ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับหลวง   ฉบับมหาจุฬาฯ   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๓ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๕ สุตฺต. องฺ. (๔): สตฺตก-อฏฺฐก-นวกนิปาตา

     [๖๘]   ภาวนํ   อนนุยุตฺตสฺส  ภิกฺขเว  ภิกฺขุโน  วิหรโต  กิญฺจาปิ
เอวํ   อิจฺฉา  อุปฺปชฺเชยฺย  อโห  วต  เม  อนุปาทาย  อาสเวหิ  จิตฺตํ
วิมุจฺเจยฺยาติ   อถขฺวสฺส   เนว   อนุปาทาย   อาสเวหิ  จิตฺตํ  วิมุจฺจติ
ตํ   กิสฺส   เหตุ   อภาวิตตฺตาติสฺส   วจนียํ  กิสฺส  อภาวิตตฺตา  จตุนฺนํ
สติปฏฺฐานานํ     จตุนฺนํ     สมฺมปฺปธานานํ     จตุนฺนํ     อิทฺธิปาทานํ
ปญฺจนฺนํ   อินฺทฺริยานํ   ปญฺจนฺนํ   พลานํ   สตฺตนฺนํ  โพชฺฌงฺคานํ  อริยสฺส
อฏฺฐงฺคิกสฺส มคฺคสฺส
     {๖๘.๑}   เสยฺยถาปิ   ภิกฺขเว   กุกฺกุฏิยา   อณฺฑานิ  อฏฺฐ  วา
ทส   วา   ทฺวาทส   วา   ตานสฺสุ   กุกฺกุฏิยา   น   สมฺมาอธิสยิตานิ
น    สมฺมาปริเสทิตานิ    น    สมฺมาปริภาวิตานิ    กิญฺจาปิ    ตสฺสา
@เชิงอรรถ:  ม. สคารโวติ ฯ
กุกฺกุฏิยา   เอวํ   อิจฺฉา   อุปฺปชฺเชยฺย   อโห  วต  เม  กุกฺกุฏโปตกา
ปาทนขสิขาย   วา   มุขตุณฺฑเกน  วา  อณฺฑโกสํ  ปทาเลตฺวา  โสตฺถินา
อภินิพฺพิชฺเฌยฺยุนฺติ   อถโข   อภพฺพาว   เต  กุกฺกุฏโปตกา  ปาทนขสิขาย
วา   มุขตุณฺฑเกน   วา   อณฺฑโกสํ  ปทาเลตฺวา  โสตฺถินา  อภินิพฺพิชฺฌิตุํ
ตํ   กิสฺส   เหตุ   ตถาหมูนิ   ๑-   ภิกฺขเว   กุกฺกุฏิยา   อณฺฑานิ  น
สมฺมาอธิสยิตานิ     น     สมฺมาปริเสทิตานิ    น    สมฺมาปริภาวิตานิ
เอวเมว   โข  ภิกฺขเว  ภาวนํ  อนนุยุตฺตสฺส  ภิกฺขุโน  วิหรโต  กิญฺจาปิ
เอวํ   อิจฺฉา  อุปฺปชฺเชยฺย  อโห  วต  เม  อนุปาทาย  อาสเวหิ  จิตฺตํ
วิมุจฺเจยฺยาติ   อถขฺวสฺส   เนว   อนุปาทาย   อาสเวหิ  จิตฺตํ  วิมุจฺจติ
ตํ   กิสฺส   เหตุ   อภาวิตตฺตาติสฺส   วจนียํ  กิสฺส  อภาวิตตฺตา  จตุนฺนํ
สติปฏฺฐานานํ   จตุนฺนํ   สมฺมปฺปธานานํ   จตุนฺนํ   อิทฺธิปาทานํ   ปญฺจนฺนํ
อินฺทฺริยานํ   ปญฺจนฺนํ  พลานํ  สตฺตนฺนํ  โพชฺฌงฺคานํ  อริยสฺส  อฏฺฐงฺคิกสฺส
มคฺคสฺส ฯ
     {๖๘.๒}   ภาวนํ  อนุยุตฺตสฺส  ภิกฺขเว  ภิกฺขุโน  วิหรโต  กิญฺจาปิ
น  เอวํ  อิจฺฉา  อุปฺปชฺเชยฺย  อโห  วต  เม  อนุปาทาย อาสเวหิ จิตฺตํ
วิมุจฺเจยฺยาติ   อถขฺวสฺส  อนุปาทาย  อาสเวหิ  จิตฺตํ  วิมุจฺจติ  ตํ  กิสฺส
เหตุ   ภาวิตตฺตาติสฺส   วจนียํ   กิสฺส  ภาวิตตฺตา  จตุนฺนํ  สติปฏฺฐานานํ
จตุนฺนํ    สมฺมปฺปธานานํ    จตุนฺนํ   อิทฺธิปาทานํ   ปญฺจนฺนํ   อินฺทฺริยานํ
ปญฺจนฺนํ พลานํ สตฺตนฺนํ โพชฺฌงฺคานํ อริยสฺส อฏฺฐงฺคิกสฺส
     {๖๘.๓}   มคฺคสฺส   เสยฺยถาปิ   ภิกฺขเว   กุกฺกุฏิยา   อณฺฑานิ
อฏฺฐ    วา    ทส    วา    ทฺวาทส    วา    ตานสฺสุ    กุกฺกุฏิยา
สมฺมาอธิสยิตานิ          สมฺมาปริเสทิตานิ          สมฺมาปริภาวิตานิ
@เชิงอรรถ:  ตถา หิ ฯ เอวมุปริปิ ฯ
กิญฺจาปิ   ตสฺสา   กุกฺกุฏิยา   น  เอวํ  อิจฺฉา  อุปฺปชฺเชยฺย  อโห  วต
เม   กุกฺกุฏโปตกา   ปาทนขสิขาย   วา   มุขตุณฺฑเกน   วา  อณฺฑโกสํ
ปทาเลตฺวา     โสตฺถินา     อภินิพฺพิชฺเฌยฺยุนฺติ     อถโข     ภพฺพาว
เต   กุกฺกุฏโปตกา   ปาทนขสิขาย   วา   มุขตุณฺฑเกน   วา  อณฺฑโกสํ
ปทาเลตฺวา    โสตฺถินา    อภินิพฺพิชฺฌิตุํ   ตํ   กิสฺส   เหตุ   ตถาหมูนิ
ภิกฺขเว    กุกฺกุฏิยา    อณฺฑานิ    สมฺมาอธิสยิตานิ    สมฺมาปริเสทิตานิ
สมฺมาปริภาวิตานิ   เอวเมว   โข  ภิกฺขเว  ภาวนํ  อนุยุตฺตสฺส  ภิกฺขุโน
วิหรโต  กิญฺจาปิ  น  เอวํ  อิจฺฉา  อุปฺปชฺเชยฺย  อโห วต เม อนุปาทาย
อาสเวหิ   จิตฺตํ   วิมุจฺเจยฺยาติ   อถขฺวสฺส  อนุปาทาย  อาสเวหิ  จิตฺตํ
วิมุจฺจติ   ตํ   กิสฺส   เหตุ   ภาวิตตฺตาติสฺส   วจนียํ  กิสฺส  ภาวิตตฺตา
จตุนฺนํ สติปฏฺฐานานํ ฯเปฯ อริยสฺส อฏฺฐงฺคิกสฺส มคฺคสฺส
     {๖๘.๔}   เสยฺยถาปิ  ภิกฺขเว  ผลภณฺฑสฺส  วา  ผลภณฺฑนฺเตวาสิสฺส
วา  ทิสฺสนฺเตว  วาสิชเฏ  องฺคุลิปทานิ  ทิสฺสติ  องฺคุฏฺฐปทํ  โน จ ขฺวสฺส
เอวํ  ญาณํ  โหติ  เอตฺตกํ  วา เม อชฺช ตสฺส วาสิชฏสฺส ขีณํ เอตฺตกํ วา
หีโย   เอตฺตกํ   วา   ปเรติ  อถขฺวสฺส  ขีเณ  ขีณนฺเตฺวว  ญาณํ  โหติ
เอวเมว  โข  ภิกฺขเว  ภาวนํ  อนุยุตฺตสฺส  ภิกฺขุโน  วิหรโต  กิญฺจาปิ น
เอวํ   ญาณํ   โหติ   เอตฺตกํ  วา  เม  อชฺช  อาสวานํ  ขีณํ  เอตฺตกํ
วา หีโย เอตฺตกํ วา ปเรติ อถขฺวสฺส ขีเณ ขีณนฺเตฺวว ญาณํ โหติ
     {๖๘.๕}   เสยฺยถาปิ ภิกฺขเว สามุทฺทิกาย นาวาย เวตฺตพนฺธนพทฺธาย
ฉมฺมาสานิ    อุทเก    ปริยาทาย    เหมนฺติเกน    ถเล   อุกฺขิตฺตาย
วาตาตปวาตาตปปเรตานิ  พนฺธนานิ ตานิ ปาวุสฺสเกน เมเฆน อภิปฺปวุฏฺฐานิ
อปฺปกสิเรเนว  ปฏิปฺปสฺสมฺภนฺติ  ๑-  ปูติกานิ  ภวนฺติ เอวเมว โข ภิกฺขเว
ภาวนํ    อนุยุตฺตสฺส   ภิกฺขุโน   วิหรโต   อปฺปกสิเรเนว   สญฺโญชนานิ
ปฏิปฺปสฺสมฺภนฺตีติ [๒]-

             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๓ หน้าที่ ๑๒๖-๑๒๙. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=23&A=2705&w=&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=23&A=2705&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=23&item=68&items=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=23&siri=68              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=23&i=68              อ่านอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=16&A=4586              The Pali Atthakatha in Roman :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=16&A=4586              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๓ https://84000.org/tipitaka/read/?index_23 https://84000.org/tipitaka/english/?index_23

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]