บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ |
ฉบับภาษาไทย บาลีอักษรไทย บาลีอักษรโรมัน |
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๗ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๙ สุตฺต. ขุ. ชาตกํ (๑): เอก-จตฺตาลีสนิปาตชาตกํ
[๑๐๔๒] อทฺธา ปชานาสิ มเมตมายุํ อญฺญํปิ ชานาสิ ตถาหิ พุทฺโธ ตถาหิ ตายํ ชลิตานุภาโว โอภาสยํ ติฏฺฐติ พฺรหฺมโลกนฺติ ฯ พกพฺรหฺมชาตกํ ทสมํ ฯ กุกฺกุวคฺโค ปฐโม ฯ --------- ตสฺสุทฺทานํ วรกณฺณิก จาปวโร สุตโน อถ คิชฺฌ สโรหิตมจฺฉวโร ปุน ทสณฺณก ๓- เสนก ยาจนโก อถ เวรี สพฺรหฺมพเกน ทส ฯ @เชิงอรรถ: ๑ ม. พทฺธจโร อโหสิ ฯ ๒ ม. สมฺพุทฺธิมนฺตํ วตินํ ฯ ๓ ม. ปณฺณก ฯ ๒ คนฺธารวคฺโค ๑ คนฺธารชาตกํ [๑๐๔๓] หิตฺวา คามสหสฺสานิ ปริปุณฺณานิ โสฬส โกฏฺฐาคารานิ ผีตานิ สนฺนิธินฺทานิ กุพฺพสิ ฯ [๑๐๔๔] หิตฺวา คนฺธารวิสยํ ปหูตธนปานิยํ ๑- ปสาสนิโต ๒- นิกฺขนฺโต อิธทานิ ปสาสสิ ฯ [๑๐๔๕] ธมฺมํ ภณามิ เวเทห อธมฺโม เม น รุจฺจติ ธมฺมํ เม ภณมานสฺส น ปาปมุปลิมฺปติ ฯ [๑๐๔๖] เยนเกนจิ วณฺเณน ปโร ลภติ รุปฺปนํ มหตฺถิยมฺปิ เจ วาจํ น ตํ ภาเสยฺย ปณฺฑิโต ฯ [๑๐๔๗] กามํ รุปฺปตุ วา มา วา ภูสํ วา วิกิริยฺยตุ ธมฺมํ เม ภณมานสฺส น ปาปมุปลิมฺปติ ฯ [๑๐๔๘] โน เจ อสฺส สกา พุทฺธิ วินโย วา สุสิกฺขิโต วเน อนฺธมหึโสว ๓- จเรยฺย พหุโก ชโน ฯ
เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๒๗ หน้าที่ ๒๒๓-๒๒๔. https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=27&item=1042&items=7 อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=27&item=1042&items=7&mode=bracket อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_item.php?book=27&item=1042&items=7 อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=27&item=1042&items=7 ศึกษาอรรถกถาชาดกนี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=27&i=1042 สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๗ https://84000.org/tipitaka/read/?index_27 https://84000.org/tipitaka/english/?index_27
|
บันทึก ๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]