ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับภาษาไทย   บาลีอักษรไทย   บาลีอักษรโรมัน 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๗ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๙ สุตฺต. ขุ. ชาตกํ (๑): เอก-จตฺตาลีสนิปาตชาตกํ
                                        ๑๐ จมฺเปยฺยชาตกํ
     [๒๑๘๐]      กา นุ วิชฺชุริวาภาสิ            โอสธี วิย ตารกา
                       เทวตา นุสิ คนฺธพฺพี           น ตํ มญฺญามิ มานุสี ๑- ฯ
     [๒๑๘๑]      นมฺหิ เทวี น คนฺธพฺพี          น มหาราช มานุสี
                       นาคกญฺญาสฺมิ ภทฺทนฺเต   อตฺเถนมฺหิ อิธาคตา ฯ
     [๒๑๘๒]      วิพฺภนฺตจิตฺตา กุปิตินฺทฺริยาสิ
                       เนตฺเตหิ เต วาริคณา สวนฺติ
@เชิงอรรถ:  ม. มานุสึ ฯ
                       กินฺเต นฏฺฐํ กึ ปน ปตฺถยานา
                       อิธาคตา นาริ ตทิงฺฆ พฺรูหิ ฯ
     [๒๑๘๓]      ยมุคฺคเตโช อุรโคติ จาหุ
                       นาโคติ นํ อาหุ ชโน ๑- ชนินฺท
                       ตมคฺคหี ปุริโส ชีวิกตฺโถ
                       ตํ พนฺธนา มุญฺจ ปตี มเมโส ฯ
     [๒๑๘๔]      กถนฺวยํ พลวิริยูปปนฺโน
                       หตฺถตฺถมาคจฺฉิ วนิพฺพกสฺส
                       อกฺขาหิ เม นาคกญฺเญ ตมตฺถํ
                       กตํ วิชาเนมุ คหีตนาคํ ฯ
     [๒๑๘๕]      นครํปิ นาโค ภสฺมํ กเรยฺย
                       ตถาหิ โส พลวิริยูปปนฺโน
                       ธมฺมญฺจ นาโค อปจายมาโน
                       ตสฺมา ปรกฺกมฺม ตโป กโรติ ฯ
     [๒๑๘๖]      จาตุทฺทสึ ปณฺณรสึ ๒- จ ราช
                       จตุปฺปเถ สมฺมติ นาคราชา
                       ตมคฺคหี ปุริโส ชีวิกตฺโถ
                       ตํ พนฺธนา มุญฺจ ปตี มเมโส ฯ
     [๒๑๘๗]      โสฬสิตฺถีสหสฺสานิ           อามุตฺตมณิกุณฺฑลา
                       วาริเคหสยา นารี            ตาปิ ตํ สรณํ คตา ฯ
@เชิงอรรถ:  ม. ชนา ฯ   ม. ปญฺจทสึ ฯ
                       ธมฺเมน โมเจหิ อสาหเสน
                       คาเมน นิกฺเขน ควํ สเตน
                       โอสฺสฏฺฐกาโย อุรโค จราตุ
                       ปุญฺญตฺถิโก มุญฺจตุ พนฺธนสฺมา ฯ
     [๒๑๘๘]      ธมฺเมน โมเจมิ อสาหเสน
                       คาเมน นิกฺเขน ควํ สเตน
                       โอสฺสฏฺฐกาโย อุรโค จราตุ
                       ปุญฺญตฺถิโก มุญฺจตุ พนฺธนสฺมา ฯ
                       ทมฺมิ นิกฺขสตํ ลุทฺท          ถูลญฺจ มณิกุณฺฑลํ
                       จตุรสฺสญฺจ ปลฺลงฺกํ          อุมฺมารปุปฺผสนฺนิภํ ฯ
                       เทฺว จ สาทิสิโย ภริยา       อุสภญฺจ ควํ สตํ
                       โอสฺสฏฺฐกาโย อุรโค จราตุ
                       ปุญฺญตฺถิโก มุญฺจตุ พนฺธนสฺมา ฯ
     [๒๑๘๙]      วินาปิ ทานา ตว วจนํ ชนินฺท
                       มุญฺเจมุ นํ อุรคํ พนฺธนสฺมา
                       โอสฺสฏฺฐกาโย อุรโค จราตุ
                       ปุญฺญตฺถิโก มุญฺจตุ พนฺธนสฺมา ฯ
     [๒๑๙๐]      มุตฺโต จมฺเปยฺยโก นาโค    ราชานํ เอตทพฺรวิ
                       นโม เต กาสิราชตฺถุ          นโม เต กาสิวฑฺฒน
                       อญฺชลึ เต ปคฺคณฺหามิ      ปสฺเสยฺยํ เม นิเวสนํ ฯ
     [๒๑๙๑]      อทฺธา หิ ทุพฺพิสฺสสเมตมาหุ
                       ยํ มานุโส วิสฺสเส อมานุสมฺหิ
                       สเจ จ มํ ยาจสิ เอตมตฺถํ
                       ทกฺเขมุ เต นาค นิเวสนานิ ฯ
     [๒๑๙๒]      สเจปิ วาโต คิริมาวเหยฺย
                       จนฺโท จ สุริโย จ ฉมา ปเตยฺยุํ
                       สพฺพา จ นชฺโช ปฏิโสตํ วเชยฺยุํ
                       น เตฺววหํ ราช มุสา ภเณยฺยํ ฯ
                       นภํ ผเลยฺย อุทธิ วิสุสฺเส ๑-
                       สํวตฺเตยฺย ภูตธรา วสุนฺธรา
                       สิลุจฺจโย เมรุ สมูลมุพฺพเห
                       น เตฺววหํ ราช มุสา ภเณยฺยํ ฯ
     [๒๑๙๓]      อทฺธา หิ ทุพฺพิสฺสสเมตมาหุ
                       ยํ มานุโส วิสฺสเส อมานุสมฺหิ
                       สเจ จ มํ ยาจสิ เอตมตฺถํ
                       ทกฺเขมุ เต นาค นิเวสนานิ ฯ
     [๒๑๙๔]      ตุเมฺห โขตฺถ โฆรวิสา อุฬารา
                       มหาเตชา ขิปฺปโกปี จ โหถ
                       มม การณา พนฺธนสฺมา ปมุตฺโต
                       อรหสิ โน ชานิตเว ๒- กตานิ ฯ
@เชิงอรรถ:  ม. อุทธีปิ สุสฺเส ฯ   สี. ชานิตาเย ฯ ม. ชานิตุเย ฯ ยุ. ชานิตเย ฯ
     [๒๑๙๕]      โส ปจฺจตํ นิรเย โฆรรูเป
                       มา กายิกํ สาตมลตฺถ กิญฺจิ
                       เปฬาย พนฺโธ มรณํ อุเปตุ
                       โย ตาทิสํ กมฺมกตํ น ชาเน ฯ


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๒๗ หน้าที่ ๔๔๘-๔๕๒. https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=27&item=2180&items=16              อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=27&item=2180&items=16&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_item.php?book=27&item=2180&items=16              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=27&item=2180&items=16              ศึกษาอรรถกถาชาดกนี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=27&i=2180              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๗ https://84000.org/tipitaka/read/?index_27 https://84000.org/tipitaka/english/?index_27

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]