ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับหลวง   ฉบับมหาจุฬาฯ   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๗ ภาษาบาลี อักษรไทย พระวินัยปิฎกเล่มที่ ๗ วินย. จุลฺลวคฺโค (๒)

     [๖๔๘]   อยญฺจรหิ  เถรานํ  ภิกฺขูนํ  อนฺตรา  กถา  วิปฺปกตา  ฯ
อถายสฺมา   สมฺภูโต   สาณวาสี   ๒-   อนุปฺปตฺโต   โหติ   ฯ  อถโข
อายสฺมา    สมฺภูโต   สาณวาสี   เยนายสฺมา   สพฺพกามี   เตนุปสงฺกมิ
อุปสงฺกมิตฺวา   อายสฺมนฺตํ   สพฺพกามึ  อภิวาเทตฺวา  เอกมนฺตํ  นิสีทิ  ฯ
เอกมนฺตํ   นิสินฺโน   โข   อายสฺมา   สมฺภูโต   สาณวาสี   อายสฺมนฺตํ
สพฺพกามึ   เอตทโวจ   อิเม   ภนฺเต   เวสาลิกา   วชฺชิปุตฺตกา  ภิกฺขู
เวสาลิยํ    ทส    วตฺถูนิ   ทีเปนฺติ   กปฺปติ   สิงฺคิโลณกปฺโป   กปฺปติ
ทฺวงฺคุลกปฺโป     กปฺปติ     คามนฺตรกปฺโป     กปฺปติ    อาวาสกปฺโป
กปฺปติ       อนุมติกปฺโป       กปฺปติ      อาจิณฺณกปฺโป      กปฺปติ
@เชิงอรรถ:  ม. ยุ. เอโส ฯ  ม. ยุ. อิโต ปรํ ตสฺมินฺติ ปาโฐ ทิสฺสติ ฯ
อมถิตกปฺโป   กปฺปติ   ชโลคึ   ปาตุํ   กปฺปติ   อทสกํ   นิสีทนํ  กปฺปติ
ชาตรูปรชตนฺติ    เถเรน   ภนฺเต   อุปชฺฌายสฺส   มูเล   พหุ   ธมฺโม
จ    วินโย    จ    ปริยตฺโต   เถรสฺส   ภนฺเต   ธมฺมญฺจ   วินยญฺจ
ปจฺจเวกฺขนฺตสฺส   กถํ   โหติ   เก   นุ   โข   ธมฺมวาทิโน  ปาจีนกา
วา   ภิกฺขู   ปาเฐยฺยกา   วาติ  ฯ  ตยาปิ  โข  อาวุโส  อุปชฺฌายสฺส
มูเล   พหุ   ธมฺโม   จ   วินโย   จ   ปริยตฺโต  ตุยฺหํ  ปน  อาวุโส
ธมฺมญฺจ    วินยญฺจ    ปจฺจเวกฺขนฺตสฺส    กถํ   โหติ   เก   นุ   โข
ธมฺมวาทิโน   ปาจีนกา   วา   ภิกฺขู   ปาเฐยฺยกา   วาติ   ฯ   มยฺหํ
โข    ภนฺเต    ธมฺมญฺจ    วินยญฺจ    ปจฺจเวกฺขนฺตสฺส   เอวํ   โหติ
อธมฺมวาทิโน    ปาจีนกา    ภิกฺขู   ธมฺมวาทิโน   ปาเฐยฺยกา   ภิกฺขูติ
อปิจาหํ    น    ตาว   ทิฏฺฐึ   อาวิกโรมิ   อปฺเปวนาม   มํ   อิมสฺมึ
อธิกรเณ   สมฺมนฺเนยฺยาติ   ฯ   มยฺหํปิ  โข  อาวุโส  ธมฺมญฺจ  วินยญฺจ
ปจฺจเวกฺขนฺตสฺส    เอวํ    โหติ    อธมฺมวาทิโน    ปาจีนกา    ภิกฺขู
ธมฺมวาทิโน    ปาเฐยฺยกา    ภิกฺขูติ    อปิจาหํ    น    ตาว   ทิฏฺฐึ
อาวิกโรมิ อปฺเปวนาม มํ อิมสฺมึ อธิกรเณ สมฺมนฺเนยฺยาติ ฯ


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๗ หน้าที่ ๔๑๕-๔๑๖. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=7&A=8360&w=&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=7&A=8360&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=7&item=648&items=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=7&siri=120              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=7&i=648              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๗ https://84000.org/tipitaka/read/?index_7 https://84000.org/tipitaka/english/?index_7

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]