ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับภาษาไทย   บาลีอักษรไทย   บาลีอักษรโรมัน 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๖ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๘ สุตฺต. สํ. นิทานวคฺโค
     [๔๐๖]   สาวตฺถิยํ  วิหรติ  ... ตตฺร โข ภควา ... ปฐวีธาตุยาหํ
ภิกฺขเว    อสฺสาทปริเยสนํ    อจรึ    โย    ปฐวีธาตุยา    อสฺสาโท
ตทชฺฌคมํ    ยาวตา    ปฐวีธาตุยา    อสฺสาโท   ปญฺญาย   เม   โส
สุทิฏฺโฐ    ฯ   ปฐวีธาตุยาหํ   ภิกฺขเว   อาทีนวปริเยสนํ   อจรึ   โย
ปฐวีธาตุยา    อาทีนโว   ตทชฺฌคมํ   ยาวตา   ปฐวีธาตุยา   อาทีนโว
ปญฺญาย   เม  โส  สุทิฏฺโฐ  ฯ  ปฐวีธาตุยาหํ  ภิกฺขเว  นิสฺสรณปริเยสนํ
อจรึ   ยํ   ปฐวีธาตุยา   นิสฺสรณํ   ตทชฺฌคมนํ   ยาวตา   ปฐวีธาตุยา
นิสฺสรณํ ปญฺญาย เม ตํ สุทิฏฺฐํ ฯ
     {๔๐๖.๑}   อาโปธาตุยาหํ        ภิกฺขเว        ฯเปฯ
เตโชธาตุยาหํ       ภิกฺขเว     ...     วาโยธาตุยาหํ     ภิกฺขเว
@เชิงอรรถ: ๑-๒ โป. ม. ยุ. อภิสมฺพุทฺโธติ ฯ เอวมุปริปิ ฯ   ยุ. เจโตวิมุตฺติ ฯ

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๒๐๕.

อสฺสาทปริเยสนํ อจรึ โย วาโยธาตุยา อสฺสาโท ตทชฺฌคมํ ยาวตา วาโยธาตุยา อสฺสาโท ปญฺญาย เม โส สุทิฏฺโฐ ฯ วาโยธาตุยาหํ ภิกฺขเว อาทีนวปริเยสนํ อจรึ โย วาโยธาตุยา อาทีนโว ตทชฺฌคมํ ยาวตา วาโยธาตุยา อาทีนโว ปญฺญาย เม โส สุทิฏฺโฐ ฯ วาโยธาตุยาหํ ภิกฺขเว นิสฺสรณปริเยสนํ อจรึ ยํ วาโยธาตุยา นิสฺสรณํ ตทชฺฌคมํ ยาวตา วาโยธาตุยา นิสฺสรณํ ปญฺญาย เม ตํ สุทิฏฺฐํ ฯ [๔๐๗] ยาวกีวญฺจาหํ ภิกฺขเว อิมาสํ จตุนฺนํ ธาตูนํ อสฺสาทญฺจ อสฺสาทโต อาทีนวญฺจ อาทีนวโต นิสฺสรณญฺจ นิสฺสรณโต ยถาภูตํ น อพฺภญฺญาสึ เนว ตาวาหํ ภิกฺขเว สเทวเก โลเก สมารเก สพฺรหฺมเก สสฺสมณพฺราหฺมณิยา ปชาย สเทวมนุสฺสาย อนุตฺตรํ สมฺมาสมฺโพธึ อภิสมฺพุทฺโธ ปจฺจญฺญาสึ ฯ ยโต จ ขฺวาหํ ภิกฺขเว อิมาสํ จตุนฺนํ ธาตูนํ อสฺสาทญฺจ อสฺสาทโต อาทีนวญฺจ อาทีนวโต นิสฺสรณญฺจ นิสฺสรณโต ยถาภูตํ อพฺภญฺญาสึ อถาหํ ภิกฺขเว สเทวเก โลเก สมารเก สพฺรหฺมเก สสฺสมณพฺราหฺมณิยา ปชาย สเทวมนุสฺสาย อนุตฺตรํ สมฺมาสมฺโพธึ อภิสมฺพุทฺโธ ปจฺจญฺญาสึ ฯ ญาณญฺจ ปน เม ทสฺสนํ อุทปาทิ อกุปฺปา เม วิมุตฺติ อยมนฺติมา ชาติ นตฺถิทานิ ปุนพฺภโวติ ฯ ตติยํ ฯ

             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๑๖ หน้าที่ ๒๐๔-๒๐๕. https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=16&item=406&items=2&pagebreak=1&modeTY=2              อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=16&item=406&items=2&pagebreak=1&modeTY=2&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_item.php?book=16&item=406&items=2&pagebreak=1&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=16&item=406&items=2&pagebreak=1&modeTY=2              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=16&i=406              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๖ https://84000.org/tipitaka/read/?index_16 https://84000.org/tipitaka/english/?index_16

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]