ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับหลวง   ฉบับมหาจุฬาฯ   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๒ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๔ สุตฺต. องฺ. (๓): ปญฺจก-ฉกฺกนิปาตา

     [๓๒๑]   ๕๐  อินฺทฺริยสํวเร  ภิกฺขเว  อสติ  อินฺทฺริยสํวรวิปนฺนสฺส
หตูปนิสํ    โหติ   สีลํ   สีเล   อสติ   สีลวิปนฺนสฺส   หตูปนิโส   โหติ
สมฺมาสมาธิ       สมฺมาสมาธิมฺหิ       อสติ      สมฺมาสมาธิวิปนฺนสฺส
หตูปนิสํ     โหติ     ยถาภูตญาณทสฺสนํ     ยถาภูตญาณทสฺสเน    อสติ
ยถาภูตญาณทสฺสนวิปนฺนสฺส      หตูปนิโส      โหติ      นิพฺพิทาวิราโค
นิพฺพิทาวิราเค     อสติ     นิพฺพิทาวิราควิปนฺนสฺส     หตูปนิสํ    โหติ
วิมุตฺติญาณทสฺสนํ    เสยฺยถาปิ    ภิกฺขเว    รุกฺโข   สาขาปลาสวิปนฺโน
ตสฺส    ปปฺปฏิกาปิ    น    ปาริปูรึ    คจฺฉติ   ตโจปิ   น   ปาริปูรึ
คจฺฉติ   เผคฺคุปิ   น   ปาริปูรึ   คจฺฉติ  สาโรปิ  น  ปาริปูรึ   คจฺฉติ
เอวเมว    โข   ภิกฺขเว   อินฺทฺริยสํวเร   อสติ   อินฺทฺริยสํวรวิปนฺนสฺส
หตูปนิสํ      โหติ      สีลํ      ฯเปฯ      วิมุตฺติญาณทสฺสนํ     ฯ
@เชิงอรรถ:  ม. ยุ. อจิรปกฺกนฺเต ฯ   ม. ยุ. โอเมสุ ฯ   ม. ยุ. สมตฺเต ฯ
@ ม. ขีณา ชาติ ฯ
อินฺทฺริยสํวเร    ภิกฺขเว   สติ   อินฺทฺริยสํวรสมฺปนฺนสฺส   อุปนิสฺสยสมฺปนฺนํ
โหติ    สีลํ    สีเล    สติ   สีลสมฺปนฺนสฺส   อุปนิสฺสยสมฺปนฺโน   โหติ
สมฺมาสมาธิ       สมฺมาสมาธิมฺหิ       สติ      สมฺมาสมาธิสมฺปนฺนสฺส
อุปนิสฺสยสมฺปนฺนํ      โหติ     ยถาภูตญาณทสฺสนํ     ยถาภูตญาณทสฺสเน
สติ           ยถาภูตญาณทสฺสนสมฺปนฺนสฺส           อุปนิสฺสยสมฺปนฺโน
โหติ    นิพฺพิทาวิราโค    นิพฺพิทาวิราเค   สติ   นิพฺพิทาวิราคสมฺปนฺนสฺส
อุปนิสฺสยสมฺปนฺนํ     โหติ     วิมุตฺติญาณทสฺสนํ    เสยฺยถาปิ    ภิกฺขเว
รุกฺโข    สาขาปลาสสมฺปนฺโน    ตสฺส    ปปฺปฏิกาปิ   ปาริปูรึ   คจฺฉติ
ตโจปิ   ปาริปูรึ   คจฺฉติ   เผคฺคุปิ   ปาริปูรึ  คจฺฉติ  สาโรปิ  ปาริปูรึ
คจฺฉติ  เอวเมว  โข  ภิกฺขเว  อินฺทฺริยสํวเร  สติ  อินฺทฺริยสํวรสมฺปนฺนสฺส
ฯเปฯ อุปนิสฺสยสมฺปนฺนํ โหติ วิมุตฺติญาณทสฺสนนฺติ ฯ


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๒ หน้าที่ ๔๐๒-๔๐๓. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=22&A=8467&w=&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=22&A=8467&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=22&item=321&items=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=22&siri=301              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=22&i=321              อ่านอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=16&A=2923              The Pali Atthakatha in Roman :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=16&A=2923              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๒ https://84000.org/tipitaka/read/?index_22 https://84000.org/tipitaka/english/?index_22

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]