ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับหลวง   ฉบับมหาจุฬาฯ   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๙ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๑ สุตฺต. สํ. มหาวารวคฺโค

     [๔๒]   สาวตฺถีนิทานํ  ฯ  เสยฺยถาปิ  ภิกฺขเว  สาลิสุกํ  วา ยวสุกํ
วา   มิจฺฉาปณิหิตํ   หตฺเถน   วา   ปาเทน   วา  อกฺกนฺตํ  หตฺถํ  วา
ปาทํ  วา  ภินฺทิสฺสติ  โลหิตํ  วา  อุปฺปาเทสฺสตีติ  เนตํ  ฐานํ  วิชฺชติ ฯ
ตํ   กิสฺส   เหตุ   ฯ   มิจฺฉาปณิหิตตฺตา  ภิกฺขเว  สุกสฺส  ฯ  เอวเมว
โข   ภิกฺขเว   โส  วต  ภิกฺขุ  มิจฺฉาปณิหิตาย  ทิฏฺฐิยา  มิจฺฉาปณิหิตาย
มคฺคภาวนาย    อวิชฺชํ    ภินฺทิสฺสติ    วิชฺชํ    อุปฺปาเทสฺสติ   นิพฺพานํ
สจฺฉิกริสฺสตีติ  เนตํ  ฐานํ  วิชฺชติ  ฯ  ตํ  กิสฺส  เหตุ ฯ มิจฺฉาปณิหิตตฺตา
ภิกฺขเว ทิฏฺฐิยา ฯ
     [๔๓]   เสยฺยถาปิ  ภิกฺขเว  สาลิสุกํ  วา  ยวสุกํ  วา สมฺมาปณิหิตํ
หตฺเถน   วา   ปาเทน  วา  อกฺกนฺตํ  หตฺถํ  วา  ปาทํ  วา  ภินฺทิสฺสติ
โลหิตํ   วา   อุปฺปาเทสฺสตีติ  ฐานเมตํ  วิชฺชติ  ฯ  ตํ  กิสฺส  เหตุ  ฯ
สมฺมาปณิหิตตฺตา   ภิกฺขเว  สุกสฺส  ฯ  เอวเมว  โข  ภิกฺขเว  โส  วต
ภิกฺขุ     สมฺมาปณิหิตาย     ทิฏฺฐิยา    สมฺมาปณิหิตาย    มคฺคภาวนาย
อวิชฺชํ    ภินฺทิสฺสติ    วิชฺชํ    อุปฺปาเทสฺสติ    นิพฺพานํ   สจฺฉิกริสฺสตีติ
ฐานเมตํ   วิชฺชติ   ฯ   ตํ   กิสฺส  เหตุ  ฯ  สมฺมาปณิหิตตฺตา  ภิกฺขเว
ทิฏฺฐิยา ฯ
     [๔๔]   กถญฺจ    ภิกฺขเว    ภิกฺขุ    สมฺมาปณิหิตาย   ทิฏฺฐิยา
สมฺมาปณิหิตาย   มคฺคภาวนาย   อวิชฺชํ   ภินฺทิสฺสติ   วิชฺชํ  อุปฺปาเทสฺสติ
นิพฺพานํ   สจฺฉิกริสฺสติ   ฯ   อิธ    ภิกฺขเว  ภิกฺขุ  สมฺมาทิฏฺฐึ  ภาเวติ
วิเวกนิสฺสิตํ    วิราคนิสฺสิตํ    นิโรธนิสฺสิตํ    โวสฺสคฺคปริณามึ    ฯเปฯ
สมฺมาสมาธึ     ภาเวติ     วิเวกนิสฺสิตํ    วิราคนิสฺสิตํ    นิโรธนิสฺสิตํ
โวสฺสคฺคปริณามึ    ฯ    เอวํ   โข   ภิกฺขเว   ภิกฺขุ   สมฺมาปณิหิตาย
ทิฏฺฐิยา      สมฺมาปณิหิตาย     มคฺคภาวนาย     อวิชฺชํ     ภินฺทิสฺสติ
วิชฺชํ อุปฺปาเทสฺสติ นิพฺพานํ สจฺฉิกริสฺสตีติ ฯ


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๙ หน้าที่ ๑๓-๑๔. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=19&A=234&w=&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=19&A=234&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=19&item=42&items=3              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=19&siri=9              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=19&i=42              อ่านอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=13&A=4154              The Pali Atthakatha in Roman :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=13&A=4154              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๙ https://84000.org/tipitaka/read/?index_19 https://84000.org/tipitaka/english/?index_19

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]