ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับหลวง   ฉบับมหาจุฬาฯ   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๐ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๒ สุตฺต. องฺ. (๑): เอก-ทุก-ติกนิปาตา

     [๕๒๐]   ๘๑  อถโข  อายสฺมา  อานนฺโท  เยน ภควา เตนุปสงฺกมิ
อุปสงฺกมิตฺวา    ภควนฺตํ    อภิวาเทตฺวา   เอกมนฺตํ   นิสีทิ   เอกมนฺตํ
นิสินฺโน   โข   อายสฺมา  อานนฺโท  ภควนฺตํ  เอตทโวจ  สมฺมุขา  เมตํ
ภนฺเต   ภควโต   สุตํ   สมฺมุขา   ปฏิคฺคหิตํ   ภควโต  อานนฺท  สิขิสฺส
อภิภู    นาม   สาวโก   พฺรหฺมโลเก   ฐิโต   สหสฺสีโลกธาตุํ   สเรน
วิญฺญาเปสีติ   ภควา   ปน  ภนฺเต  อรหํ  สมฺมาสมฺพุทฺโธ  กีวตกํ  ปโหติ
@เชิงอรรถ:  ยุ. เทวตาปิสฺส อมนุสฺสา ฯ
สเรน  วิญฺญาเปตุนฺติ  ฯ  สาวโก  โส  อานนฺท อปฺปเมยฺยา ตถาคตาติ ฯ
ทุติยมฺปิ   โข   อายสฺมา  อานนฺโท  ภควนฺตํ  เอตทโวจ  สมฺมุขา  เมตํ
ภนฺเต   ภควโต   สุตํ   สมฺมุขา   ปฏิคฺคหิตํ   ภควโต  อานนฺท  สิขิสฺส
อภิภู    นาม   สาวโก   พฺรหฺมโลเก   ฐิโต   สหสฺสีโลกธาตุํ   สเรน
วิญฺญาเปสีติ   ภควา   ปน  ภนฺเต  อรหํ  สมฺมาสมฺพุทฺโธ  กีวตกํ  ปโหติ
สเรน    วิญฺญาเปตุนฺติ    ฯ    สาวโก   โส   อานนฺท   อปฺปเมยฺยา
ตถาคตาติ   ฯ   ตติยมฺปิ  โข  อายสฺมา  อานนฺโท  ภควนฺตํ  เอตทโวจ
สมฺมุขา  เมตํ  ภนฺเต  ภควโต  สุตํ  สมฺมุขา  ปฏิคฺคหิตํ  ภควโต อานนฺท
สิขิสฺส   อภิภู  นาม  สาวโก  พฺรหฺมโลเก  ฐิโต  สหสฺสีโลกธาตุํ  สเรน
วิญฺญาเปสีติ    ภควา    ปน   ภนฺเต   อรหํ   สมฺมาสมฺพุทฺโธ   กีวตกํ
ปโหติ สเรน วิญฺญาเปตุนฺติ ฯ
     {๕๒๐.๑}   สุตา   เต  อานนฺท  สหสฺสี  จูฬนิกา  โลกธาตูติ  ฯ
เอตสฺส   ภควา   กาโล  เอตสฺส  สุคต  กาโล  ยํ  ภควา   ภาเสยฺย
ภควโต    สุตฺวา    ภิกฺขู   ธาเรสฺสนฺตีติ   ฯ   เตนหานนฺท    สุณาหิ
สาธุกํ   มนสิกโรหิ   ภาสิสฺสามีติ   ฯ   เอวํ  ภนฺเตติ  โข   อายสฺมา
อานนฺโท   ภควโต   ปจฺจสฺโสสิ   ฯ   ภควา  เอตทโวจ   ยาวตานนฺท
จนฺทิมสุริยา   ปริหรนฺติ   ทิสา  ภนฺติ  วิโรจนา  ตาว  สหสฺสธา  โลโก
ตสฺมึ   ๑-  สหสฺสํ  จนฺทานํ  สหสฺสํ  สุริยานํ  สหสฺสํ  สิเนรุปพฺพตราชานํ
สหสฺสํ   ชมฺพูทีปานํ   สหสฺสํ   อปรโคยานํ   ๒-   สหสฺสํ    อุตฺตรกุรูนํ
สหสฺสํ        ปุพฺพวิเทหานํ        จตฺตาริ        มหาสมุทฺทสหสฺสานิ
จตฺตาริ     มหาราชสหสฺสานิ    สหสฺสํ    จาตุมฺมหาราชิกานํ    สหสฺสํ
@เชิงอรรถ:  โป. ม. ตสฺมึ สหสฺสธา โลเก สหสฺสํ จนฺทานํ ฯ  ม. ยุ. อปรโคยานานํ ฯ
ตาวตึสานํ  สหสฺสํ  ยามานํ  สหสฺสํ  ตุสิตานํ  สหสฺสํ  นิมฺมานรตีนํ  สหสฺสํ
ปรนิมฺมิตวสวตฺตีนํ    สหสฺสํ   พฺรหฺมโลกานํ   อยํ   วุจฺจตานนฺท   สหสฺสี
จูฬนิกา   โลกธาตุ   ยาวตานนฺท   สหสฺสี   จูฬนิกา   โลกธาตุ   ตาว
สหสฺสธา   โลโก   อยํ   วุจฺจตานนฺท   ทฺวิสหสฺสี   มชฺฌิมิกา  โลกธาตุ
ยาวตานนฺท   ทฺวิสหสฺสี   มชฺฌิมิกา   โลกธาตุ   ตาว  สหสฺสธา  โลโก
อยํ    วุจฺจตานนฺท    ติสหสฺสี    มหาสหสฺสี   โลกธาตุ   อากงฺขมาโน
อานนฺท   ตถาคโต   ติสหสฺสึ  มหาสหสฺสึ  โลกธาตุํ  สเรน  วิญฺญาเปยฺย
ยาวตา วา ๑- ปน อากงฺเขยฺยาติ ฯ
     {๕๒๐.๒}   ยถากถํ   ปน   ภนฺเต   ภควา  ติสหสฺสึ  มหาสหสฺสึ
โลกธาตุํ   สเรน   วิญฺญาเปยฺย   ยาวตา  วา  ปน  อากงฺเขยฺยาติ  ฯ
อิธานนฺท    ตถาคโต    ติสหสฺสึ    มหาสหสฺสึ   โลกธาตุํ   โอภาเสน
ผเรยฺย  ยทา  เต  สตฺตา  ตํ  อาโลกํ  สญฺชาเนยฺยุํ  อถ ตถาคโต โฆสํ
กเรยฺย   สทฺทมนุสฺสาเวยฺย   เอวํ   โข   อานนฺท   ตถาคโต  ติสหสฺสึ
มหาสหสฺสึ    โลกธาตุํ    สเรน    วิญฺญาเปยฺย   ยาวตา   วา   ปน
อากงฺเขยฺยาติ  ฯ  เอวํ  วุตฺเต  อายสฺมา  อานนฺโท  อายสฺมนฺตํ  อุทายึ
เอตทโวจ  ลาภา  วต  เม  สุลทฺธํ วต เม ยสฺส เม สตฺถา เอวํมหิทฺธิโก
เอวํ   มหานุภาโวติ   ฯ   เอวํ   วุตฺเต  อายสฺมา  อุทายิ  อายสฺมนฺตํ
อานนฺทํ   เอตทโวจ   กึ  ตุเยฺหตฺถ  อาวุโส  อานนฺท  ยทิ  เต  สตฺถา
เอวํมหิทฺธิโก  เอวํมหานุภาโวติ  ฯ  เอวํ  วุตฺเต ภควา อายสฺมนฺตํ อุทายึ
เอตทโวจ   มาเหวํ  อุทายิ  สเจวํ  อุทายิ  อานนฺโท  อวีตราโค  กาลํ
กเรยฺย   เตน   จิตฺตปฺปสาเทน  สตฺตกฺขตฺตุํ  เทเวสุ  เทวรชฺชํ  กเรยฺย
@เชิงอรรถ:  ม. ยุ. วาสทฺโท นตฺถิ ฯ
สตฺตกฺขตฺตุํ   อิมสฺมึเยว   ชมฺพูทีเป   มหารชฺชํ   กาเรยฺย  อปิจ  อุทายิ
อานนฺโท ทิฏฺเฐว ธมฺเม ปรินิพฺพายิสฺสตีติ ฯ
                    อานนฺทวคฺโค ตติโย ฯ
                        ตสฺสุทฺทานํ
         ฉนฺโน อาชีวโก สกฺโก     นิคณฺฐา สมาทปโก
         นวาปิ จ ตถา ภโว       สีลพฺพตา คนฺธา จ จูฬนีติ ฯ
                       ---------


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๐ หน้าที่ ๒๙๑-๒๙๔. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=20&A=6145&w=&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=20&A=6145&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=20&item=520&items=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=20&siri=125              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=20&i=520              อ่านอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=15&A=5339              The Pali Atthakatha in Roman :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=15&A=5339              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๐ https://84000.org/tipitaka/read/?index_20 https://84000.org/tipitaka/english/?index_20

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]