ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับหลวง   ฉบับมหาจุฬาฯ   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๙ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๑ สุตฺต. สํ. มหาวารวคฺโค

     [๑๒๒]   อทฺธานปริญฺญตฺถํ   โข   อาวุโส   ภควติ   พฺรหฺมจริยํ
วุสฺสตีติ ฯเปฯ
     [๑๒๓]   อาสวานํ   ขยตฺถํ   โข   อาวุโส   ภควติ  พฺรหฺมจริยํ
วุสฺสตีติ ฯเปฯ
     [๑๒๔]   วิชฺชาวิมุตฺติผลสจฺฉิกิริยตฺถํ    โข    อาวุโส    ภควติ
พฺรหฺมจริยํ วุสฺสตีติ ฯเปฯ
     [๑๒๕]   ญาณทสฺสนตฺถํ    โข    อาวุโส   ภควติ   พฺรหฺมจริยํ
วุสฺสตีติ ฯเปฯ
     [๑๒๖]   สเจ   โว   ภิกฺขเว   อญฺญติตฺถิยา  ปริพฺพาชกา  เอวํ
ปุจฺเฉยฺยุํ   กิมตฺถิยํ   อาวุโส   สมเณ  โคตเม  พฺรหฺมจริยํ  วุสฺสตีติ  ฯ
เอวํ   ปุฏฺฐา   ตุเมฺห   ภิกฺขเว   เตสํ   อญฺญติตฺถิยานํ   ปริพฺพาชกานํ
เอวํ    พฺยากเรยฺยาถ   อนุปาทาปรินิพฺพานตฺถํ   โข   อาวุโส   ภควติ
พฺรหฺมจริยํ วุสฺสตีติ ฯ
     [๑๒๗]   สเจ  ปน  โว  ภิกฺขเว  อญฺญติตฺถิยา  ปริพฺพาชกา  เอวํ
ปุจฺเฉยฺยุํ    อตฺถิ    ปนาวุโส    มคฺโค   อตฺถิ   ปฏิปทา   อนุปาทา-
ปรินิพฺพานายาติ  ฯ  เอวํ  ปุฏฺฐา  ตุเมฺห  ภิกฺขเว  เตสํ  อญฺญติตฺถิยานํ
ปริพฺพาชกานํ   เอวํ   พฺยากเรยฺยาถ  อตฺถิ  โข  อาวุโส  มคฺโค  อตฺถิ
ปฏิปทา อนุปาทาปรินิพฺพานายาติ ฯ
     [๑๒๘]   กตโม  จ  ภิกฺขเว  มคฺโค  กตมา  จ ปฏิปทา อนุปาทา-
ปรินิพฺพานาย   ฯ   อยเมวาริโย  อฏฺฐงฺคิโก  มคฺโค  ฯ  เสยฺยถีทํ  ฯ
สมฺมาทิฏฺฐิ   ฯเปฯ  สมฺมาสมาธิ  ฯ  อยํ  ภิกฺขเว  มคฺโค  อยํ  ปฏิปทา
อนุปาทาปรินิพฺพานายาติ   ฯ   เอวํ   ปุฏฺฐา   ตุเมฺห   ภิกฺขเว   เตสํ
อญฺญติตฺถิยานํ ปริพฺพาชกานํ เอวํ พฺยากเรยฺยาถาติ ฯ
                 อญฺญติตฺถิยวคฺโค ๑- ปญฺจโม ฯ
                        ตสฺสุทฺทานํ
         วิราคสญฺโญชนํ อนุสยํ        อทฺธานอาสวา ขยา
         วิชฺชาวิมุตฺติ ญาณญฺจ          อนุปาทาย อฏฺฐมี ฯ
                        -------
@เชิงอรรถ:  ม. อญฺญติตฺถิยเปยฺยาลํ ฯ ยุ. อญฺญติตฺถิยเปยฺยาโล ฯ


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๙ หน้าที่ ๓๔-๓๕. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=19&A=632&w=&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=19&A=632&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=19&item=122&items=7              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=19&siri=41              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=19&i=117              อ่านอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=13&A=4286              The Pali Atthakatha in Roman :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=13&A=4286              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๙ https://84000.org/tipitaka/read/?index_19 https://84000.org/tipitaka/english/?index_19

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]