ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับหลวง   ฉบับมหาจุฬาฯ   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๒ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๔ สุตฺต. องฺ. (๓): ปญฺจก-ฉกฺกนิปาตา

                      สุมนวคฺโค จตุตฺโถ
     [๓๑]   อถโข   สุมนา  ราชกุมารี  ปญฺจหิ  รถสเตหิ  ปญฺจหิ  จ
ราชกุมารีสเตหิ   ปริวุตา   เยน   ภควา   เตนุปสงฺกมิ   อุปสงฺกมิตฺวา
ภควนฺตํ     อภิวาเทตฺวา    เอกมนฺตํ    นิสีทิ    เอกมนฺตํ    นิสินฺนา
โข    สุมนา    ราชกุมารี    ภควนฺตํ    เอตทโวจ   อิธสฺสุ   ภนฺเต
ภควโต   เทฺว   สาวกา  สมสทฺธา  สมสีลา  สมปญฺญา  เอโก  ทายโก
เอโก   อทายโก   เต   กายสฺส   เภทา   ปรมฺมรณา   สุคตึ   สคฺคํ
โลกํ   อุปปชฺเชยฺยุํ  เทวภูตานํ  ปน  เนสํ  ภนฺเต  สิยา  วิเสโส  สิยา
นานากรณนฺติ    สิยา   สุมเนติ   ภควา   อโวจ   โย   โส   สุมเน
ทายโก   โส   อมุํ   อทายกํ   เทวภูโต   สมาโน   ปญฺจหิ   ฐาเนหิ
อธิคณฺหาติ    ทิพฺเพน   อายุนา   ทิพฺเพน   วณฺเณน   ทิพฺเพน   สุเขน
ทิพฺเพน   ยเสน  ทิพฺเพน  อธิปเตยฺเยน  ๑-  โย  โส  สุมเน  ทายโก
โส    อมุํ   อทายกํ   เทวภูโต   สมาโน   อิเมหิ   ปญฺจหิ   ฐาเนหิ
อธิคณฺหาตีติ ๒- ฯ
     {๓๑.๑}   สเจ  ปน  เต  ภนฺเต  ตโต  จุตา  อิตฺถตฺตํ อาคจฺฉนฺติ
มนุสฺสภูตานํ   ปน   เนสํ   ภนฺเต   สิยา  วิเสโส  สิยา  นานากรณนฺติ
สิยา  สุมเนติ  ภควา  อโวจ  โย  โส  สุมเน  ทายโก โส อมุํ อทายกํ
มนุสฺสภูโต    สมาโน    ปญฺจหิ    ฐาเนหิ    อธิคณฺหาติ    มานุสเกน
อายุนา    มานุสเกน    วณฺเณน    มานุสเกน    สุเขน    มานุสเกน
ยเสน   มานุสเกน   อธิปเตยฺเยน  โย  โส  สุมเน  ทายโก  โส  อมุํ
อทายกํ   มนุสฺสภูโต   สมาโน  อิเมหิ  ปญฺจหิ  ฐาเนหิ  อธิคณฺหาตีติ  ฯ
@เชิงอรรถ:  ม. อาธิปตฺเตยฺเยน ฯ อปรํปิ อีทิสเมว ฯ   โป. ม. ยุ. อิติสทฺโท นตฺถิ ฯ
@สพฺพตฺถวาเรสุ อีทิสเมว ฯ
สเจ    ปน   เต   ภนฺเต   อุโภ   อคารสฺมา   อนคาริยํ   ปพฺพชนฺติ
ปพฺพชิตานํ ปน เนสํ ภนฺเต สิยา วิเสโส สิยา นานากรณนฺติ ฯ
     {๓๑.๒}   สิยา  สุมเนติ  ภควา  อโวจ โย โส สุมเน ทายโก โส
อมุํ   อทายกํ  ปพฺพชิโต  สมาโน  ปญฺจหิ  ฐาเนหิ  อธิคณฺหาติ  ยาจิโตว
พหุลํ   จีวรํ   ปริภุญฺชติ   อปฺปํ   อยาจิโต   ยาจิโตว  พหุลํ  ปิณฺฑปาตํ
ปริภุญฺชติ   อปฺปํ   อยาจิโต  ยาจิโตว  พหุลํ  เสนาสนํ  ปริภุญฺชติ  อปฺปํ
อยาจิโต    ยาจิโตว    พหุลํ    คิลานปจฺจยเภสชฺชปริกฺขารํ   ปริภุญฺชติ
อปฺปํ   อยาจิโต   เยหิ   โข  ปน  สพฺรหฺมจารีหิ  สทฺธึ  วิหรติ  ตฺยสฺส
มนาเปเนว    พหุลํ    กายกมฺเมน    สมุทาจรนฺติ   อปฺปํ   อมนาเปน
มนาเปน    ๑-   พหุลํ   วจีกมฺเมน   สมุทาจรนฺติ   อปฺปํ   อมนาเปน
มนาเปน    พหุลํ    มโนกมฺเมน    สมุทาจรนฺติ    อปฺปํ    อมนาเปน
มนาปญฺเญว   ๒-   อุปหารํ  อุปหรนฺติ  อปฺปํ  อมนาปํ  โย  โส  สุมเน
ทายโก   โส  อมุํ  อทายกํ  ปพฺพชิโต  สมาโน  อิเมหิ  ปญฺจหิ  ฐาเนหิ
อธิคณฺหาตีติ ฯ
     {๓๑.๓}   สเจ ปน เต ภนฺเต อุโภ อรหตฺตํ ปาปุณนฺติ อรหตฺตปฺปตฺตานํ
ปน  เนสํ  ภนฺเต  สิยา  วิเสโส  สิยา นานากรณนฺติ เอตฺถ โข ปเนสาหํ
สุมเน  น  กิญฺจิ  นานากรณํ  วทามิ  ยทิทํ  วิมุตฺติยา  วิมุตฺตนฺติ  ๓-  ฯ
อจฺฉริยํ  ภนฺเต  อพฺภุตํ  ภนฺเต  ยาวญฺจิทํ  ภนฺเต  อลเมว  ทานานิ ทาตุํ
อลํ   ปุญฺญานิ   กาตุํ  ยตฺร  หิ  นาม  เทวภูตสฺสปิ  อุปการานิ  ปุญฺญานิ
มนุสฺสภูตสฺสปิ     อุปการานิ     ปุญฺญานิ     ปพฺพชิตสฺสปิ    อุปการานิ
@เชิงอรรถ:  ม. ยุ. มนาเปเนว ฯ   ม. มนาปํ เยว ฯ   ม. ยุ. วิมุตฺตินฺติ ฯ
ปุญฺญานีติ   ฯ   เอวเมตํ   สุมเน   เอวเมตํ   สุมเน  อลํ  หิ  สุมเน
ทานานิ    ทาตุํ    อลํ    ปุญฺญานิ    กาตุํ   เทวภูตสฺสปิ   อุปการานิ
ปุญฺญานิ      มนุสฺสภูตสฺสปิ     อุปการานิ     ปุญฺญานิ     ปพฺพชิตสฺสปิ
อุปการานิ   ปุญฺญานีติ   ฯ   อิทมโวจ   ภควา   อิทํ   วตฺวาน  สุคโต
อถาปรํ เอตทโวจ สตฺถา
         ยถาปิ จนฺโท วิมโล             คจฺฉํ อากาสธาตุยา
         สพฺเพ ตารคเณ ๑- โลเก      อาภาย อติโรจติ
         ตเถว สีลสมฺปนฺโน             สทฺโธ ปุริสปุคฺคโล
         สพฺเพ มจฺฉริโน โลเก         จาเคน อติโรจติ ฯ
         ยถาปิ เมโฆ ถนยํ               วิชฺชุมาลี สตกฺกกุ
         ถลํ นินฺนญฺจ ปูเรติ             อภิวสฺสํ วสุนฺธรํ ฯ
         เอวํ ทสฺสนสมฺปนฺโน          สมฺมาสมฺพุทฺธสาวโก
         มจฺฉรึ อธิคณฺหาติ               ปญฺจฏฺฐาเนหิ ปณฺฑิโต
         อายุนา ยสสา เจว               วณฺเณน จ สุเขน จ
         ส เว โภคปริพฺยุโฬฺห           เปจฺจ สคฺเค ปโมทตีติ ฯ


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๒ หน้าที่ ๓๔-๓๖. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=22&A=694&w=&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=22&A=694&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=22&item=31&items=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=22&siri=31              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=22&i=31              อ่านอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=16&A=297              The Pali Atthakatha in Roman :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=16&A=297              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๒ https://84000.org/tipitaka/read/?index_22 https://84000.org/tipitaka/english/?index_22

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]