ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับหลวง   ฉบับมหาจุฬาฯ   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๕ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๗ สุตฺต. สํ. สคาถวคฺโค

                           สตฺตมํ ปุนพฺพสุสุตฺตํ
     [๘๒๒]   เอกํ   สมยํ   ภควา   สาวตฺถิยํ   วิหรติ   เชตวเน
อนาถปิณฺฑิกสฺส   อาราเม   ฯ   เตน  โข  ปน  สมเยน  ภควา  ภิกฺขู
นิพฺพานปฏิสํยุตฺตาย     ธมฺมิยา     กถาย     สนฺทสฺเสติ    สมาทเปติ
สมุตฺเตเชติ   สมฺปหํเสติ   ฯ   เต   จ   ภิกฺขู  อฏฺฐิกตฺวา  มนสิกตฺวา

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๓๐๙.

สพฺพเจตโส สมนฺนาหริตฺวา โอหิตโสตา ธมฺมํ สุณนฺติ ฯ [๘๒๓] อถ โข ปุนพฺพสุมาตา ยกฺขินี ปุตฺตกํ ๑- เอวํ โตเสสิ ตุณฺหี อุตฺตริเก โหหิ ตุณฺหี โหหิ ปุนพฺพสุ ยาวาหํ พุทฺธเสฏฺฐสฺส ธมฺมํ โสสฺสามิ สตฺถุโน นิพฺพานํ ภควา อาห สพฺพคนฺถปฺปโมจนํ อติเวลา จ เม โหติ อสฺมึ ธมฺเม ปิยายนา ปิโย โลเก สโก ปุตฺโต ปิโย โลเก สโก ปติ ตโต ปิยตรํ ๒- มยฺหํ อสฺส ธมฺมสฺส มคฺคนา น หิ ปุตฺโต ปติ วาปิ ปิโย ทุกฺขา ปโมจเย ยถา สทฺธมฺมสฺสวนํ ทุกฺขา โมเจติ ปาณินํ โลเก ทุกฺขปเรตสฺมึ ชรามรณสํยุเต ชรามรณโมกฺขาย ยํ ธมฺมํ อภิสมฺพุธํ ตํ ธมฺมํ โสตุมิจฺฉามิ ตุณฺหี โหหิ ปุนพฺพสูติ ฯ [๘๒๔] อมฺม ๓- น พฺยาหริสฺสามิ ตุณฺหีภูตายมุตฺตรา ธมฺมเมว นิสาเมหิ สทฺธมฺมสฺสวนํ สุขํ สทฺธมฺมสฺส อนญฺญาย อมฺม ๔- ทุกฺขํ จรามเส เอส เทวมนุสฺสานํ สมฺมูฬฺหานํ ปภงฺกโร พุทฺโธ อนฺติมสารีโร ธมฺมํ เทเสติ จกฺขุมาติ ฯ [๘๒๕] สาธุ โข ปณฺฑิโต นาม ปุตฺโต ชาโต อุเร สโย ๕- ปุตฺโต เม พุทฺธเสฏฺฐสฺส ธมฺมสุทฺธํ ปิยายติ @เชิงอรรถ: โป. ม. ยุ. ปุตฺตเก ฯ ม. ยุ. ปิยตรา ฯ ๓-๔ ม. อมฺมา ฯ ยุ. เสยฺโย ฯ

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๓๑๐.

ปุนพฺพสุ สุขี โหหิ อชฺชาหมฺหิ สมุคฺคตา ทิฏฺฐานิ อริยสจฺจานิ อุตฺตราปิ สุณาตุ เมติ ฯ

             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๕ หน้าที่ ๓๐๘-๓๑๐. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=15&A=6034&w=&modeTY=2&pagebreak=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=15&A=6034&modeTY=2&pagebreak=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=15&item=822&items=4              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=15&siri=241              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=15&i=822              อ่านอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=11&A=7570              The Pali Atthakatha in Roman :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=11&A=7570              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๕ https://84000.org/tipitaka/read/?index_15 https://84000.org/tipitaka/english/?index_15

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]