บาลีพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒ - พระวินัยปิฎกเล่มที่ ๒

หน้าที่ ๓๘๘.

ตติยสิกฺขาปทํ [๕๘๖] เตน สมเยน พุทฺโธ ภควา สาวตฺถิยํ วิหรติ เชตวเน อนาถปิณฺฑิกสฺส อาราเม ฯ เตน โข ปน สมเยน สตฺตรสวคฺคิยา ภิกฺขู อจิรวติยา นทิยา อุทเก กีฬนฺติ ฯ เตน โข ปน สมเยน ราชา ปเสนทิ โกสโล มลฺลิกาย เทวิยา สทฺธึ อุปริปาสาทวรคโต โหติ ฯ อทฺทสา โข ราชา ปเสนทิ โกสโล สตฺตรสวคฺคิเย ภิกฺขู อจิรวติยา นทิยา อุทเก กีฬนฺเต ทิสฺวาน มลฺลิกํ เทวึ เอตทโวจ เอเต เห ^๑- มลฺลิเก อรหนฺโต อุทเก กีฬนฺตีติ ฯ นิสฺสํสยํ โข มหาราช ภควตา สิกฺขาปทํ อปฺปญฺญตฺตํ เต วา ภิกฺขู อปฺปกตญฺญุโนติ ฯ {๕๘๖.๑} อถโข รญฺโญ ปเสนทิสฺส โกสลสฺส เอตทโหสิ เกน นุ โข อหํ อุปาเยน ภควโต จ น อาโรเจยฺยํ ภควา จ ชาเนยฺย อิเม ภิกฺขู อุทเก กีฬนฺตีติ ^๒- ฯ อถโข ราชา ปเสนทิ โกสโล สตฺตรสวคฺคิเย ภิกฺขู ปกฺโกสาเปตฺวา เตสํ มหนฺตํ คุฬปิณฺฑํ อทาสิ อิมํ ภนฺเต คุฬปิณฺฑํ ภควโต เทถาติ ฯ สตฺตรสวคฺคิยา ภิกฺขู ตํ คุฬปิณฺฑํ อาทาย เยน ภควา เตนุปสงฺกมึสุ อุปสงฺกมิตฺวา ภควนฺตํ เอตทโวจุํ อิมํ ภนฺเต คุฬปิณฺฑํ ราชา ^[๓]- ภควโต เทตีติ ฯ กหํ ปน ตุเมฺห ภิกฺขเว ราชา อทฺทสาติ ฯ อจิรวติยา นทิยา ภควา อุทเก กีฬนฺเตติ ฯ วิครหิ พุทฺโธ ภควา กถํ หิ นาม ตุเมฺห โมฆปุริสา อุทเก กีฬิสฺสถ @เชิงอรรถ: ^๑ ม. เต ฯ ^๒ ม. กีฬิตาติ ฯ ^๓ ม. ปเสนทิ โกสโล ฯ

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๓๘๙.

เนตํ โมฆปุริสา อปฺปสนฺนานํ วา ปสาทาย ปสนฺนานํ วา ภิยฺโยภาวาย ฯเปฯ เอวญฺจ ปน ภิกฺขเว อิมํ สิกฺขาปทํ อุทฺทิเสยฺยาถ อุทเก หสฺสธมฺเม ^๑- ปาจิตฺติยนฺติ ฯ [๕๘๗] อุทเก หสฺสธมฺโม นาม อุปริโคปฺผเก อุทเก หสฺสาธิปฺปาโย นิมุชฺชติ วา อุมฺมุชฺชติ วา ปลวติ วา อาปตฺติ ปาจิตฺติยสฺส ฯ [๕๘๘] อุทเก หสฺสธมฺเม หสฺสธมฺมสญฺญี อาปตฺติ ปาจิตฺติยสฺส ฯ อุทเก หสฺสธมฺเม เวมติโก อาปตฺติ ปาจิตฺติยสฺส ฯ อุทเก หสฺสธมฺเม อหสฺสธมฺมสญฺญี อาปตฺติ ปาจิตฺติยสฺส ฯ [๕๘๙] เหฏฺฐาโคปฺผเก อุทเก กีฬติ อาปตฺติ ทุกฺกฏสฺส ฯ ^[๒]- นาวาย กีฬติ อาปตฺติ ทุกฺกฏสฺส ฯ หตฺเถน วา ปาเทน วา กฏฺเฐน วา กฐลาย วา อุทเก หนติ ^๓- อาปตฺติ ทุกฺกฏสฺส ฯ ภาชนคตํ อุทกํ วา กญฺชิกํ วา ขีรํ วา ตกฺกํ วา รชนํ วา ปสฺสาวํ วา จิกฺขลฺลํ วา กีฬติ อาปตฺติ ทุกฺกฏสฺส ฯ [๕๙๐] อุทเก อหสฺสธมฺเม หสฺสธมฺมสญฺญี อาปตฺติ ทุกฺกฏสฺส ฯ อุทเก อหสฺสธมฺเม เวมติโก อาปตฺติ ทุกฺกฏสฺส ฯ อุทเก อหสฺสธมฺเม อหสฺสธมฺมสญฺญี อนาปตฺติ ฯ [๕๙๑] อนาปตฺติ น หสฺสาธิปฺปาโย สติ กรณีเย อุทกํ โอตริตฺวา นิมุชฺชติ วา อุมฺมุชฺชติ วา ปลวติ วา ปารํ คจฺฉนฺโต @เชิงอรรถ: ^๑ ม. หสธมฺเม ฯ ยุ. หาสธมฺเม ฯ เอวมุปริปิ ฯ ^๒ ม. อุทเก ฯ @^๓ ม. ยุ. อุทกํ ปหรติ ฯ

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๓๙๐.

นิมุชฺชติ วา อุมฺมุชฺชติ วา ปลวติ วา อาปทาสุ อุมฺมตฺตกสฺส อาทิกมฺมิกสฺสาติ ฯ ตติยสิกฺขาปทํ นิฏฺฐิตํ ฯ ---------