ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับหลวง   ฉบับมหาจุฬาฯ   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๕ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๗ สุตฺต. สํ. สคาถวคฺโค

                      ทสมํ รชฺชสุตฺตํ
     [๔๗๕]   เอกํ  สมยํ  ภควา  โกสเลสุ  วิหรติ หิมวนฺตปฺปเทเส ๑-
อรญฺญกุฏิกายํ   ฯ   อถ   โข   ภควโต  รโหคตสฺส  ปฏิสลฺลีนสฺส  เอวํ
@เชิงอรรถ:  สี. หิมวนฺตปสฺเส ฯ
เจตโส   ปริวิตกฺโก   อุทปาทิ   สกฺกา   นุ  โข  รชฺชํ  กาเรตุํ  อหนํ
อฆาตนํ อชินํ อชาปยํ อโสจํ อโสจาปยํ ธมฺเมนาติ ฯ
     [๔๗๖]   อถ   โข   มาโร   ปาปิมา  ภควโต  เจตสา  เจโต
ปริวิตกฺกมญฺญาย   เยน   ภควา   เตนุปสงฺกมิ   อุปสงฺกมิตฺวา   ภควนฺตํ
เอตทโวจ   กาเรตุ   ภนฺเต   ภควา   รชฺชํ   กาเรตุ   สุคโต  รชฺชํ
อหนํ   อฆาตนํ   อชินํ   อชาปยํ   อโสจํ   อโสจาปยํ   ธมฺเมนาติ  ฯ
กึ  ปน  เม  ตฺวํ  ปาปิม  ปสฺสสิ  ยํ  ๑-  มํ  ตฺวํ  เอวํ วเทสิ กาเรตุ
ภนฺเต   ภควา   รชฺชํ   กาเรตุ   สุคโต   รชฺชํ  อหนํ  อฆาตยํ  อชินํ
อชาปยํ   อโสจํ   อโสจาปยํ  ธมฺเมนาติ  ฯ  ภควโต  ๒-  โข  ภนฺเต
จตฺตาโร   อิทฺธิปาทา  ภาวิตา  พหุลีกตา  ยานีกตา  วตฺถุกตา  อนุฏฺฐิตา
ปริจิตา   สุสมารทฺธา   อากงฺขมาโน   ปน   ภนฺเต   ภควา   หิมวนฺตํ
ปพฺพตราชํ สุวณฺณนฺเตฺวว อธิมุจฺเจยฺย สุวณฺณปพฺพตสฺสาติ ฯ ๓-
     [๔๗๗]   ปพฺพตฺตสฺส สุวณฺณสฺส       ชาตรูปสฺส เกวลา ๔-
          ทฺวิตาว นาลเมกสฺส ๕-    อิติ วิทฺธา ๖- สมญฺจเร
                 โย ทุกฺขมทฺทกฺขิ ยโตนิทานํ
                 กาเมสุ โส ชนฺตุ กถํ นเมยฺย
                 อุปธึ วิทิตฺวาน สงฺโคติ โลเก
                 ตสฺเสว   ชนฺตุ วินยาย สิกฺเขติ ฯ
@เชิงอรรถ:  สี. กึ ฯ  ม. ยุ. ภควตา ฯ  ม. สุวณฺณญฺจปนสฺสาติ ฯ  ม. ยุ.
@เกวโล ฯ  สี. วิตฺตวินาลเมกสฺส ฯ  สี. วิทิตฺวาติ วา วิทฺวาติ วา ปาโฐ ฯ
@ยุ. วิทฺวา ฯ ม. วิชฺชา ฯ
     อถ   โข   มาโร   ปาปิมา   ชานาติ   มํ  ภควา  ชานาติ  มํ
สุคโตติ ทุกฺขี ทุมฺมโน ตตฺเถวนฺตรธายีติ ฯ
                                   ทุติโย วคฺโค ฯ
                                    ตสฺสุทฺทานํ
          ปาสาโณ สีโห สกลิกํ        ปฏิรูปญฺจ มานสํ
          ปตฺตํ อายตนํ ปิณฺฑํ           กสฺสกํ รชฺเชน เต ทสาติ ฯ
                                     ---------


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๕ หน้าที่ ๑๖๙-๑๗๑. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=15&A=3297&w=&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=15&A=3297&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=15&item=475&items=3              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=15&siri=156              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=15&i=475              อ่านอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=11&A=4493              The Pali Atthakatha in Roman :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=11&A=4493              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๕ https://84000.org/tipitaka/read/?index_15 https://84000.org/tipitaka/english/?index_15

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]