ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับหลวง   ฉบับมหาจุฬาฯ   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๕ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๗ สุตฺต. สํ. สคาถวคฺโค

                             ปญฺจมํ สานุสุตฺตํ
     [๘๑๔]   เอกํ   สมยํ   ภควา   สาวตฺถิยํ   วิหรติ   เชตวเน
อนาถปิณฺฑิกสฺส   อาราเม   ฯ   เตน   โข  ปน  สมเยน  อญฺญตริสฺสา
อุปาสิกาย สานุ นาม ปุตฺโต ยกฺเขน คหิโต โหติ ฯ
     [๘๑๕]   อถ   โข  สา  อุปาสิกา  ปริเทวมานา  ตายํ  เวลายํ
อิมา คาถาโย อภาสิ
@เชิงอรรถ:  ม. อยํ คาถา น ทิสฺสติ ฯ  ม. ยุ. สพฺพมโหรตฺตํ ฯ  เมตฺตํ โสติปิ
@ปาเฐน ภวิตพฺพํ ฯ

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๓๐๗.

จาตุทฺทสึ ปญฺจทสึ ยา จ ปกฺขสฺส อฏฺฐมี ปาริหาริกปกฺขญฺจ อฏฺฐงฺคสุสมาคตํ อุโปสถํ อุปวสนฺติ พฺรหฺมจริยํ จรนฺติ เย น เตหิ ยกฺขา กีฬนฺติ อิติ เม อรหตํ สุตํ สาทานิ อชฺช ปสฺสามิ ยกฺขา กีฬนฺติ สานุนาติ ฯ [๘๑๖] จาตุทฺทสึ ปญฺจทสึ ยา จ ปกฺขสฺส อฏฺฐมี ปาริหาริกปกฺขญฺจ อฏฺฐงฺคสุสมาคตํ อุโปสถํ อุปวสนฺติ พฺรหฺมจริยํ จรนฺติ เย น เตหิ ยกฺขา กีฬนฺติ สาหุ ๑- เต อรหตํ สุตํ สานุํ ปพุทฺธํ วชฺชาสิ ยกฺขานํ วจนํ อิทํ มากาสิ ปาปกํ กมฺมํ อาวิ วา ยทิ วา รโห สเจว ๒- ปาปกํ กมฺมํ กริสฺสสิ กโรสิ วา น เต ทุกฺขา ปมุตฺยตฺถิ อุปฺปจฺจาปิ ปลายโตติ ฯ [๘๑๗] มตํ วา อมฺม โรทนฺติ โย วา ชีวํ น ทิสฺสติ ชีวนฺตํ อมฺม ปสฺสนฺตี กสฺมา มํ อมฺม โรทสีติ ฯ [๘๑๘] มตํ วา ปุตฺต โรทนฺติ โย วา ชีวํ น ทิสฺสติ โย จ กาเม จชิตฺวาน ๓- ปุนราคจฺฉเต ๔- อิธ ตํ วาปิ ปุตฺต โรทนฺติ ปุน ชีวํ มโต หิ โส กุกฺกุลา อุพฺภโต ตาต กุกฺกุลํ ปติตุมิจฺฉสิ นรกา อุภโต ตาต นรกํ ปติตุมิจฺฉสิ @เชิงอรรถ: ยุ. อิติ เม ฯ ม. ยุ. สเจ จ ฯ ยุ. วชิตฺวาน ฯ โป. ปุนราวตฺตเต ฯ

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๓๐๘.

อภิธาวถ ภทฺทนฺเต กสฺส อุชฺฌาปยามเส อาทิตฺตา นิพฺภตํ ภณฺฑํ ปุน ฑยฺหิตุมิจฺฉสีติ ฯ

             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๕ หน้าที่ ๓๐๖-๓๐๘. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=15&A=5990&w=&modeTY=2&pagebreak=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=15&A=5990&modeTY=2&pagebreak=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=15&item=814&items=5              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=15&siri=239              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=15&i=814              อ่านอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=11&A=7472              The Pali Atthakatha in Roman :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=11&A=7472              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๕ https://84000.org/tipitaka/read/?index_15 https://84000.org/tipitaka/english/?index_15

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]