ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับหลวง   ฉบับมหาจุฬาฯ   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๙ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๑ สุตฺต. สํ. มหาวารวคฺโค

     [๑๕๑๐]   เอวมฺเม   สุตํ   เอกํ  สมยํ  ภควา  สกฺเกสุ  วิหรติ
กปิลวตฺถุสฺมึ   นิโคฺรธาราเม   ฯ   อถ   โข  มหานาโม  สกฺโก  เยน
ภควา   เตนุปสงฺกมิ   อุปสงฺกมิตฺวา   ภควนฺตํ   อภิวาเทตฺวา  เอกมนฺตํ
นิสีทิ  ฯ  เอกมนฺตํ  นิสินฺโน  โข  มหานาโม  สกฺโก  ภควนฺตํ เอตทโวจ
อิทํ   ภนฺเต   กปิลวตฺถุ   อิทฺธญฺเจว   ผีตญฺจ   พหุชญฺญํ   อากิณฺณมนุสฺสํ
สมฺพาธวิยูหํ   ฯ   โส   ขฺวาหํ   ภนฺเต   ภควนฺตํ   วา  ปยิรุปาสิตฺวา
มโนภาวนีเย     วา    ภิกฺขู    สายณฺหสมยํ    กปิลวตฺถุํ    ปวิสนฺโต
ภนฺเตนปิ    หตฺถินา    สมาคจฺฉามิ   ภนฺเตนปิ   อสฺเสน   สมาคจฺฉามิ
ภนฺเตนปิ    รเถน    สมาคจฺฉามิ    ภนฺเตนปิ   สกเฏน   สมาคจฺฉามิ
ภนฺเตนปิ    ปุริเสน   สมาคจฺฉามิ   ฯ   ตสฺส   มยฺหํ   ภนฺเต   ตสฺมึ
สมเย   มุสฺสเตว   ภควนฺตํ   อารพฺภ   สติ   มุสฺสติ   ธมฺมํ   อารพฺภ
สติ   มุสฺสติ   สงฺฆํ   อารพฺภ   สติ   ฯ   ตสฺส   มยฺหํ  ภนฺเต  เอวํ
โหติ   อิมมฺหิ   จาหํ   สมเย   กาลํ   กเรยฺยํ   กา  มยฺหํ  คติ  โก
อภิสมฺปราโยติ ฯ
     [๑๕๑๑]   มา  ภายิ  มหานาม  มา  ภายิ  มหานาม  อปาปกนฺเต
มรณํ   ภวิสฺสติ  อปาปิกา  กาลกิริยา  ฯ  จตูหิ  โข  มหานาม  ธมฺเมหิ
สมนฺนาคโต     อริยสาวโก     นิพฺพานนินฺโน    โหติ    นิพฺพานโปโณ
นิพฺพานปพฺภาโร   ฯ   กตเมหิ   จตูหิ   ฯ  อิธ  มหานาม  อริยสาวโก
พุทฺเธ    อเวจฺจปฺปสาเทน   สมนฺนาคโต   โหติ   อิติปิ   โส   ภควา
ฯเปฯ    สตฺถา    เทวมนุสฺสานํ    พุทฺโธ    ภควาติ    ฯ    ธมฺเม
สงฺเฆ   ฯ   อริยกนฺเตหิ  สีเลหิ  สมนฺนาคโต  โหติ  อกฺขณฺเฑหิ  ฯเปฯ
สมาธิสํวตฺตนิเกหิ ฯ
     [๑๕๑๒]   เสยฺยถาปิ  มหานาม  รุกฺโข  ปาจีนนินฺโน  ปาจีนโปโณ
ปาจีนปพฺภาโร   โส   มูเล   ฉินฺเน   กตเมน   ปปเตยฺยาติ  ฯ  เยน
ภนฺเต   นินฺโน   เยน   โปโณ   เยน   ปพฺภาโรติ  ฯ  เอวเมว  โข
มหานาม     อิเมหิ    จตูหิ    ธมฺเมหิ    สมนฺนาคโต    อริยสาวโก
นิพฺพานนินฺโน โหติ นิพฺพานโปโณ นิพฺพานปพฺภาโรติ ฯ


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๙ หน้าที่ ๔๖๕-๔๖๖. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=19&A=9050&w=&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=19&A=9050&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=19&item=1510&items=3              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=19&siri=340              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=19&i=1510              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๙ https://84000.org/tipitaka/read/?index_19 https://84000.org/tipitaka/english/?index_19

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]