ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับหลวง   ฉบับมหาจุฬาฯ   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๗ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๙ สุตฺต. สํ. ขนฺธวารวคฺโค

     [๔๕๗]   อทุกฺขมสุขี   อตฺตา   โหติ   อโรโค   ปรมฺมรณาติ   ฯ
ภควํมูลกา   โน   ภนฺเต  ธมฺมา  ฯเปฯ  รูเป  โข  ภิกฺขเว  สติ  รูปํ
อุปาทาย   รูปํ   อภินิวิสฺส   เอวํ   ทิฏฺฐิ  อุปฺปชฺชติ  อทุกฺขมสุขี  อตฺตา
โหติ   อโรโค   ปรมฺมรณาติ   ฯ   เวทนาย   สติ   ฯเปฯ   สญฺญาย
สติ   ฯ   สงฺขาเรสุ   สติ   ฯ   วิญฺญาเณ   สติ   วิญฺญาณํ  อุปาทาย
วิญฺญาณํ     อภินิวิสฺส     เอวํ     ทิฏฺฐิ     อุปฺปชฺชติ     อทุกฺขมสุขี

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๒๗๐.

อตฺตา โหติ อโรโค ปรมฺมรณาติ ฯ [๔๕๘] ตํ กึ มญฺญถ ภิกฺขเว รูปํ นิจฺจํ วา อนิจฺจํ วาติ ฯ อนิจฺจํ ภนฺเต ฯเปฯ วิปริณามธมฺมํ อปิ นุ ตํ อนุปาทาย เอวํ ทิฏฺฐิ อุปฺปชฺเชยฺย อทุกฺขมสุขี อตฺตา โหติ อโรโค ปรมมรณาติ ฯ โน เหตํ ภนฺเต ฯ อิติ โข ภิกฺขเว ทุกฺเข สติ ทุกฺขํ อุปาทาย ทุกฺขํ อภินิวิสฺส เอวํ ทิฏฺฐิ อุปฺปชฺชติ อทุกฺขมสุขี อตฺตา โหติ อโรโค ปรมฺมรณาติ ฯ เวทนา ฯเปฯ สญฺญา ฯ สงฺขารา ฯ วิญฺญาณํ นิจฺจํ วา อนิจฺจํ วาติ ฯ อนิจฺจํ ภนฺเต ฯเปฯ วิปริณามธมฺมํ อปิ นุ ตํ อนุปาทาย เอวํ ทิฏฺฐิ อุปฺปชฺเชยฺย อทุกฺขมสุขี อตฺตา โหติ อโรโค ปรมฺมรณาติ ฯ โน เหตํ ภนฺเต ฯ อิติ โข ภิกฺขเว ทุกฺเข สติ ทุกฺขํ อุปาทาย ทุกฺขํ อภินิวิสฺส เอวํ ทิฏฺฐิ อุปฺปชฺชติ อทุกฺขมสุขี อตฺตา โหติ อโรโค ปรมฺมรณาติ (ทุติยเปยฺยาโล) ฯ --------- ม. ยุ. ตสฺสุทฺทานํ วาตํ เอตํ มม ๑- โส อตฺตา โน จ เม สิยา นตฺถิ กโรโต เหตุ จ ๒- มหาทิฏฺเฐน อฏฺฐมํ สสฺสโต อสสฺสโต เจว อนฺตานนฺตวา ๓- จ วุจฺจติ ฯ ตํ ชีวํ อญฺญํ ชีวญฺจ ตถาคเตน จตฺตาโร รูปี อตฺตา โหติ อรูปี จ อตฺตา โหติ รูปี จ อรูปี จ อตฺตา โหติ เนว รูปี นารูปี อตฺตา โหติ เอกนฺตสุขี อตฺตา โหติ เอกนฺตทุกฺขี อตฺตา โหติ สุขทุกฺขี อตฺตา โหติ อทุกฺขมสุขี อตฺตา โหติ อโรโค ปรํ มรณาติ ฯ อิเม ฉพฺพีสติ สุตฺตา ทุติยวาเรน เทสิตา @เชิงอรรถ: ยุ. มม ฯ ยุ. เหตุยา ฯ ยุ. อนฺตานนฺตา ฯ

             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๗ หน้าที่ ๒๖๙-๒๗๐. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=17&A=5468&w=&modeTY=2&pagebreak=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=17&A=5468&modeTY=2&pagebreak=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=17&item=457&items=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=17&siri=231              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=17&i=457              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๗ https://84000.org/tipitaka/read/?index_17 https://84000.org/tipitaka/english/?index_17

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]