ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
   ฉบับหลวง   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๖ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๘ สุตฺต. ขุ. วิมานวตฺถุ-เปตวตฺถุ-เถรคาถา-เถรีคาถา
     [๑๐๘]   |๑๐๘.๓๒๔| ๑๑ อหํ ปุเร ปพฺพชิตสฺส ภิกฺขุโน
                         สุตฺตํ อทาสิ อุปคมฺม ยาจิตา ตสฺส
                         วิปาโก วิปุลํ ผลูปลพฺภติ
                         พหู ๑- จ เม อุปฺปชฺชเร วตฺถโกฏิโย ฯ
     |๑๐๘.๓๒๕|   ปุปฺผาภิกิณฺณํ รมิตํ วิมานํ
                         อเนกจิตฺตํ นรนาริเสวิตํ
                         สาหํ ภุญฺชามิ จ ปารุปามิ จ
                         ปหูตวิตฺตา น จ ตาว ขียติ ฯ
     |๑๐๘.๓๒๖|   ตสฺเสว กมฺมสฺส วิปากมนฺวฺยา ๒-
                         สุขญฺจ สาตญฺจ อิธูปลพฺภติ
                         สาหํ คนฺตฺวา ปุนเทว มานุสํ
@เชิงอรรถ:  ม. พหุกา ฯ   อนฺวายาติปิ ทิสฺสติ ฯ
                         กาหามิ ปุญฺญานิ นยยฺยปุตฺต มนฺติ ฯ
     |๑๐๘.๓๒๗|   สตฺต ตุวํ วสฺสสตา อิธาคตา
                         ชิณฺณา จ วุฑฺฒา จ ตหึ ภวิสฺสสิ
                         สพฺเพว เต กาลกตา จ ญาตกา
                         ตฺวํ ๑- ตตฺถ คนฺตฺวาน อิโต กริสฺสสีติ ฯ
     |๑๐๘.๓๒๘|   สตฺเตว วสฺสานิ อิธาคตาย เม
                         ทิพฺพญฺจ สุขญฺจ สมปฺปิตาย
                         สาหํ คนฺตฺวา ปุนเรว มานุสํ
                         กาหามิ ปุญฺญานิ นยยฺยปุตฺต มนฺติ ฯ
     |๑๐๘.๓๒๙|   โส ตํ คเหตฺวาน ปสยฺห พาหายํ
                         ปจฺจานยิตฺวาน ปุนเรว ๒- เถรึ สุทุพฺพลํ
                         วชฺเชสิ อญฺญํปิ ชนํ อิธาคตํ
                         กโรถ ปุญฺญานิ สุขูปลพฺภตีติ ฯ
     |๑๐๘.๓๓๐|   ทิฏฺฐา มยา อกเตน สาธุนา
                         เปตา วิหญฺญนฺติ ตเถว มานุสา
                         กมฺมญฺจ กตฺวา สุขเวทนียํ
                         เทวา มนุสฺสา จ สุเข ฐิตา ปชาติ ฯ
                                    สุตฺตเปตวตฺถุ เอกาทสมํ ฯ
@เชิงอรรถ:  ม. กึ ฯ   ม. อยํ ปาโฐ นตฺถิ ฯ



             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๒๖ หน้าที่ ๑๙๘-๑๙๙. http://84000.org/tipitaka/read/pali_item_s.php?book=26&item=108&items=1&modeTY=2              อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- http://84000.org/tipitaka/read/pali_item_s.php?book=26&item=108&items=1&modeTY=2&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_item_s.php?book=26&item=108&items=1&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/byitem_s.php?book=26&item=108&items=1&modeTY=2              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=26&i=108              The Pali Atthakatha in Thai :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=31&A=3435              The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=31&A=3435              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๖ http://84000.org/tipitaka/read/?index_26

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๑๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]

สีพื้นหลัง :