ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับภาษาไทย   บาลีอักษรไทย   บาลีอักษรโรมัน 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๕ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๗ สุตฺต. ขุ. ขุทฺทกปาฐ-ธมฺมปทคาถา-อุทานํ-อิติวุตฺตก-สุตฺตนิปาตา
           สุตฺตนิปาเต ตติยสฺส มหาวคฺคสฺส ทุติยํ ปธานสุตฺตํ
     [๓๕๕]   |๓๕๕.๘๕๐| ๒ ตํ มํ ปธานปหิตตฺตํ         นทึ เนรญฺชรมฺปติ
                          วิปรกฺกมฺม ฌายนฺตํ        โยคกฺเขมสฺส ปตฺติยา
     |๓๕๕.๘๕๑|   นมุจี กรุณํ วาจํ               ภาสมาโน อุปาคมิ
                          กีโส ตฺวมสิ ทุพฺพณฺโณ    สนฺติเก มรณํ ตว ฯ
     |๓๕๕.๘๕๒|   สหสฺสภาโค มรณสฺส       เอกํโส ตว ชีวิตํ
                          ชีวโต ๑- ชีวิตํ เสยฺโย       ชีวํ ปุญฺานิ กาหสิ ฯ
     |๓๕๕.๘๕๓|   จรโต จ เต พฺรหฺมจริยํ      อคฺคิหุตญฺจ ชูหโต
                          ปหูตํ จียเต ปุญฺ           กึ ปธาเนน กาหสิ ฯ
     |๓๕๕.๘๕๔|   ทุคฺโค มคฺโค ปธานาย     ทุกฺกโร ทุรภิสมฺภโว
                          อิมา คาถา ภณํ มาโร     อฏฺา พุทฺธสฺส สนฺติเก ฯ
     |๓๕๕.๘๕๕|   ตํ ตถาวาทินํ มารํ            ภควา เอตทพฺรวิ
                          ปมตฺตพนฺธุ ปาปิม          เยนตฺเถน อิธาคโต
     |๓๕๕.๘๕๖|   อณุมตฺโตปิ ๒- ปุญฺเน   อตฺโถ มยฺหํ น วิชฺชติ
                          เยสญฺจ อตฺโถ ปุญฺเน   เต มาโร วตฺตุมรหติ ฯ
     |๓๕๕.๘๕๗|   อตฺถิ สทฺธา ตโป ๓- วิริยํ  ปญฺา จ มม วิชฺชติ
                          เอวํ มํ ปหิตตฺตํปิ             กึ ชีวมนุปุจฺฉสิ ฯ
     |๓๕๕.๘๕๘|   นทีนมฺปิ โสตานิ              อยํ วาโต วิโสสเย
@เชิงอรรถ:  ม. ยุ. ชีว โภ ฯ  ยุ. อณุมตฺเตนปิ ฯ  ม. ตถา ฯ ยุ. ตโต ฯ
                          กิญฺจ เม ปหิตตฺตสฺส       โลหิตํ  นูปสุสฺสเย ฯ
     |๓๕๕.๘๕๙|   โลหิเต สุสฺสมานมฺหิ        ปิตฺตํ เสมฺหญฺจ สุสฺสติ
                          มํเสสุ ขียมาเนสุ             ภิยฺโย จิตฺตํ ปสีทติ
                          ภิยฺโย สติ จ ปญฺา จ     สมาธิ มม ติฏฺติ ฯ
     |๓๕๕.๘๖๐|   ตสฺส เมวํ วิหรโต             ปตฺตสฺสุตฺตมเวทนํ
                          กาเม ๑- นาเปกฺขเต จิตฺตํ  ปสฺส สตฺตสฺส สุทฺธตํ ฯ
     |๓๕๕.๘๖๑|   กามา เต ปมา เสนา      ทุติยารติ วุจฺจติ
                          ตติยา ขุปฺปิปาสา เต       จตุตฺถี ตณฺหา ปวุจฺจติ
     |๓๕๕.๘๖๒|   ปญฺจมํ ถีนมิทฺธนฺเต        ฉฏฺา ภีรู ปวุจฺจติ
                          สตฺตมี ๒- วิจิกิจฺฉา เต     มกฺโข ถมฺโภ เต อฏฺโม
     |๓๕๕.๘๖๓|   ลาโภ สิโลโก สกฺกาโร      มิจฺฉา ลทฺโธ จ โย ยโส
                          โย จตฺตานํ สมุกฺกํเส       ปเร จ อวชานติ
     |๓๕๕.๘๖๔|   เอสา นมุจิ เต เสนา         กณฺหสฺสาภิปฺปหารินี
                          น นํ อสูโร ชินาติ            เชตฺวา จ ลภเต สุขํ ฯ
     |๓๕๕.๘๖๕|   เอส มุญฺชํ ปริหเร             ธิรตฺถุ มม ๓- ชีวิตํ
                          สงฺคาเม เม มตํ เสยฺโย     ยญฺเจ ชีเว ปราชิโต ฯ
     |๓๕๕.๘๖๖|   ปคาฬฺหา เอตฺถ น ทิสฺสนฺติ เอเก สมณพฺราหฺมณา
                          ตญฺจ มคฺคํ น ชานนฺติ     เยน คจฺฉนฺติ สุพฺพตา ฯ
     |๓๕๕.๘๖๗|   สมนฺตา ธชินึ ทิสฺวา         ยุตฺตํ มารํ สวาหนํ
                          ยุทฺธาย ปจฺจุคจฺฉามิ       มา มํ านา อจาวยิ ฯ
@เชิงอรรถ:  ม. ยุ. กาเมสุ ฯ   โป. สตฺตมา ฯ   ยุ. อิธ ฯ
     |๓๕๕.๘๖๘|   ยนฺเต ตํ นปฺปสหติ           เสนํ โลโก สเทวโก
                          ตนฺเต ปญฺาย เวจฺฉามิ ๑-  อามํ ปกฺกํว ๒- อมฺหนา ฯ
     |๓๕๕.๘๖๙|   วสึ ๓- กริตฺวา สงฺกปฺปํ      สติญฺจ สุปติฏฺิตํ
                          รฏฺา รฏฺ วิจริสฺสํ          สาวเก วินยํ ปุถู ฯ
     |๓๕๕.๘๗๐|   เต อปฺปมตฺตา ปหิตตฺตา   มม สาสนการกา
                          อกามสฺส เต คมิสฺสนฺติ    ยตฺถ คนฺตฺวา น โสจเร ฯ
     |๓๕๕.๘๗๑|   สตฺต วสฺสานิ ภควนฺตํ      อนุพนฺธึ ปทาปทํ
                          โอตารํ นาธิคจฺฉิสฺสํ         สมฺพุทฺธสฺส สิรีมโต ฯ
     |๓๕๕.๘๗๒|   เมทวณฺณํว ปาสาณํ         วายโส อนุปริยคา
                          อเปตฺถ มุทุํ วินฺเทม         อปิ อสฺสาทนา สิยา ฯ
     |๓๕๕.๘๗๓|   อลทฺธา ตตฺถ อสฺสาทํ       วายเสตฺโต อปกฺกมิ
                          กาโกว เสลํ อาสชฺช         นิพฺพิชฺชาเปม โคตมํ ฯ
     |๓๕๕.๘๗๔|   ตสฺส โสกปเรตสฺส            วิณา กจฺฉา อภสฺสถ
                          ตโต โส ทุมฺมโน ยกฺโข     ตตฺเถวนฺตรธายถาติ ฯ
                                      ปธานสุตฺตํ ทุติยํ ฯ
                                              -----------


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๒๕ หน้าที่ ๔๐๘-๔๑๐. https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=25&item=355&items=1              อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=25&item=355&items=1&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_item.php?book=25&item=355&items=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=25&item=355&items=1              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=25&i=355              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๕ https://84000.org/tipitaka/read/?index_25 https://84000.org/tipitaka/english/?index_25

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย

บันทึก ๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]