บาลี ข้อ 598-600 พระไตรปิฎกเล่มที่ 16

หน้าที่ ๒๘๖.

[๕๙๘] อิธาหํ ภิกฺขเว เอกจฺจํ ปุคฺคลํ เอวํ เจตสา เจโต ปริจฺจ ปชานามิ น วายมายสฺมา ปิตุปิ เหตุ [วิตฺถาเรตพฺพํ] ภาตุปิ เหตุ ... ภคินิยาปิ เหตุ ... ปุตฺตสฺสปิ เหตุ ... ธีตุยาปิ เหตุ ... ปชาปติยาปิ เหตุ สมฺปชานมุสา ภาเสยฺยาติ ตเมนํ ปสฺสามิ อปเรน สมเยน ลาภสกฺการสิโลเกน อภิภูตํ ปริยาทินฺนจิตฺตํ สมฺปชานมุสา ภาสนฺตํ ฯ เอวํ ทารุโณ โข ภิกฺขเว ลาภสกฺการสิโลโก กฏุโก ผรุโส อนฺตรายิโก อนุตฺตรสฺส โยคกฺเขมสฺส อธิคมาย ฯ ตสฺมาติห ภิกฺขเว เอวํ สิกฺขิตพฺพํ อุปฺปนฺนํ ลาภสกฺการสิโลกํ ปชหิสฺสาม น จ โน อุปฺปนฺโน ลาภสกฺการสิโลโก จิตฺตํ ปริยาทาย ฐสฺสตีติ ฯ เอวญฺหิ โว ภิกฺขเว สิกฺขิตพฺพนฺติ ฯ เตรสมํ ฯ จตุตฺถวคฺโค จตุตฺโถ ฯ ตสฺส อุทฺทานํ ภินฺทิ มูลํ ทฺวิธมฺโม จ ปกฺกนฺตํ รถมาตริ ^๑- ปิตา จ ภาตา ภคินี ปุตฺโต ^๒- ธีตา ปชาปตีติ ฯ ลาภสกฺการสํยุตฺตํ ปญฺจมํ สมตฺตํ ฯ -------- @เชิงอรรถ: ^๑ ยุ. ฉินฺทิ มูลํ ธมฺโม สุกฺโก ปกฺกนฺตรถมาตริ ฯ ^๒ ยุ. ปุตฺตา ฯ

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๒๘๗.

ราหุลสํยุตฺตํ ---- ปฐมวคฺโค ปฐโม [๕๙๙] เอวมฺเม สุตํ เอกํ สมยํ ภควา สาวตฺถิยํ วิหรติ เชตวเน อนาถปิณฺฑิกสฺส อาราเม ฯ อถ โข อายสฺมา ราหุโล เยน ภควา เตนุปสงฺกมิ อุปสงฺกมิตฺวา ภควนฺตํ อภิวาเทตฺวา เอกมนฺตํ นิสีทิ ฯ เอกมนฺตํ นิสินฺโน โข อายสฺมา ราหุโล ภควนฺตํ เอตทโวจ สาธุ เม ภนฺเต ภควา สงฺขิตฺเตน ธมฺมํ เทเสตุ ยมหํ ภควโต ธมฺมํ สุตฺวา เอโก วูปกฏฺโฐ อปฺปมตฺโต อาตาปี ปหิตตฺโต วิหเรยฺยนฺติ ฯ [๖๐๐] ตํ กึ มญฺญสิ ราหุล จกฺขุํ นิจฺจํ วา อนิจฺจํ วาติ ฯ อนิจฺจํ ภนฺเต ฯ ยํ ปนานิจฺจํ ทุกฺขํ วา ตํ สุขํ วาติ ฯ ทุกฺขํ ภนฺเต ฯ ยํ ปนานิจฺจํ ทุกฺขํ วิปริณามธมฺมํ กลฺลํ นุ ตํ สมนุปสฺสิตุํ เอตํ มม เอโสหมสฺมิ เอโส เม อตฺตาติ ฯ โน เหตํ ภนฺเต ฯ [เอวํ เปยฺยาโล] โสตํ นิจฺจํ วา อนิจฺจํ วาติ ฯ อนิจฺจํ ภนฺเต ... ฆานํ นิจฺจํ วา อนิจฺจํ วาติ ฯ อนิจฺจํ ภนฺเต ... ชิวฺหา นิจฺจา วา อนิจฺจา วาติ ฯ อนิจฺจา ภนฺเต ... กาโย นิจฺโจ วา อนิจฺโจ วาติ ฯ อนิจฺโจ

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๒๘๘.

ภนฺเต ... มโน นิจฺโจ วา อนิจฺโจ วาติ ฯ อนิจฺโจ ภนฺเต ฯ ยํ ปนานิจฺจํ ทุกฺขํ วา ตํ สุขํ วาติ ฯ ทุกฺขํ ภนฺเต ฯ ยํ ปนานิจฺจํ ทุกฺขํ วิปริณามธมฺมํ กลฺลํ นุ ตํ สมนุปสฺสิตุํ เอตํ มม เอโสหมสฺมิ เอโส เม อตฺตาติ ฯ โน เหตํ ภนฺเต ฯ

เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๑๖ หน้าที่ ๒๘๖-๒๘๘. https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=16&item=598&items=3&pagebreak=1&modeTY=2&mode=bracket อ่านโดยใช้เนื้อความเป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=16&item=598&items=3&pagebreak=1&modeTY=2 อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_item.php?book=16&item=598&items=3&pagebreak=1&modeTY=2&mode=bracket อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=16&item=598&items=3&pagebreak=1&modeTY=2&mode=bracket ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=16&i=598 สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๖ https://84000.org/tipitaka/read/?index_16 https://84000.org/tipitaka/english/?index_16