ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับภาษาไทย   บาลีอักษรไทย   บาลีอักษรโรมัน 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๙ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๑ สุตฺต. สํ. มหาวารวคฺโค
     [๔๑]   กตโม  จ  ภิกฺขเว  สมฺมาสมาธิ  ฯ  อิธ  ภิกฺขเว  ภิกฺขุ
วิวิจฺเจว    กาเมหิ   วิวิจฺจ   อกุสเลหิ   ธมฺเมหิ   สวิตกฺกํ   สวิจารํ
วิเวกชํ    ปีติสุขํ   ปฐมํ   ฌานํ   อุปสมฺปชฺช   วิหรติ   วิตกฺกวิจารานํ
วูปสมา   อชฺฌตฺตํ   สมฺปสาทนํ   เจตโส  เอโกทิภาวํ  อวิตกฺกํ  อวิจารํ
สมาธิชํ    ปีติสุขํ    ทุติยํ    ฌานํ   อุปสมฺปชฺช   วิหรติ   ปีติยา   จ
วิราคา    อุเปกฺขโก    จ   วิหรติ   สโต   จ   สมฺปชาโน   สุขญฺจ
กาเยน   ปฏิสํเวเทติ   ยนฺตํ   อริยา   อาจิกฺขนฺติ   อุเปกฺขโก  สติมา
สุขวิหารีติ   ตติยํ   ฌานํ   อุปสมฺปชฺช   วิหรติ   สุขสฺส   จ   ปหานา
ทุกฺขสฺส    จ    ปหานา    ปุพฺเพว   โสมนสฺสโทมนสฺสานํ   อตฺถงฺคมา
อทุกฺขมสุขํ     อุเปกฺขาสติปาริสุทฺธึ     จตุตฺถํ     ฌานํ     อุปสมฺปชฺช
วิหรติ ฯ อยํ วุจฺจติ ภิกฺขเว สมฺมาสมาธีติ ฯ
     [๔๒]   สาวตฺถีนิทานํ  ฯ  เสยฺยถาปิ  ภิกฺขเว  สาลิสุกํ  วา ยวสุกํ
วา   มิจฺฉาปณิหิตํ   หตฺเถน   วา   ปาเทน   วา  อกฺกนฺตํ  หตฺถํ  วา
ปาทํ  วา  ภินฺทิสฺสติ  โลหิตํ  วา  อุปฺปาเทสฺสตีติ  เนตํ  ฐานํ  วิชฺชติ ฯ
ตํ   กิสฺส   เหตุ   ฯ   มิจฺฉาปณิหิตตฺตา  ภิกฺขเว  สุกสฺส  ฯ  เอวเมว
โข   ภิกฺขเว   โส  วต  ภิกฺขุ  มิจฺฉาปณิหิตาย  ทิฏฺฐิยา  มิจฺฉาปณิหิตาย
มคฺคภาวนาย    อวิชฺชํ    ภินฺทิสฺสติ    วิชฺชํ    อุปฺปาเทสฺสติ   นิพฺพานํ
สจฺฉิกริสฺสตีติ  เนตํ  ฐานํ  วิชฺชติ  ฯ  ตํ  กิสฺส  เหตุ ฯ มิจฺฉาปณิหิตตฺตา
ภิกฺขเว ทิฏฺฐิยา ฯ
     [๔๓]   เสยฺยถาปิ  ภิกฺขเว  สาลิสุกํ  วา  ยวสุกํ  วา สมฺมาปณิหิตํ
หตฺเถน   วา   ปาเทน  วา  อกฺกนฺตํ  หตฺถํ  วา  ปาทํ  วา  ภินฺทิสฺสติ
โลหิตํ   วา   อุปฺปาเทสฺสตีติ  ฐานเมตํ  วิชฺชติ  ฯ  ตํ  กิสฺส  เหตุ  ฯ
สมฺมาปณิหิตตฺตา   ภิกฺขเว  สุกสฺส  ฯ  เอวเมว  โข  ภิกฺขเว  โส  วต
ภิกฺขุ     สมฺมาปณิหิตาย     ทิฏฺฐิยา    สมฺมาปณิหิตาย    มคฺคภาวนาย
อวิชฺชํ    ภินฺทิสฺสติ    วิชฺชํ    อุปฺปาเทสฺสติ    นิพฺพานํ   สจฺฉิกริสฺสตีติ
ฐานเมตํ   วิชฺชติ   ฯ   ตํ   กิสฺส  เหตุ  ฯ  สมฺมาปณิหิตตฺตา  ภิกฺขเว
ทิฏฺฐิยา ฯ


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๑๙ หน้าที่ ๑๒-๑๓. https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=19&item=41&items=3              อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=19&item=41&items=3&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_item.php?book=19&item=41&items=3              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=19&item=41&items=3              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=19&i=41              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๙ https://84000.org/tipitaka/read/?index_19 https://84000.org/tipitaka/english/?index_19

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]