พระไตรปิฎกเล่มที่ ๙ ภาษาบาลี อักษรไทย
พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑ สุตฺต. ที. สีลกฺขนฺธวคฺโค

     [๓๗๕]   เสยฺยถาปิ   วาเสฏฺฐ   ปุริโส  จาตุมฺมหาปเถ  นิสฺเสณึ
กเรยฺย  ปาสาทสฺส  อาโรหนาย  ฯ  ตเมนํ  เอวํ  วเทยฺยุํ  อมฺโภ ปุริส
ยํ   ตฺวํ  ปาสาทสฺส  อาโรหนาย  นิสฺเสณึ  กโรสิ  ชานาสิ  ตํ  ปาสาทํ
ปุรตฺถิมาย   วา   ทิสาย  ทกฺขิณาย  วา  ทิสาย  ปจฺฉิมาย  วา  ทิสาย
อุตฺตราย   วา   ทิสาย  อุจฺโจ  วา  นีโจ  วา  มชฺโฌ  วาติ  ฯ  อิติ
ปุฏฺโฐ  โนติ  วเทยฺย  ฯ  ตเมนํ  เอวํ  วเทยฺยุํ  อมฺโภ  ปุริส  ยํ  ตฺวํ
น   ชานาสิ   น   ปสฺสสิ  ตสฺส  ตฺวํ  ปาสาทสฺส  อาโรหนาย  นิสฺเสณึ
กโรสีติ  ฯ  อิติ  ปุฏฺโฐ  อามาติ  วเทยฺย  ฯ  ตํ  กึ  มญฺญสิ  วาเสฏฺฐ
นนุ   เอวํ  สนฺเต  ตสฺส  ปุริสสฺส  อปฺปาฏิหิริกตํ  ภาสิตํ  สมฺปชฺชตีติ  ฯ
อทฺธา   โภ  โคตม  เอวํ  สนฺเต  ตสฺส  ปุริสสฺส  อปฺปาฏิหิริกตํ  ภาสิตํ
สมฺปชฺชตีติ ฯ
     {๓๗๕.๑}  เอวเมว  โข  วาเสฏฺฐ  น กิร เตวิชฺเชหิ พฺราหฺมเณหิ
พฺรหฺมา   สกฺขิ   ทิฏฺโฐ   นปิ  กิร  เตวิชฺชานํ  พฺราหฺมณานํ  อาจริเยหิ
พฺรหฺมา  สกฺขิ  ทิฏฺโฐ  นปิ  กิร  เตวิชฺชานํ พฺราหฺมณานํ อาจริยปาจริเยหิ
พฺรหฺมา   สกฺขิ   ทิฏฺโฐ   นปิ   กิร   เตวิชฺชานํ   พฺราหฺมณานํ   ยาว
สตฺตมาจริยมหยุคา   พฺรหฺมา   สกฺขิ   ทิฏฺโฐ   เยปิ   กิร   เตวิชฺชานํ
พฺราหฺมณานํ   ปุพฺพกา   อิสโย   มนฺตานํ  กตฺตาโร  มนฺตานํ  ปวตฺตาโร
เยสมิทํ   เอตรหิ   เตวิชฺชา  พฺราหฺมณา  โปราณํ  มนฺตปทํ  คีตํ  ปวุตฺตํ
สมีหิตํ   ตทนุคายนฺติ   ตมนุภาสนฺติ   ภาสิตมนุภาสนฺติ   วาจิตมนุวาเจนฺติ
เสยฺยถีทํ  อฏฺฐโก  วามโก  วามเทโว  เวสฺสามิตฺโต  ยมตคฺคี  องฺคิรโส
ภารทฺวาโช   วาเสฏฺโฐ   กสฺสโป   ภคุ  เตปิ  น  เอวมาหํสุ  มยเมตํ
ชานาม   มยเมตํ   ปสฺสาม   ยตฺถ   วา  พฺรหฺมา  เยน  วา  พฺรหฺมา
ยหึ  วา  พฺรหฺมาติ  ฯ  เต  ว  เตวิชฺชา  พฺราหฺมณา  เอวมาหํสุ  ยํ น
ชานาม   ยํ   น   ปสฺสาม   ตสฺส  สหพฺยตาย  มคฺคํ  เทเสม  อยเมว
อุชุมคฺโค      อยมญฺชสายโน     นิยฺยานิโก     นิยฺยาติ     ตกฺกรสฺส
พฺรหฺมสหพฺยตายาติ ฯ
     {๓๗๕.๒}  ตํ  กึ  มญฺญสิ  วาเสฏฺฐ  นนุ  เอวํ  สนฺเต เตวิชฺชานํ
พฺราหฺมณานํ   อปฺปาฏิหิริกตํ   ภาสิตํ   สมฺปชฺชตีติ   ฯ  อทฺธา  โข  โภ
โคตม   เอวํ   สนฺเต   เตวิชฺชานํ   พฺราหฺมณานํ  อปฺปาฏิหิริกตํ  ภาสิตํ
สมฺปชฺชตีติ  ฯ  สาธุ  วาเสฏฺฐ  เต  จ  วาเสฏฺฐ  เตวิชฺชา  พฺราหฺมณา
ยํ   น   ชานนฺติ  ยํ  น  ปสฺสนฺติ  ตสฺส  สหพฺยตาย  มคฺคํ  เทเสสฺสนฺติ
อยเมว    อุชุมคฺโค   อยมญฺชสายโน   นิยฺยานิโก   นิยฺยาติ   ตกฺกรสฺส
พฺรหฺมสหพฺยตายาติ เนตํ ฐานํ วิชฺชติ ฯ
     [๓๗๖]   เสยฺยถาปิ  วาเสฏฺฐ  อยํ  อจิรวตี  นที  ปูรา  อุทกสฺส
สมติตฺติกา    กากเปยฺยา    อถโข   ปุริโส   อาคจฺเฉยฺย   ปารตฺถิโก
ปารคเวสี   ปารคามี   ปารํ   ตริตุกาโม   โส   โอริเม  ตีเร  ฐิโต
ปาริมนฺตีรํ  อเวฺหยฺย  เอหิ  ปารา  ปารํ  เอหิ  ปารา  ปารนฺติ  ฯ  ตํ
กึ   มญฺญสิ   วาเสฏฺฐ   อปิ   นุ   ตสฺส   ปุริสสฺส  อวฺหายนเหตุ  วา
อายาจนเหตุ   วา   ปตฺถนเหตุ   วา   อภินนฺทนเหตุ   วา  อจิรวติยา
นทิยา  ปาริมนฺตีรํ  โอริมนฺตีรํ  อาคจฺเฉยฺยาติ  ฯ  โน  หิทํ โภ โคตม ฯ
เอวเมว  โข  วาเสฏฺฐ  เตวิชฺชา  พฺราหฺมณา  เย ธมฺมา พฺราหฺมณกรณา
เต    ธมฺเม    ปหาย    วตฺตมานา   เย   ธมฺมา   อพฺราหฺมณกรณา
เต   ธมฺเม   สมาทาย   วตฺตมานา  เอวมาหํสุ  อินฺทํ  อวฺหยาม  โสมํ
อวฺหยาม    วรุณํ   อวฺหยาม   อิสานํ   อวฺหยาม   ปชาปตึ   อวฺหยาม
พฺรหฺมานํ   อวฺหยาม   มหินฺทํ   อวฺหยามาติ   ฯ   เต   จ   วาเสฏฺฐ
เตวิชฺชา   พฺราหฺมณา   เย  ธมฺมา  พฺราหฺมณกรณา  เต  ธมฺเม  ปหาย
ปวตฺตมานา   เย   ธมฺมา   อพฺราหฺมณกรณา   เต   ธมฺเม   สมาทาย
วตฺตมานา   อวฺหายนเหตุ   วา   อายาจนเหตุ   วา   ปตฺถนเหตุ  วา
อภินนฺทนเหตุ   วา   กายสฺส   เภทา  ปรมฺมรณา  พฺรหฺมานํ  สหพฺยูปคา
ภวิสฺสนฺตีติ เนตํ ฐานํ วิชฺชติ ฯ

             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๙ หน้าที่ ๓๐๓-๓๐๕.
https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=9&item=375&items=2
             อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :-
https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=9&item=375&items=2&mode=bracket
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :-
https://84000.org/tipitaka/read/roman_item.php?book=9&item=375&items=2
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :-
https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=9&item=375&items=2
             ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :-
https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=9&i=375
             สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๙
https://84000.org/tipitaka/read/?index_9
https://84000.org/tipitaka/english/?index_9