พระไตรปิฎกเล่มที่ ๗ ภาษาบาลี อักษรไทย
พระวินัยปิฎกเล่มที่ ๗ วินย. จุลฺลวคฺโค (๒)

     [๓๘๓]   อถโข  เทวทตฺโต  เยน  โกกาลิโก  กฏโมรกติสฺสโก ๓-
ขณฺฑเทวิยาปุตฺโต      สมุทฺททตฺโต      เตนุปสงฺกมิ      อุปสงฺกมิตฺวา
โกกาลิกํ     กฏโมรกติสฺสกํ     ๓-     ขณฺฑเทวิยาปุตฺตํ    สมุทฺททตฺตํ
เอตทโวจ   เอถ  มยํ  อาวุโส  สมณสฺส  โคตมสฺส  สงฺฆเภทํ  กริสฺสาม
จกฺกเภทนฺติ    ฯ   เอวํ   วุตฺเต   โกกาลิโก   เทวทตฺตํ   เอตทโวจ
สมโณ   โข   อาวุโส   โคตโม   มหิทฺธิโก   มหานุภาโว   กถํ   มยํ
สมณสฺส โคตมสฺส สงฺฆเภทํ กริสฺสาม จกฺกเภทนฺติ ฯ
     {๓๘๓.๑}   เอถ  มยํ  อาวุโส  สมณํ  โคตมํ  อุปสงฺกมิตฺวา  ปญฺจ
วตฺถูนิ    ยาจิสฺสาม    ภควา    ภนฺเต   อเนกปริยาเยน   อปฺปิจฺฉสฺส
สนฺตุฏฺฐสฺส   สลฺเลขสฺส   ธูตสฺส   ปาสาทิกสฺส   อปจยสฺส  วิริยารมฺภสฺส
วณฺณวาที   อิมานิ   ภนฺเต   ปญฺจ  วตฺถูนิ  อเนกปริยาเยน  อปฺปิจฺฉตาย
สนฺตุฏฺฐตาย   ๔-   สลฺเลขาย   ธูตาย   ๕-   ปาสาทิกตาย  อปจยาย
วิริยารมฺภาย   สํวตฺตนฺติ   สาธุ  ภนฺเต  ภิกฺขู  ยาวชีวํ  อารญฺญกา  ๖-
อสฺสุ  โย  คามนฺตํ  โอสเรยฺย  วชฺชํ  นํ  ผุเสยฺย  ยาวชีวํ  ปิณฺฑปาติกา
อสฺสุ    โย    นิมนฺตนํ    สาทิเยยฺย   วชฺชํ   นํ   ผุเสยฺย   ยาวชีวํ
@เชิงอรรถ: ๑ ม. ยุ. อยํ ปาโฐ น ทิสฺสติ ฯ ๒ ม. ยุ. กุลานุทฺทยาย ฯ ๓ ม. กฏโมทกติสฺสโก ฯ
@๔ ม. ยุ. สนฺตุฏฺฐิยา ฯ ๕ ม. ยุ. ธุตตาย ฯ ๖ ม. อารญฺญิกา ฯ
ปํสุกูลิกา   อสฺสุ   โย   คหปติจีวรํ   สาทิเยยฺย   วชฺชํ   นํ   ผุเสยฺย
ยาวชีวํ    รุกฺขมูลิกา    อสฺสุ   โย   ฉนฺนํ   อุปคจฺเฉยฺย   วชฺชํ   นํ
ผุเสยฺย   ยาวชีวํ   มจฺฉมํสํ   น   ขาเทยฺยุํ   โย   มจฺฉมํสํ  ขาเทยฺย
วชฺชํ   นํ   ผุเสยฺยาติ   อิมานิ   ปญฺจ   วตฺถูนิ   ๑-  สมโณ  โคตโม
นานุชานิสฺสติ    เต   จ   ๒-   มยํ   อิเมหิ   ปญฺจหิ   วตฺถูหิ   ชนํ
สญฺญาเปสฺสามาติ   ฯ   สกฺกา   โข   อาวุโส   อิเมหิ  ปญฺจหิ  วตฺถูหิ
สมณสฺส   โคตมสฺส   สงฺฆเภโท   กาตุํ   จกฺกเภโท   ลูขปฺปสนฺนา   หิ
อาวุโส มนุสฺสาติ ฯ
     [๓๘๔]   อถโข   เทวทตฺโต  สปริโส  เยน  ภควา  เตนุปสงฺกมิ
อุปสงฺกมิตฺวา   ภควนฺตํ   อภิวาเทตฺวา   เอกมนฺตํ   นิสีทิ  ฯ  เอกมนฺตํ
นิสินฺโน    โข    เทวทตฺโต    ภควนฺตํ   เอตทโวจ   ภควา   ภนฺเต
อเนกปริยาเยน     อปฺปิจฺฉสฺส     สนฺตุฏฺฐสฺส     สลฺเลขสฺส    ธูตสฺส
ปาสาทิกสฺส    อปจยสฺส    วิริยารมฺภสฺส    วณฺณวาที   อิมานิ   ภนฺเต
ปญฺจ   วตฺถูนิ   อเนกปริยาเยน   อปฺปิจฺฉตาย   สนฺตุฏฺฐตาย  สลฺเลขาย
ธูตาย    ปาสาทิกตาย    อปจยาย    วิริยารมฺภาย   สํวตฺตนฺติ   สาธุ
ภนฺเต   ภิกฺขู   ยาวชีวํ   อารญฺญกา   อสฺสุ   โย  คามนฺตํ  โอสเรยฺย
วชฺชํ    นํ    ผุเสยฺย   ยาวชีวํ   ปิณฺฑปาติกา   อสฺสุ   โย   นิมนฺตนํ
สาทิเยยฺย    วชฺชํ    นํ   ผุเสยฺย   ยาวชีวํ   ปํสุกูลิกา   อสฺสุ   โย
@เชิงอรรถ: ๑ ยุ. อิทํ ปาฐทฺวยํ น ทิสฺสติ ฯ ๒ ม. ยุ. จสทฺโท น ทิสฺสติ ฯ
คหปติจีวรํ    สาทิเยยฺย    วชฺชํ   นํ   ผุเสยฺย   ยาวชีวํ   รุกฺขมูลิกา
อสฺสุ    โย    ฉนฺนํ    อุปคจฺเฉยฺย    วชฺชํ   นํ   ผุเสยฺย   ยาวชีวํ
มจฺฉมํสํ    น    ขาเทยฺยุํ    โย    มจฺฉมํสํ    ขาเทยฺย   วชฺชํ   นํ
ผุเสยฺยาติ   ฯ   อลํ   เทวทตฺต   โย   อิจฺฉติ  อารญฺญโก  โหตุ  โย
อิจฺฉติ    คามนฺเต    วิหรตุ    โย    อิจฺฉติ    ปิณฺฑปาติโก    โหตุ
โย    อิจฺฉติ    นิมนฺตนํ    สาทิยตุ   โย   อิจฺฉติ   ปํสุกูลิโก   โหตุ
โย   อิจฺฉติ   คหปติจีวรํ   สาทิยตุ  อฏฺฐ  มาเส  โข  มยา  เทวทตฺต
รุกฺขมูลเสนาสนํ     อนุญฺญาตํ     ติโกฏิปริสุทฺธํ     มจฺฉมํสํ     อทิฏฺฐํ
อสฺสุตํ   อปริสงฺกิตนฺติ   ฯ   อถโข   เทวทตฺโต   น   ภควา   อิมานิ
ปญฺจ   วตฺถูนิ   อนุชานาตีติ   หฏฺโฐ   อุทคฺโค   สปริโส  อุฏฺฐายาสนา
ภควนฺตํ อภิวาเทตฺวา ปทกฺขิณํ กตฺวา ปกฺกามิ ฯ

             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๗ หน้าที่ ๑๙๑-๑๙๓.
https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=7&item=383&items=2
             อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :-
https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=7&item=383&items=2&mode=bracket
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :-
https://84000.org/tipitaka/read/roman_item.php?book=7&item=383&items=2
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :-
https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=7&item=383&items=2
             ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :-
https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=7&i=383
             สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๗
https://84000.org/tipitaka/read/?index_7
https://84000.org/tipitaka/english/?index_7