พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๙ ภาษาบาลี อักษรไทย
พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๒๑ สุตฺต. ขุ. มหานิทฺเทโส

     [๘๒๙]   มานญฺจ   ปริชาเนยฺยาติ   มาโนติ   เอกวิเธน  มาโน
@เชิงอรรถ: ๑ โป. ยุ. ภาสิตาติ ฯ ๒ โป. ยุ. อิติ ฯ ๓ ม. น นิยฺยาเยยฺย ฯ ๔ ม. น วเหยฺย ฯ
[๑]-    จิตฺตสฺส    อุณฺณติ    ฯ   ทุวิเธน   มาโน   อตฺตุกฺกํสนมาโน
ปรวมฺภนมาโน  ฯ  ติวิเธน  มาโน  เสยฺโยหมสฺมีติ  มาโน  สทิโสหมสฺมีติ
มาโน   หีโนหมสฺมีติ   มาโน   ฯ   จตุพฺพิเธน   มาโน  ลาเภน  มานํ
ชเนติ   ยเสน   มานํ   ชเนติ   ปสํสาย   มานํ  ชเนติ  สุเขน  มานํ
ชเนติ    ฯ    ปญฺจวิเธน    มาโน   ลาภิมฺหิ   มนาปิกานํ   รูปานนฺติ
มานํ    ชเนติ    [๒]-    มนาปิกานํ    สทฺทานํ    คนฺธานํ   รสานํ
โผฏฺฐพฺพานนฺติ   มานํ   ชเนติ   ฯ   ฉพฺพิเธน   มาโน   จกฺขุสมฺปทาย
มานํ     ชเนติ     โสตสมฺปทาย     ฆานสมฺปทาย     ชิวฺหาสมฺปทาย
กายสมฺปทาย มโนสมฺปทาย มานํ ชเนติ ฯ
     {๘๒๙.๑}   สตฺตวิเธน   มาโน  มาโน  อติมาโน  มานาติมาโน
โอมาโน   [๓]-   อธิมาโน   อสฺมิมาโน   มิจฺฉามาโน  ฯ  อฏฺฐวิเธน
มาโน   ลาเภน  มานํ  ชเนติ  อลาเภน  โอมานํ  ชเนติ  ยเสน  มานํ
ชเนติ   อยเสน   โอมานํ   ชเนติ   ปสํสาย   มานํ   ชเนติ  นินฺทาย
โอมานํ  ชเนติ  สุเขน  มานํ  ชเนติ  ทุกฺเขน โอมานํ ชเนติ ฯ นววิเธน
มาโน    เสยฺยสฺส   เสยฺโยหมสฺมีติ   มาโน   เสยฺยสฺส   สทิโสหมสฺมีติ
มาโน    เสยฺยสฺส    หีโนหมสฺมีติ    มาโน   สทิสสฺส   เสยฺโยหมสฺมีติ
มาโน    สทิสสฺส    สทิโสหมสฺมีติ    มาโน    สทิสสฺส    หีโนหมสฺมีติ
มาโน   หีนสฺส   เสยฺโยหมสฺมีติ   มาโน   หีนสฺส  สทิโสหมสฺมีติ  มาโน
หีนสฺส  หีโนหมสฺมีติ  มาโน  ฯ  ทสวิเธน  มาโน  อิเธกจฺโจ มานํ ชเนติ
ชาติยา   วา   โคตฺเตน   วา   ฯเปฯ  อญฺญตรญฺญตเรน  วา  วตฺถุนา
@เชิงอรรถ: ๑ ม. ยา ฯ ๒ ม. ลาภิมฺหิ ฯ ๓ โป. ม. สทิสมาโน ฯ
โย    เอวรูโป    มาโน    มญฺญนา    มญฺญิตตฺตํ    อุณฺณติ   อุณฺณโม
ธโช สมฺปคฺคาโห เกตุกมฺยตา จิตฺตสฺส อยํ วุจฺจติ มาโน ฯ
     {๘๒๙.๒}   มานญฺจ   ปริชาเนยฺยาติ   มานํ   ตีหิ   ปริญฺญาหิ
ปริชาเนยฺย     ญาตปริญฺญาย     ตีรณปริญฺญาย    ปหานปริญฺญาย    ฯ
กตมา  ญาตปริญฺญา  ฯ  มานํ  ชานาติ  อยํ  เอกวิเธน  มาโน  จิตฺตสฺส
อุณฺณติ    อยํ    ทุวิเธน    มาโน    อตฺตุกฺกํสนมาโน   ปรวมฺภนมาโน
ฯเปฯ   อยํ   ทสวิเธน  มาโน  อิเธกจฺโจ  มานํ  ชเนติ  ชาติยา  วา
โคตฺเตน    วา   ฯเปฯ   อญฺญตรญฺญตเรน   วา   วตฺถุนาติ   ชานาติ
ปสฺสติ    อยํ    ญาตปริญฺญา    ฯ   กตมา   ตีรณปริญฺญา   ฯ   เอวํ
ญตฺวา  ๑-  มานํ  ตีเรติ  อนิจฺจโต  ทุกฺขโต  ฯเปฯ  อนิสฺสรณโต ตีเรติ
อยํ   ตีรณปริญฺญา   ฯ  กตมา  ปหานปริญฺญา  ฯ  เอวํ  ตีเรตฺวา  มานํ
ปชหติ   วิโนเทติ   พฺยนฺตีกโรติ   อนภาวงฺคเมติ  อยํ  ปหานปริญฺญา  ฯ
มานญฺจ   ปริชาเนยฺยาติ   มานํ   อิมาหิ  ตีหิ  ปริญฺญาหิ  ปริชาเนยฺยาติ
มานญฺจ ปริชาเนยฺย ฯ

             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๒๙ หน้าที่ ๕๑๘-๕๒๐.
https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=29&item=829&items=1
             อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :-
https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=29&item=829&items=1&mode=bracket
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :-
https://84000.org/tipitaka/read/roman_item.php?book=29&item=829&items=1
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :-
https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=29&item=829&items=1
             ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :-
https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=29&i=829
             สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๙
https://84000.org/tipitaka/read/?index_29
https://84000.org/tipitaka/english/?index_29