ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับหลวง   ฉบับมหาจุฬาฯ   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๕ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๗ สุตฺต. สํ. สคาถวคฺโค

                     นวมํ โกณฺฑญฺญสุตฺตํ
     [๗๕๑]   เอกํ สมยํ ภควา ราชคเห วิหรติ เวฬุวเน กลนฺทกนิวาเป ฯ
อถ    โข    อายสฺมา    อญฺญาโกณฺฑญฺโญ    ๔-   สุจิรสฺเสว   เยน
ภควา    เตนุปสงฺกมิ    อุปสงฺกมิตฺวา    ภควโต    ปาเทสุ    สิรสา
@เชิงอรรถ:  ม. ยุ. อุมฺมคฺปถํ ฯ  ม. ยุ. อยํปาโฐนตฺถิ ฯ  ม. ยุ. เอตฺถนฺตเร ธมฺมนฺติ
@ทิสฺสติ ฯ  ม. ยุ. อญฺญาสิโกณฺฑญฺโญ ฯ

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๒๘๕.

นิปติตฺวา ภควโต ปาทานิ มุเขน จ ปริจุมฺพติ ปาณีหิ จ ปริสมฺพาหติ นามญฺจ สาเวติ โกณฺฑญฺโญหํ ภควา โกณฺฑญฺโญหํ สุคตาติ ฯ [๗๕๒] อถ โข อายสฺมโต วงฺคีสสฺส เอตทโหสิ อยํ โข อายสฺมา อญฺญาโกณฺฑญฺโญ สุจิรสฺเสว เยน ภควา เตนุปสงฺกมิ อุปสงฺกมิตฺวา ภควโต ปาเทสุ สิรสา นิปติตฺวา ภควโต ปาทานิ มุเขน จ ปริจุมฺพติ ปาณีหิ จ ปริสมฺพาหติ นามญฺจ สาเวติ โกณฺฑญฺโญหํ ภควา โกณฺฑญฺโญหํ สุคตาติ ยนฺนูนาหํ อายสฺมนฺตํ อญฺญาโกณฺฑญฺญํ ภควโต สมฺมุขา สรูปาหิ คาถาหิ อภิตฺถเวยฺยนฺติ ฯ อถ โข อายสฺมา วงฺคีโส อุฏฺฐายาสนา เอกํสํ อุตฺตราสงฺคํ กริตฺวา เยน ภควา เตนญฺชลิมฺปณาเมตฺวา ภควนฺตํ เอตทโวจ ปฏิภาติ มํ ภควา ปฏิภาติ มํ สุคตาติ ฯ ปฏิภาตุ ตํ วงฺคีสาติ ภควา อโวจ ฯ [๗๕๓] อถ โข อายสฺมา วงฺคีโส อายสฺมนฺตํ อญฺญาโกณฺฑญฺญํ ภควโต สมฺมุขา สรูปาหิ คาถาหิ อภิตฺถวิ พุทฺธานุพุทฺโธ โส เถโร โกณฺฑญฺโญ ติพฺพนิกฺกโม ลาภี สุขวิหารานํ วิเวกานํ อภิณฺหโส ยํ สาวเกน ปตฺตพฺพํ สตฺถุสาสนการินา สพฺพสฺส ตํ อนุปฺปตฺตํ อปฺปมตฺตสฺส สิกฺขโต

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๒๘๖.

มหานุภาโว เตวิชฺโช เจโตปริยายโกวิโท โกณฺฑญฺโญ พุทฺธทายาโท ๑- ปาเท วนฺทติ สตฺถุโนติ ฯ

             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๕ หน้าที่ ๒๘๔-๒๘๖. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=15&A=5574&w=&modeTY=2&pagebreak=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=15&A=5574&modeTY=2&pagebreak=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=15&item=751&items=3              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=15&siri=217              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=15&i=751              อ่านอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=11&A=6878              The Pali Atthakatha in Roman :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=11&A=6878              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๕ https://84000.org/tipitaka/read/?index_15 https://84000.org/tipitaka/english/?index_15

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]