ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
   ฉบับหลวง   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๐ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๒ สุตฺต. องฺ. (๑): เอก-ทุก-ติกนิปาตา
     [๕๓๖]   ๙๗  ตีหิ  ภิกฺขเว  องฺเคหิ  สมนฺนาคโต รญฺโญ ภทฺโท ๓-
อสฺสาชานิโย    ราชารโห   โหติ   ราชโภคฺโค   รญฺโญ   องฺคนฺเตฺวว
สงฺขํ  ๔-  คจฺฉติ  กตเมหิ  ตีหิ  อิธ  ภิกฺขเว รญฺโญ ภทฺโท อสฺสาชานิโย
วณฺณสมฺปนฺโน   จ   โหติ   พลสมฺปนฺโน   จ   ชวสมฺปนฺโน   จ  อิเมหิ
โข  ภิกฺขเว  ตีหงฺเคหิ  สมนฺนาคโต รญฺโญ ภทฺโท อสฺสาชานิโย ราชารโห
โหติ  ราชโภคฺโค  รญฺโญ  องฺคนฺเตฺวว  สงฺขํ  คจฺฉติ  ฯ  เอวเมว  โข
ภิกฺขเว  ตีหิ  ธมฺเมหิ  สมนฺนาคโต  ภิกฺขุ  อาหุเนยฺโย  โหติ ปาหุเนยฺโย
ทกฺขิเณยฺโย   อญฺชลิกรณีโย   อนุตฺตรํ   ปุญฺญกฺเขตฺตํ   โลกสฺส   กตเมหิ
@เชิงอรรถ:  ม. ยุ. ปวตฺตมานํ ฯ   ม. ยุ. กุสฺสุพฺเภ ฯ  ม. ภโทฺร ฯ อิโต ปรํ อีทิสเมว ฯ
@ ม. สงฺขยํ ฯ อิโต ปรํ อีทิสเมว ฯ
ตีหิ   อิธ   ภิกฺขเว   ภิกฺขุ   วณฺณสมฺปนฺโน   จ  โหติ  พลสมฺปนฺโน  จ
ชวสมฺปนฺโน จ ฯ
     {๕๓๖.๑}   กถญฺจ   ภิกฺขเว   ภิกฺขุ   วณฺณสมฺปนฺโน   โหติ  อิธ
ภิกฺขเว     ภิกฺขุ     สีลวา    โหติ    ปาติโมกฺขสํวรสํวุโต    วิหรติ
อาจารโคจรสมฺปนฺโน    อณุมตฺเตสุ    วชฺเชสุ    ภยทสฺสาวี   สมาทาย
สิกฺขติ สิกฺขาปเทสุ เอวํ โข ภิกฺขเว ภิกฺขุ วณฺณสมฺปนฺโน โหติ ฯ
     {๕๓๖.๒}   กถญฺจ  ภิกฺขเว  ภิกฺขุ  พลสมฺปนฺโน  โหติ  อิธ ภิกฺขเว
ภิกฺขุ   อารทฺธวิริโย   วิหรติ   อกุสลานํ   ธมฺมานํ   ปหานาย  กุสลานํ
ธมฺมานํ     อุปสมฺปทาย     ถามวา     ทฬฺหปรกฺกโม    อนิกฺขิตฺตธุโร
กุสเลสุ ธมฺเมสุ เอวํ โข ภิกฺขเว ภิกฺขุ พลสมฺปนฺโน โหติ ฯ
     {๕๓๖.๓}   กถญฺจ  ภิกฺขเว  ภิกฺขุ  ชวสมฺปนฺโน  โหติ  อิธ ภิกฺขเว
ภิกฺขุ   อิทํ   ทุกฺขนฺติ   ยถาภูตํ   ปชานาติ  อยํ  ทุกฺขสมุทโยติ  ยถาภูตํ
ปชานาติ   อยํ   ทุกฺขนิโรโธติ  ยถาภูตํ  ปชานาติ  อยํ  ทุกฺขนิโรธคามินี
ปฏิปทาติ  ยถาภูตํ  ปชานาติ  เอวํ  โข ภิกฺขเว ภิกฺขุ ชวสมฺปนฺโน โหติ ฯ
อิเมหิ  โข  ภิกฺขเว  ตีหิ  ธมฺเมหิ  สมนฺนาคโต  ภิกฺขุ  อาหุเนยฺโย โหติ
ปาหุเนยฺโย     ทกฺขิเณยฺโย    อญฺชลิกรณีโย    อนุตฺตรํ    ปุญฺญกฺเขตฺตํ
โลกสฺสาติ ฯ



             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๒๐ หน้าที่ ๓๑๔-๓๑๕. http://84000.org/tipitaka/read/pali_item_s.php?book=20&item=536&items=1&modeTY=2              อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- http://84000.org/tipitaka/read/pali_item_s.php?book=20&item=536&items=1&modeTY=2&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_item_s.php?book=20&item=536&items=1&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/byitem_s.php?book=20&item=536&items=1&modeTY=2              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=20&i=536              The Pali Atthakatha in Thai :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=15&A=5806              The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=15&A=5806              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๐ http://84000.org/tipitaka/read/?index_20

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๑๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]

สีพื้นหลัง :