ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับหลวง   ฉบับมหาจุฬาฯ   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒ ภาษาบาลี อักษรไทย พระวินัยปิฎกเล่มที่ ๒ วินย. มหาวิภงฺโค (๒)

                               ทสมสิกฺขาปทํ
     [๑๖๙]   เตน  สมเยน  พุทฺโธ  ภควา  สาวตฺถิยํ  วิหรติ เชตวเน
อนาถปิณฺฑิกสฺส   อาราเม   ฯ   เตน   โข   ปน   สมเยน  สาวตฺถิยํ
อญฺญตรสฺส   ปูคสฺส   สงฺฆสฺส   สจีวรภตฺตํ   ปฏิยตฺตํ   โหติ  โภเชตฺวา
จีวเรน   อจฺฉาเทสฺสามาติ   ฯ   อถโข   ฉพฺพคฺคิยา  ภิกฺขู  เยน  โส
ปูโค   เตนุปสงฺกมึสุ   อุปสงฺกมิตฺวา   ตํ   ปูคํ   เอตทโวจุํ  เทถาวุโส
อมฺหากํ   อิมานิ   จีวรานีติ   ฯ   น   มยํ   ภนฺเต  ทสฺสาม  อมฺหากํ
สงฺฆสฺส    อนุวสฺสํ    สจีวรภิกฺขา    ปญฺญตฺตาติ    ฯ   พหู   อาวุโส
สงฺฆสฺส   ทายกา   พหู   สงฺฆสฺส  ภตฺตา  มยํ  ตุเมฺห  นิสฺสาย  ตุเมฺห
สมฺปสฺสนฺตา   อิธ   วิหราม   ตุเมฺห   เจ   อมฺหากํ   น  ทสฺสถ  อถ
โกจรหิ อมฺหากํ ทสฺสติ เทถาวุโส อมฺหากํ อิมานิ จีวรานีติ ฯ
     {๑๖๙.๑}   อถโข  โส  ปูโค  ฉพฺพคฺคิเยหิ  ภิกฺขูหิ  นิปฺปีฬิยมาโน
ยถาปฏิยตฺตํ    จีวรํ    ฉพฺพคฺคิยานํ   ภิกฺขูนํ   ทตฺวา   สงฺฆํ   ภตฺเตน
ปริวิสิ   ฯ   เย   เต   ภิกฺขู   ชานนฺติ  สงฺฆสฺส  สจีวรภตฺตํ  ปฏิยตฺตํ
น    จ   ชานนฺติ   ฉพฺพคฺคิยานํ   ภิกฺขูนํ   ทินฺนนฺติ   เต   เอวมาหํสุ
โอโณเชถ   อาวุโส   สงฺฆสฺส   จีวรนฺติ  ฯ  นตฺถิ  ภนฺเต  ยถาปฏิยตฺตํ
จีวรํ   อยฺยา   ฉพฺพคฺคิยา   อตฺตโน  ปริณาเมสุนฺติ  ฯ  เย  เต  ภิกฺขู
อปฺปิจฺฉา   ฯเปฯ   เต   อุชฺฌายนฺติ  ขียนฺติ  วิปาเจนฺติ  กถํ  หิ  นาม
ฉพฺพคฺคิยา     ภิกฺขู     ชานํ    สงฺฆิกํ    ลาภํ    ปริณตํ    อตฺตโน
ปริณาเมสฺสนฺตีติ  ฯ  อถโข  เต  ภิกฺขู  ภควโต  เอตมตฺถํ  อาโรเจสุํ ฯ
สจฺจํ   กิร   ตุเมฺห   ภิกฺขเว   ชานํ   สงฺฆิกํ   ลาภํ  ปริณตํ  อตฺตโน
ปริณาเมถาติ   ฯ   สจฺจํ   ภควาติ   ฯ   วิครหิ   พุทฺโธ  ภควา  กถํ
หิ   นาม   ตุเมฺห   โมฆปุริสา   ชานํ   สงฺฆิกํ  ลาภํ  ปริณตํ  อตฺตโน
ปริณาเมสฺสถ    เนตํ    โมฆปุริสา    อปฺปสนฺนานํ    วา    ปสาทาย
ปสนฺนานํ   วา   ภิยฺโยภาวาย   ฯเปฯ   เอวญฺจ   ปน   ภิกฺขเว  อิมํ
สิกฺขาปทํ อุทฺทิเสยฺยาถ
     {๑๖๙.๒}   โย  ปน  ภิกฺขุ  ชานํ  สงฺฆิกํ  ลาภํ  ปริณตํ  อตฺตโน
ปริณาเมยฺย นิสฺสคฺคิยํ ปาจิตฺติยนฺติ ฯ
     [๑๗๐]   โย  ปนาติ  โย  ยาทิโส  ฯเปฯ ภิกฺขูติ ฯเปฯ อยํ อิมสฺมึ
อตฺเถ  อธิปฺเปโต  ภิกฺขูติ  ฯ  ชานาติ  นาม  สามํ  วา  ชานาติ อญฺเญ
วา  ตสฺส  อาโรเจนฺติ  โส  วา  อาโรเจติ ฯ สงฺฆิกํ นาม สงฺฆสฺส ทินฺนํ
โหติ   ปริจฺจตฺตํ   ฯ   ลาโภ   นาม  จีวรปิณฺฑปาตเสนาสนคิลานปจฺจย-
เภสชฺชปริกฺขารา   อนฺตมโส   จุณฺณปิณฺโฑปิ   ทนฺตกฏฺฐํปิ  ทสิกสุตฺตํปิ  ฯ
ปริณตํ   นาม   ทสฺสาม  กริสฺสามาติ  วาจา  ภินฺนา  โหติ  ฯ  อตฺตโน
ปริณาเมติ  ปโยเค  ทุกฺกฏํ  ฯ  ปฏิลาเภน  นิสฺสคฺคิยํ  โหติ  นิสฺสชฺชิตพฺพํ
สงฺฆสฺส   วา   คณสฺส   วา  ปุคฺคลสฺส  วา  ฯ  เอวญฺจ  ปน  ภิกฺขเว
นิสฺสชฺชิตพฺพํ   ฯเปฯ   อิทํ   เม   ภนฺเต   ชานํ  สงฺฆิกํ  ลาภํ  ปริณตํ
อตฺตโน     ปริณามิตํ    นิสฺสคฺคิยํ    อิมาหํ    สงฺฆสฺส    นิสฺสชฺชามีติ
ฯเปฯ   ทเทยฺยาติ   ฯเปฯ   ทเทยฺยุนฺติ  ฯเปฯ  อายสฺมโต  ทมฺมีติ  ฯ
ปริณเต   ปริณตสญฺญี   อตฺตโน   ปริณาเมติ   นิสฺสคฺคิยํ   ปาจิตฺติยํ   ฯ
ปริณเต    เวมติโก    อตฺตโน   ปริณาเมติ   อาปตฺติ   ทุกฺกฏสฺส   ฯ
ปริณเต   อปริณตสญฺญี   อตฺตโน   ปริณาเมติ   อนาปตฺติ   ฯ   สงฺฆสฺส
ปริณตํ    อญฺญสงฺฆสฺส    วา    เจติยสฺส   วา   ปริณาเมติ   อาปตฺติ
ทุกฺกฏสฺส   ฯ   เจติยสฺส   ปริณตํ   อญฺญเจติยสฺส   วา   สงฺฆสฺส  วา
คณสฺส    วา   ปุคฺคลสฺส   วา   ปริณาเมติ   อาปตฺติ   ทุกฺกฏสฺส   ฯ
ปุคฺคลสฺส   ปริณตํ   อญฺญปุคฺคลสฺส   วา   สงฺฆสฺส   วา   คณสฺส   วา
เจติยสฺส    วา    ปริณาเมติ    อาปตฺติ    ทุกฺกฏสฺส   ฯ   อปริณเต
ปริณตสญฺญี    อาปตฺติ   ทุกฺกฏสฺส   ฯ   อปริณเต   เวมติโก   อาปตฺติ
ทุกฺกฏสฺส ฯ อปริณเต อปริณตสญฺญี อนาปตฺติ ฯ
     [๑๗๑]   อนาปตฺติ   กตฺถ   เทมาติ  ปุจฺฉิยมาโน  ยตฺถ  ตุมฺหากํ
เทยฺยธมฺโม  ปริโภคํ  วา  ลเภยฺย  ปฏิสงฺขารํ  วา  ลเภยฺย  จิรฏฺฐิติโก
วา   อสฺส   ยตฺถ   วา   ปน   ตุมฺหากํ  จิตฺตํ  ปสีทติ  ตตฺถ  เทถาติ
ภณติ อุมฺมตฺตกสฺส อาทิกมฺมิกสฺสาติ ฯ
                          ทสมสิกฺขาปทํ นิฏฺฐิตํ ฯ
                             ปตฺตวคฺโค ตติโย ฯ
                                    -------
                                 ตสฺสุทฺทานํ
        เทฺว จ ปตฺตานิ เภสชฺชํ     วสฺสิกา ทานปญฺจมํ
        สามํ วายาปนาจฺเจโก ๑-   สาสงฺกํ สงฺฆิเกน จาติ ฯ
@เชิงอรรถ:  ม. ยุ. วายาปนจฺเจโก ฯ


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒ หน้าที่ ๑๔๙-๑๕๑. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=2&A=2634&w=&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=2&A=2634&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=2&item=169&items=3              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=2&siri=30              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=2&i=169              อ่านอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=2&A=5897              The Pali Atthakatha in Roman :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=2&A=5897              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒ https://84000.org/tipitaka/read/?index_2 https://84000.org/tipitaka/english/?index_2

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]