ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับหลวง   ฉบับมหาจุฬาฯ   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๐ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๒ สุตฺต. องฺ. (๑): เอก-ทุก-ติกนิปาตา

     [๔๖๗]   ๒๘   ตโยเม   ภิกฺขเว   ปุคฺคลา  สนฺโต  สํวิชฺชมานา
โลกสฺมึ   กตเม   ตโย   คูถภาณี   ปุปฺผภาณี   มธุภาณี  ฯ  กตโม  จ
ภิกฺขเว    ปุคฺคโล    คูถภาณี    อิธ    ภิกฺขเว   เอกจฺโจ   ปุคฺคโล
สภาคโต  ๑-  วา  ปริสคโต  ๒-  วา  ญาติมชฺฌคโต  วา  ปูคมชฺฌคโต
วา   ราชกุลมชฺฌคโต   วา   อภินีโต   สกฺขิ   ปุฏฺโฐ  เอหมฺโภ  ปุริส
ยํ   ชานาสิ  ตํ  วเทหีติ  โส  อชานํ  วา  อาห  ชานามีติ  ชานํ  วา
อาห   น   ชานามีติ   อปสฺสํ   วา  อาห  ปสฺสามีติ  ปสฺสํ  วา  อาห
น   ปสฺสามีติ   อิติ   อตฺตเหตุ   วา   ปรเหตุ  วา  อามิสกิญฺจิกฺขเหตุ
วา    สมฺปชานมุสาภาสิตา    โหติ   อยํ   วุจฺจติ   ภิกฺขเว   ปุคฺคโล
คูถภาณี ฯ
     {๔๖๗.๑}   กตโม  จ  ภิกฺขเว  ปุคฺคโล  ปุปฺผภาณี  อิธ  ภิกฺขเว
เอกจฺโจ   ปุคฺคโล   สภาคโต   วา  ปริสคโต  วา  ญาติมชฺฌคโต  วา
ปูคมชฺฌคโต  วา  ราชกุลมชฺฌคโต  วา  อภินีโต  สกฺขิ  ปุฏฺโฐ  เอหมฺโภ
ปุริส  ยํ  ชานาสิ  ตํ  วเทหีติ  โส  อชานํ  วา  อาห น ชานามีติ ชานํ
วา  อาห  ชานามีติ  อปสฺสํ  วา  อาห  น  ปสฺสามีติ  ปสฺสํ  วา  อาห
ปสฺสามีติ     อิติ   อตฺตเหตุ   วา   ปรเหตุ   วา   อามิสกิญฺจิกฺขเหตุ
วา    น    สมฺปชานมุสาภาสิตา    โหติ    อยํ    วุจฺจติ    ภิกฺขเว
@เชิงอรรถ:  โป. ม. ยุ. สภคฺคโต ฯ   โป. ม. ยุ. ปริสคฺคโต ฯ

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๑๖๒.

ปุคฺคโล ปุปฺผภาณี ฯ {๔๖๗.๒} กตโม จ ภิกฺขเว ปุคฺคโล มธุภาณี อิธ ภิกฺขเว เอกจฺโจ ปุคฺคโล ผรุสํ วาจํ ปหาย ผรุสาย วาจาย ปฏิวิรโต โหติ ยา สา วาจา เนฬา กณฺณสุขา เปมนิยา หทยงฺคมา โปรี พหุชนกนฺตา พหุชนมนาปา ตถารูปึ วาจํ ภาสิตา โหติ อยํ วุจฺจติ ภิกฺขเว ปุคฺคโล มธุภาณี ฯ อิเม โข ภิกฺขเว ตโย ปุคฺคลา สนฺโต สํวิชฺชมานา โลกสฺมินฺติ ฯ

             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๐ หน้าที่ ๑๖๑-๑๖๒. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=20&A=3326&w=&modeTY=2&pagebreak=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=20&A=3326&modeTY=2&pagebreak=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=20&item=467&items=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=20&siri=72              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=20&i=467              อ่านอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=15&A=2386              The Pali Atthakatha in Roman :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=15&A=2386              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๐ https://84000.org/tipitaka/read/?index_20 https://84000.org/tipitaka/english/?index_20

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]