พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๖ ภาษาบาลี อักษรไทย
พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๘ สุตฺต. สํ. นิทานวคฺโค

     [๒๓๙]   เอวํ   ปสฺสํ   ภิกฺขเว   สุตวา   อริยสาวโก  ผสฺเสปิ
นิพฺพินฺทติ      เวทนายปิ      นิพฺพินฺทติ      สญฺญายปิ      นิพฺพินฺทติ
สงฺขาเรสุปิ      นิพฺพินฺทติ      วิญฺญาณสฺมึปิ     นิพฺพินฺทติ     นิพฺพินฺทํ
วิรชฺชติ   วิราคา   วิมุจฺจติ   ฯ   วิมุตฺตสฺมึ  วิมุตฺตมิติ  ญาณํ  โหติ  ฯ
ขีณา   ชาติ   วุสิตํ   พฺรหฺมจริยํ   กตํ   กรณียํ   นาปรํ  อิตฺถตฺตายาติ
ปชานาตีติ ฯ ทุติยํ ฯ
     [๒๔๐]   สาวตฺถิยํ  วิหรติ  ...  ตตฺร โข ภควา ... จตฺตาโรเม
ภิกฺขเว   อาหารา   ภูตานํ   วา   สตฺตานํ   ฐิติยา   สมฺภเวสีนํ  วา
@เชิงอรรถ: ๑ สี. นานาภวาวินิกฺเขปา ฯ ยุ. นานาภาวา วินิกฺเขปา ฯ
อนุคฺคหาย   ฯ   กตเม  จตฺตาโร  ฯ  กวฬีกาโร  อาหาโร  โอฬาริโก
วา   สุขุโม   วา   ผสฺโส   ทุติโย   มโนสญฺเจตนา   ตติยา  วิญฺญาณํ
จตุตฺถํ  ฯ  อิเม  โข  ภิกฺขเว  จตฺตาโร  อาหารา  ภูตานํ  วา สตฺตานํ
ฐิติยา สมฺภเวสีนํ วา อนุคฺคหาย ฯ
     [๒๔๑]   กถญฺจ   ภิกฺขเว   กวฬีกาโร   อาหาโร  ทฏฺฐพฺโพ  ฯ
เสยฺยถาปิ   ภิกฺขเว   เทฺว   ชายปติกา   ๑-  ปริตฺตํ  สมฺพลํ  อาทาย
กนฺตารมคฺคํ   ปฏิปชฺเชยฺยุํ   เตสมสฺส   เอกปุตฺตโก   ปิโย  มนาโป  ฯ
อถ  โข  เตสํ  ภิกฺขเว  ทฺวินฺนํ  ชายปติกานํ  กนฺตารคตานํ  ยา ปริตฺตา
สมฺพลมตฺตา   สา   ปริกฺขยํ   ปริยาทานํ   คจฺเฉยฺย  สิยา  ปเนส  ๒-
กนฺตาราวเสโส   อนิตฺถิณฺโณ   ๓-  ฯ  อถ  โข  เตสํ  ภิกฺขเว  ทฺวินฺนํ
ชายปติกานํ    เอวมสฺส   อมฺหากํ   โข   ยา   ปริตฺตา   สมฺพลมตฺตา
สา   ปริกฺขีณา   ปริยาทินฺนา   อตฺถิ  จายํ  กนฺตาราวเสโส  อนิตฺถิณฺโณ
ยนฺนูน  มยํ  อิมํ  เอกปุตฺตกํ  ปิยํ  มนาปํ  วธิตฺวา  วลฺลูรญฺจ  โสณฺฑิกญฺจ
กริตฺวา   ปุตฺตมํสานิ   ขาทนฺตา   เอว  เทฺวปิ  ๔-  ตํ  กนฺตาราวเสสํ
นิตฺถเรยฺยาม  โน  เจ  สพฺเพว  ๕-  ตโย  วินสฺสมฺหาติ  ฯ อถ โข เต
ภิกฺขเว   เทฺว   ชายปติกา   เอตํ   เอกปุตฺตกํ   ปิยํ  มนาปํ  วธิตฺวา
วลฺลูรญฺจ    โสณฺฑิกญฺจ    กริตฺวา   ปุตฺตมํสานิ   ขาทนฺตา   เอว   ตํ
กนฺตาราวเสสํ   นิตฺถเรยฺยุํ   เต  ปุตฺตมํสานิ  เจว  ขาเทยฺยุํ  อุเร  จ
ปติปึเสยฺยุํ ๖- กหํ เอกปุตฺตก กหํ เอกปุตฺตกาติ ฯ
     {๒๔๑.๑}   ตํ     กึ     มญฺญถ     ภิกฺขเว     อปิ    นุ
เต     ทวาย     วา     อาหารํ     อาหเรยฺยุํ     มทาย    วา
@เชิงอรรถ: ๑ ม. ยุ. ชายมฺปติกา ฯ เอวมุปริปิ ฯ  ๒ ม. ยุ.  จ เนสํ ฯ ๓ ม. อนติณฺโณ ฯ
@เอวมุปริปิ ฯ  ๔ ม. ยุ.  เอวํ ตํ ฯ เอวมุปริปิ ฯ   ๕ ม. ยุ.  มา สพฺเพว ฯ
@๖ ม. ปฏิปิเสยฺยุํ ฯ
อาหารํ   อาหเรยฺยุํ  มณฺฑนาย  วา  อาหารํ  อาหเรยฺยุํ  วิภูสนาย  วา
อาหารํ   อาหเรยฺยุนฺติ   ฯ   โน  เหตํ  ภนฺเต  ฯ  นนุ  เต  ภิกฺขเว
ยาวเทว   กนฺตารสฺส   นิตฺถรณตฺถาย   อาหารํ  อาหเรยฺยุนฺติ  ฯ  เอวํ
ภนฺเต   ฯ  เอวเมว  ขฺวาหํ  ภิกฺขเว  กวฬีกาโร  อาหาโร  ทฏฺฐพฺโพติ
วทามิ   ฯ   กวฬีกาเร   ภิกฺขเว  อาหาเร  ปริญฺญาเต  ปญฺจกามคุณิโก
ราโค    ปริญฺญาโต    โหติ    ปญฺจกามคุณิเก    ราเค    ปริญฺญาเต
นตฺถิ    ตํ    สญฺโญชนํ   เยน   สญฺโญชเนน   สญฺญุตฺโต   อริยสาวโก
ปุน อิมํ โลกํ อาคจฺเฉยฺย ฯ
     [๒๔๒]   กถญฺจ   ภิกฺขเว  ผสฺสาหาโร  ทฏฺฐพฺโพ  ฯ  เสยฺยถาปิ
ภิกฺขเว   คาวี   นิจฺจมฺมา   กุฑฺฑญฺเจ   ๑-   นิสฺสาย   ติฏฺเฐยฺย  เย
กุฑฺฑนิสฺสิตา   ปาณา   เต   นํ  ขาเทยฺยุํ  รุกฺขญฺเจ  นิสฺสาย  ติฏฺเฐยฺย
เย   รุกฺขนิสฺสิตา   ปาณา   เต   นํ   ขาเทยฺยุํ   อุทกญฺเจ   นิสฺสาย
ติฏฺเฐยฺย   เย   อุทกนิสฺสิตา   ปาณา   เต  นํ  ขาเทยฺยุํ  อากาสญฺเจ
นิสฺสาย   ติฏฺเฐยฺย   เย   อากาสนิสฺสิตา   ปาณา   เต  นํ  ขาเทยฺยุํ
ยญฺญเทว   หิ   สา   ภิกฺขเว  คาวี  นิจฺจมฺมา  นิสฺสาย  ติฏฺเฐยฺย  เย
ตํ   นิสฺสิตา   ตํ  นิสฺสิตา  ปาณา  เต  นํ  ขาเทยฺยุํ  เอวเมว  ขฺวาหํ
ภิกฺขเว   ผสฺสาหาโร  ทฏฺฐพฺโพติ  วทามิ  ฯ  ผสฺเส  ภิกฺขเว  อาหาเร
ปริญฺญาเต    ติสฺโส    เวทนา   ปริญฺญาตา   โหนฺติ   ตีสุ   เวทนาสุ
ปริญฺญาตาสุ อริยสาวกสฺส นตฺถิ กิญฺจิ อุตฺตริกรณียนฺติ วทามิ ฯ
     [๒๔๓]   กถญฺจ   ภิกฺขเว   มโนสญฺเจตนาหาโร   ทฏฺฐพฺโพ   ฯ
@เชิงอรรถ: ๑ ม. กุฏฺฏํ เจ ฯ
เสยฺยถาปิ      ภิกฺขเว      องฺคารกาสุ     สาธิกโปริสา     ปุณฺณา
องฺคารานํ     วีตจฺจิกานํ    วีตธูมานํ    อถ    ปุริโส    อาคจฺเฉยฺย
ชีวิตุกาโม      อมริตุกาโม     สุขกาโม     ทุกฺขปฏิกฺกูโล     ตเมนํ
เทฺว   พลวนฺโต   ปุริสา   นานาพาหาสุ   คเหตฺวา   ตํ   องฺคารกาสุํ
อุปกฑฺเฒยฺยุํ   ฯ   อถ   โข   ภิกฺขเว   ตสฺส   ปุริสสฺส   อารกาวสฺส
เจตนา  อารกาว  ปตฺถนา  อารกา  ปณิธิ  ตํ  กิสฺส  เหตุ  วิทิตญฺหิ ๑-
ภิกฺขเว   ตสฺส   ปุริสสฺส   โหติ   อิมญฺจาหํ   องฺคารกาสุํ   ปปติสฺสามิ
ตโตนิทานํ   มรณํ   วา   นิคจฺฉามิ   มรณมตฺตํ  วา  ทุกฺขนฺติ  เอวเมว
ขฺวาหํ    ภิกฺขเว    มโนสญฺเจตนาหาโร    ทฏฺฐพฺโพติ    วทามิ    ฯ
มโนสญฺเจตนาย    ภิกฺขเว    อาหาเร    ปริญฺญาเต   ติสฺโส   ตณฺหา
ปริญฺญาตา    โหนฺติ    ตีสุ    ตณฺหาสุ    ปริญฺญาตาสุ    อริยสาวกสฺส
นตฺถิ กิญฺจิ อุตฺตริกรณียนฺติ วทามิ ฯ

             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๑๖ หน้าที่ ๑๑๘-๑๒๑.
https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=16&item=239&items=5
             อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :-
https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=16&item=239&items=5&mode=bracket
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :-
https://84000.org/tipitaka/read/roman_item.php?book=16&item=239&items=5
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :-
https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=16&item=239&items=5
             ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :-
https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=16&i=239
             สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๖
https://84000.org/tipitaka/read/?index_16
https://84000.org/tipitaka/english/?index_16