ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับหลวง   ฉบับมหาจุฬาฯ   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒ ภาษาบาลี อักษรไทย พระวินัยปิฎกเล่มที่ ๒ วินย. มหาวิภงฺโค (๒)

                               ตติยสิกฺขาปทํ
     [๕๘๖]   เตน  สมเยน  พุทฺโธ  ภควา  สาวตฺถิยํ  วิหรติ เชตวเน
อนาถปิณฺฑิกสฺส   อาราเม   ฯ  เตน  โข  ปน  สมเยน  สตฺตรสวคฺคิยา
ภิกฺขู  อจิรวติยา  นทิยา  อุทเก  กีฬนฺติ  ฯ  เตน โข ปน สมเยน ราชา
ปเสนทิ  โกสโล  มลฺลิกาย  เทวิยา  สทฺธึ  อุปริปาสาทวรคโต  โหติ  ฯ
อทฺทสา  โข  ราชา  ปเสนทิ  โกสโล  สตฺตรสวคฺคิเย  ภิกฺขู  อจิรวติยา
นทิยา  อุทเก  กีฬนฺเต  ทิสฺวาน  มลฺลิกํ  เทวึ เอตทโวจ  เอเต เห ๑-
มลฺลิเก  อรหนฺโต  อุทเก  กีฬนฺตีติ  ฯ  นิสฺสํสยํ  โข  มหาราช  ภควตา
สิกฺขาปทํ อปฺปญฺญตฺตํ เต วา ภิกฺขู อปฺปกตญฺญุโนติ ฯ
     {๕๘๖.๑}   อถโข  รญฺโญ  ปเสนทิสฺส  โกสลสฺส  เอตทโหสิ  เกน
นุ  โข  อหํ  อุปาเยน  ภควโต  จ  น  อาโรเจยฺยํ ภควา จ  ชาเนยฺย
อิเม   ภิกฺขู  อุทเก  กีฬนฺตีติ  ๒-  ฯ  อถโข  ราชา  ปเสนทิ  โกสโล
สตฺตรสวคฺคิเย    ภิกฺขู    ปกฺโกสาเปตฺวา    เตสํ    มหนฺตํ   คุฬปิณฺฑํ
อทาสิ     อิมํ     ภนฺเต     คุฬปิณฺฑํ     ภควโต     เทถาติ    ฯ
สตฺตรสวคฺคิยา    ภิกฺขู    ตํ    คุฬปิณฺฑํ    อาทาย    เยน    ภควา
เตนุปสงฺกมึสุ    อุปสงฺกมิตฺวา    ภควนฺตํ    เอตทโวจุํ    อิมํ   ภนฺเต
คุฬปิณฺฑํ  ราชา  [๓]-  ภควโต  เทตีติ  ฯ กหํ ปน ตุเมฺห ภิกฺขเว ราชา
อทฺทสาติ   ฯ   อจิรวติยา  นทิยา  ภควา  อุทเก  กีฬนฺเตติ  ฯ  วิครหิ
พุทฺโธ   ภควา   กถํ   หิ   นาม   ตุเมฺห  โมฆปุริสา  อุทเก  กีฬิสฺสถ
@เชิงอรรถ:  ม. เต ฯ   ม. กีฬิตาติ ฯ   ม. ปเสนทิ โกสโล ฯ
เนตํ    โมฆปุริสา    อปฺปสนฺนานํ    วา   ปสาทาย   ปสนฺนานํ   วา
ภิยฺโยภาวาย    ฯเปฯ    เอวญฺจ    ปน    ภิกฺขเว   อิมํ   สิกฺขาปทํ
อุทฺทิเสยฺยาถ อุทเก หสฺสธมฺเม ๑- ปาจิตฺติยนฺติ ฯ
     [๕๘๗]   อุทเก    หสฺสธมฺโม    นาม   อุปริโคปฺผเก   อุทเก
หสฺสาธิปฺปาโย   นิมุชฺชติ   วา   อุมฺมุชฺชติ   วา   ปลวติ  วา  อาปตฺติ
ปาจิตฺติยสฺส ฯ
     [๕๘๘]   อุทเก     หสฺสธมฺเม     หสฺสธมฺมสญฺญี     อาปตฺติ
ปาจิตฺติยสฺส   ฯ  อุทเก  หสฺสธมฺเม  เวมติโก  อาปตฺติ  ปาจิตฺติยสฺส  ฯ
อุทเก หสฺสธมฺเม อหสฺสธมฺมสญฺญี อาปตฺติ ปาจิตฺติยสฺส ฯ
     [๕๘๙]   เหฏฺฐาโคปฺผเก   อุทเก   กีฬติ  อาปตฺติ  ทุกฺกฏสฺส  ฯ
[๒]-  นาวาย  กีฬติ  อาปตฺติ  ทุกฺกฏสฺส  ฯ  หตฺเถน  วา  ปาเทน วา
กฏฺเฐน   วา   กฐลาย  วา  อุทเก  หนติ  ๓-  อาปตฺติ  ทุกฺกฏสฺส  ฯ
ภาชนคตํ   อุทกํ   วา   กญฺชิกํ   วา  ขีรํ  วา  ตกฺกํ  วา  รชนํ  วา
ปสฺสาวํ วา จิกฺขลฺลํ วา กีฬติ อาปตฺติ ทุกฺกฏสฺส ฯ
     [๕๙๐]   อุทเก     อหสฺสธมฺเม     หสฺสธมฺมสญฺญี    อาปตฺติ
ทุกฺกฏสฺส   ฯ   อุทเก   อหสฺสธมฺเม   เวมติโก  อาปตฺติ  ทุกฺกฏสฺส  ฯ
อุทเก อหสฺสธมฺเม อหสฺสธมฺมสญฺญี อนาปตฺติ ฯ
     [๕๙๑]   อนาปตฺติ   น   หสฺสาธิปฺปาโย   สติ   กรณีเย   อุทกํ
โอตริตฺวา   นิมุชฺชติ   วา  อุมฺมุชฺชติ  วา  ปลวติ  วา  ปารํ  คจฺฉนฺโต
@เชิงอรรถ:  ม. หสธมฺเม ฯ ยุ. หาสธมฺเม ฯ เอวมุปริปิ ฯ   ม. อุทเก ฯ
@ ม. ยุ. อุทกํ ปหรติ ฯ
นิมุชฺชติ   วา   อุมฺมุชฺชติ   วา   ปลวติ   วา   อาปทาสุ  อุมฺมตฺตกสฺส
อาทิกมฺมิกสฺสาติ ฯ
                         ตติยสิกฺขาปทํ นิฏฺฐิตํ ฯ
                                  ---------


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒ หน้าที่ ๓๘๘-๓๙๐. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=2&A=6976&w=&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=2&A=6976&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=2&item=586&items=6              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=2&siri=89              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=2&i=586              อ่านอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=2&A=9543              The Pali Atthakatha in Roman :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=2&A=9543              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒ https://84000.org/tipitaka/read/?index_2 https://84000.org/tipitaka/english/?index_2

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]