พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๖ ภาษาบาลี อักษรไทย
พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๘ สุตฺต. ขุ. วิมานวตฺถุ-เปตวตฺถุ-เถรคาถา-เถรีคาถา

     [๓๕]    |๓๕.๔๓๒| ๗ ผลิกรชตเหมชาลจฺฉนฺนํ
                        วิวิธวิจิตฺรตลมทฺทสํ สุรมฺมํ
                        พฺยมฺหํ สุนิมฺมิตํ โตรณูปปนฺนํ
                        รุจกูปกิณฺณมิทํ สุภํ วิมานํ
     |๓๕.๔๓๓|    ภาติ จ ทส ทิสา นเภว สุริโย
                        สรเท ตมนุโท สหสฺสรํสี
                        ตถา ตปติมิทํ ตว วิมานํ
                        ชลมิว ธูมสิโข นิเส นภคฺเค
     |๓๕.๔๓๔|    มุสตีว นยนํ สเตริตาว
                        อากาเส ปิตมิทํ มนุญฺ
                        วีณามุรชสมฺมตาฬฆุฏฺ
                        อิทฺธํ อินฺทปุรํ ยถา ตว ยิทํ
     |๓๕.๔๓๕|    ปทุมกุมุทอุปฺปลกุวลยํ
                        โยถิกาภณฺฑิกาโนชกา จ สนฺติ
                        สาลกุสุมิตปุปฺผิตา อโสกา
                        วิวิธทุมคฺคสุคนฺธเสวิตมิทํ
     |๓๕.๔๓๖|    สลฬลพุชสุชกสํยุตฺตา
                        กุสกสุผุลฺลิตลตาวลมฺพินีหิ
                        มณิชาลสทิสา ยสสฺสินี
                        รมฺมา โปกฺขรณี อุปฏฺิตา เต
     |๓๕.๔๓๗|    อุทกรุหา จ เยตฺถิ ปุปฺผชาตา
                        ถลชา เย จ สนฺติ รุกฺขชาตา
                        มานุสฺสกา อมานุสฺสกา จ ทิพฺพา
                        สพฺเพ ตุยฺหํ นิเวสนมฺหิ ชาตา
     |๓๕.๔๓๘|    กิสฺส สมทมสฺส ๑- อยํ วิปาโก
                        เกนาสิ กมฺมผเลนิธูปปนฺนา
                        ยถา จ เต อธิคตมิทํ วิมานํ
                        ตทนุปทํ อวจาสิ อาฬารปขุเมติ ฯ
     |๓๕.๔๓๙|    ยถา จ เม อธิคตมิทํ วิมานํ
                        โกญฺจมยุรจโกรสงฺฆจริตํ
                        ทิพฺยปิลวหํสราชจิณฺณํ
                        ทิชการณฺฑวโกกิลาภินาทิตํ
     |๓๕.๔๔๐|    นานาสนฺตานกปุปฺผรุกฺขวิวิธา
                        ปาฏลิชมฺพุอโสกรุกฺขวนฺตํ
                        ยถา จ เม อธิคตมิทํ วิมานํ
@เชิงอรรถ: ๑ ม. สญฺมทมสฺสยํ ฯ
                        ตนฺเต ปเวทิสฺสามิ สุโณหิ ภนฺเต
     |๓๕.๔๔๑|    มคธวรปุรตฺถิเมน
                        นาฬกคามโก นาม อตฺถิ ภนฺเต
                        ตตฺถ อโหสึ ปุเร สุณิสา
                        เสสวตีติ ตตฺถ ชานึสุ มมํ
     |๓๕.๔๔๒|    สาหํ อปจิตตฺถธมฺมกุสลํ
                        เทวมนุสฺสปูชิตํ มหนฺตํ
                        อุปติสฺสํ นิพฺพุตํ อปฺปเมยฺยํ
                        มุทิตมนา กุสุเมหิ อพฺโภกิรึ
     |๓๕.๔๔๓|    ปรมคติคตญฺจ ปูชยิตฺวา
                        อนฺติมเทหธรํ อิสึ อุฬารํ
                        ปหาย มานุสกํ สมุสฺสยํ
                        ติทสาคตา อิธมาวสามิ านนฺติ ฯ
                                    เสสวตีวิมานํ สตฺตมํ ฯ


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๒๖ หน้าที่ ๖๒-๖๔.
http://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=26&item=35&items=1
             อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :-
http://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=26&item=35&items=1&mode=bracket
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :-
http://84000.org/tipitaka/read/roman_item.php?book=26&item=35&items=1
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :-
http://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=26&item=35&items=1
             ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :-
http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=26&i=35
             สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๖
http://84000.org/tipitaka/read/?index_26