ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับหลวง   ฉบับมหาจุฬาฯ   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๗ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๙ สุตฺต. สํ. ขนฺธวารวคฺโค

     [๔๒๓]   สาวตฺถี  ฯ  กิสฺมึ  นุ  โข  ภิกฺขเว  สติ  กึ  อุปาทาย กึ
อภินิวิสฺส   เอวํ   ทิฏฺฐิ   อุปฺปชฺชติ  โน  จสฺสํ  โน  จ  เม  สิยา  น
ภวิสฺสติ   ๑-   น   เม  ภวิสฺสตีติ  ฯ  ภควํมูลกา  โน  ภนฺเต  ธมฺมา
ฯเปฯ   รูเป   โข  ภิกฺขเว  สติ  รูปํ  อุปาทาย  รูปํ  อภินิวิสฺส  เอวํ
ทิฏฺฐิ   อุปฺปชฺชติ   โน   จสฺสํ   โน   จ   เม  สิยา  น  ภวิสฺสติ  น
@เชิงอรรถ:  ภวิสฺสามีติปิ ปาโฐ ฯ ม. นาภวิสฺส ฯ
เม  ภวิสฺสตีติ  ฯ  เวทนาย  สติ  ฯ  สญฺญาย  สติ  ฯ สงฺขาเรสุ สติ ฯ
วิญฺญาเณ    สติ    วิญฺญาณํ    อุปาทาย    วิญฺญาณํ   อภินิวิสฺส   เอวํ
ทิฏฺฐิ อุปฺปชฺชติ โน จสฺสํ โน จ เม สิยา น ภวิสฺสติ น เม ภวิสฺสตีติ ฯ
     [๔๒๔]   ตํ  กึ  มญฺญถ  ภิกฺขเว  รูปํ  นิจฺจํ  วา  อนิจฺจํ  วาติ  ฯ
อนิจฺจํ  ภนฺเต  ฯเปฯ  อปิ  นุ  ตํ  อนุปาทาย  เอวํ  ทิฏฺฐิ  อุปฺปชฺเชยฺย
โน   จสฺสํ   โน   จ   เม  สิยา  น  ภวิสฺสติ  น  เม  ภวิสฺสตีติ  ฯ
โน   เหตํ   ภนฺเต  ฯ  เวทนา  ฯ  สญฺญา  ฯ  สงฺขารา  ฯ  วิญฺญาณํ
นิจฺจํ   วา   อนิจฺจํ  วาติ  ฯ  อนิจฺจํ  ภนฺเต  ฯ  ยํ  ปนานิจฺจํ  ฯเปฯ
อปิ   นุ   ตํ   อนุปาทาย   เอวํ   ทิฏฺฐิ  อุปฺปชฺเชยฺย  โน  จสฺสํ  โน
จ  เม  สิยา  น  ภวิสฺสติ  น  เม  ภวิสฺสตีติ  ฯ  โน  เหตํ  ภนฺเต ฯ
ยมฺปิทํ   ทิฏฺฐํ   สุตํ   มุตํ   วิญฺญาตํ  ปตฺตํ  ปริเยสิตํ  อนุวิจริตํ  มนสา
ตํปิ   นิจฺจํ   วา   อนิจฺจํ   วาติ   ฯ  อนิจฺจํ  ภนฺเต  ฯเปฯ  อปิ  นุ
ตํ   อนุปาทาย   เอวํ   ทิฏฺฐิ   อุปฺปชฺเชยฺย   โน  จสฺสํ  โน  จ  เม
สิยา น ภวิสฺสติ น เม ภวิสฺสตีติ ฯ โน เหตํ ภนฺเต ฯ
    ยโต  โข  ภิกฺขเว  อริยสาวกสฺส  อิเมสุ  ฉสุ ฐาเนสุ กงฺขา ปหีนา
โหติ   ทุกฺเขปิสฺส   กงฺขา   ปหีนา   โหติ   ฯเปฯ  ทุกฺขนิโรธคามินิยา
ปฏิปทายปิสฺส  กงฺขา  ปหีนา  โหติ  ฯ  อยํ  วุจฺจติ ภิกฺขเว  อริยสาวโก
โสตาปนฺโน อวินิปาตธมฺโม นิยโต สมฺโพธิปรายโนติ ฯ


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๗ หน้าที่ ๒๕๒-๒๕๓. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=17&A=5117&w=&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=17&A=5117&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=17&item=423&items=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=17&siri=207              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=17&i=423              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๗ https://84000.org/tipitaka/read/?index_17 https://84000.org/tipitaka/english/?index_17

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]