ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับหลวง   ฉบับมหาจุฬาฯ   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๓ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๕ สุตฺต. องฺ. (๔): สตฺตก-อฏฺฐก-นวกนิปาตา

     [๑๗๑]   ๘๑  เอกํ  สมยํ  ภควา  นาทิเก  วิหรติ คิญฺชกาวสเถ ฯ
@เชิงอรรถ:  ม. โย จ ขฺวายํ ฯ    ม. ติกฺขํ ฯ
ตตฺร  โข  ภควา  ภิกฺขู  อามนฺเตสิ  ฯเปฯ  มรณสฺสติ  ภิกฺขเว  ภาวิตา
พหุลีกตา   มหปฺผลา   โหติ   มหานิสํสา   อมโตคธา   อมตปริโยสานา
กถํ   ภาวิตา   จ   ภิกฺขเว  มรณสฺสติ  กถํ  พหุลีกตา  มหปฺผลา  โหติ
มหานิสํสา   อมโตคธา   อมตปริโยสานา   อิธ   ภิกฺขเว  ภิกฺขุ  ทิวเส
นิกฺขนฺเต   รตฺติยา   ปฏิหิตาย   อิติ   ปฏิสญฺจิกฺขติ   พหุกา   โข  เม
ปจฺจยา   มรณสฺส   อหิ   วา   มํ  ฑํเสยฺย  วิจฺฉิกา  วา  มํ  ฑํเสยฺย
สตปที  วา  มํ  ฑํเสยฺย  เตน  เม  อสฺส  กาลกิริยา โส มมสฺสนฺตราโย
อุปกฺขลิตฺวา   วา  ปปเตยฺยํ  ภตฺตํ  วา  เม  ภุตฺตํ  พฺยาปชฺเชยฺย  ปิตฺตํ
วา  เม  กุปฺเปยฺย  เสมฺหํ  วา  เม  กุปฺเปยฺย  สตฺถกา  วา เม วาตา
กุปฺเปยฺยุํ  มนุสฺสา  วา  มํ  อุปกฺกเมยฺยุํ  อมนุสฺสา  วา  มํ  อุปกฺกเมยฺยุํ
เตน  เม  อสฺส  กาลกิริยา  โส  มมสฺสนฺตราโยติ  เตน ภิกฺขเว ภิกฺขุนา
อิติ   ปฏิสญฺจิกฺขิตพฺพํ   อตฺถิ   นุ   โข   เม  ปาปกา  อกุสลา  ธมฺมา
อปฺปหีนา เย เม อสฺสุ รตฺตึ กาลํ กโรนฺตสฺส อนฺตรายายาติ
     {๑๗๑.๑}   สเจ  ภิกฺขเว  ภิกฺขุ ปจฺจเวกฺขมาโน เอวํ ชานาติ อตฺถิ
เม  ปาปกา  อกุสลา  ธมฺมา อปฺปหีนา เย เม อสฺสุ รตฺตึ กาลํ กโรนฺตสฺส
อนฺตรายายาติ   เตน  ภิกฺขเว  ภิกฺขุนา  เตสญฺเญว  ปาปกานํ  อกุสลานํ
ธมฺมานํ  ปหานาย  อธิมตฺโต  ฉนฺโท  จ วายาโม จ อุสฺสาโห จ อุสฺโสฬฺหี
จ   อปฺปฏิวานี   จ  สติ  จ  สมฺปชญฺญญฺจ  กรณียํ   เสยฺยถาปิ  ภิกฺขเว
อาทิตฺตเจโล  วา  อาทิตฺตสีโส  วา  ตสฺเสว  เจลสฺส  วา  สีสสฺส  วา
นิพฺพาปนาย      อธิมตฺตํ      ฉนฺทญฺจ      วายามญฺจ     อุสฺสาหญฺจ
อุสฺโสฬฺหิญฺจ   อปฺปฏิวานิญฺจ   สติญฺจ   สมฺปชญฺญญฺจ   กเรยฺย   เอวเมว
โข   ภิกฺขเว   เตน  ภิกฺขุนา  เตสญฺเญว  ปาปกานํ  อกุสลานํ  ธมฺมานํ
ปหานาย   อธิมตฺโต   ฉนฺโท  จ  วายาโม  จ  อุสฺสาโห  จ  อุสฺโสฬฺหี
จ อปฺปฏิวานี จ สติ จ สมฺปชญฺญญฺจ กรณียํ
     {๑๗๑.๒}   สเจ  ปน  ภิกฺขเว  ภิกฺขุ ปจฺจเวกฺขมาโน เอวํ ชานาติ
นตฺถิ  เม  ปาปกา  อกุสลา  ธมฺมา  อปฺปหีนา  เย  เม อสฺสุ รตฺตึ กาลํ
กโรนฺตสฺส  อนฺตรายายาติ  เตน  ภิกฺขเว  ภิกฺขุนา เตเนว ปีติปาโมชฺเชน
วิหาตพฺพํ อโหรตฺตานุสิกฺขินา กุสเลสุ ธมฺเมสุ ฯ
     {๑๗๑.๓}   อิธ  ปน ภิกฺขเว ภิกฺขุ รตฺติยา นิกฺขนฺตาย ทิวเส ปฏิหิเต
อิติ  ปฏิสญฺจิกฺขติ  พหุกา  โข  เม  ปจฺจยา  มรณสฺส  อหิ วา มํ ฑํเสยฺย
วิจฺฉิกา  วา  มํ  ฑํเสยฺย  สตปที วา มํ ฑํเสยฺย เตน เม อสฺส กาลกิริยา
โส   มมสฺสนฺตราโย  อุปกฺขลิตฺวา  วา  ปปเตยฺยํ  ภตฺตํ  วา  เม  ภุตฺตํ
พฺยาปชฺเชยฺย  ปิตฺตํ  วา  เม  กุปฺเปยฺย  เสมฺหํ วา เม กุปฺเปยฺย สตฺถกา
วา  เม  วาตา  กุปฺเปยฺยุํ  มนุสฺสา  วา  มํ อุปกฺกเมยฺยุํ อมนุสฺสา วา มํ
อุปกฺกเมยฺยุํ  เตน  เม  อสฺส กาลกิริยา โส มมสฺสนฺตราโยติ เตน ภิกฺขเว
ภิกฺขุนา   อิติ   ปฏิสญฺจิกฺขิตพฺพํ   อตฺถิ   นุ  โข  เม  ปาปกา  อกุสลา
ธมฺมา  อปฺปหีนา  เย  เม  อสฺสุ  ทิวา  กาลํ  กโรนฺตสฺส อนฺตรายายาติ
สเจ  ภิกฺขเว  ภิกฺขุ  ปจฺจเวกฺขมาโน  เอวํ  ชานาติ  อตฺถิ  เม ปาปกา
อกุสลา   ธมฺมา   อปฺปหีนา   เย   เม  อสฺสุ  ทิวา  กาลํ  กโรนฺตสฺส
อนฺตรายายาติ   เตน  ภิกฺขเว  ภิกฺขุนา  เตสญฺเญว  ปาปกานํ  อกุสลานํ
ธมฺมานํ   ปหานาย   อธิมตฺโต   ฉนฺโท  จ  วายาโม  จ  อุสฺสาโห  จ
อุสฺโสฬฺหี   จ   อปฺปฏิวานี  จ  สติ  จ  สมฺปชญฺญญฺจ  กรณียํ  เสยฺยถาปิ
ภิกฺขเว  อาทิตฺตเจโล  วา  อาทิตฺตสีโส  วา  ตสฺเสว เจลสฺส วา สีสสฺส
วา   นิพฺพาปนาย  อธิมตฺตํ  ฉนฺทญฺจ  วายามญฺจ  อุสฺสาหญฺจ  อุสฺโสฬฺหิญฺจ
อปฺปฏิวานิญฺจ   สติญฺจ   สมฺปชญฺญญฺจ   กเรยฺย   เอวเมว  โข  ภิกฺขเว
เตน   ภิกฺขุนา   เตสญฺเญว   ปาปกานํ   อกุสลานํ   ธมฺมานํ  ปหานาย
อธิมตฺโต  ฉนฺโท  จ  วายาโม  จ  อุสฺสาโห จ อุสฺโสฬฺหี จ อปฺปฏิวานี จ
สติ จ สมฺปชญฺญญฺจ กรณียํ
     {๑๗๑.๔}   สเจ  ปน  ภิกฺขเว  ภิกฺขุ ปจฺจเวกฺขมาโน เอวํ ชานาติ
นตฺถิ  เม  ปาปกา  อกุสลา  ธมฺมา  อปฺปหีนา  เย  เม อสฺสุ ทิวา กาลํ
กโรนฺตสฺส  อนฺตรายายาติ  เตน  ภิกฺขเว  ภิกฺขุนา  เตเนว ปีติปามุชฺเชน
วิหาตพฺพํ  อโหรตฺตานุสิกฺขินา  กุสเลสุ  ธมฺเมสุ  เอวํ ภาวิตา โข ภิกฺขเว
มรณสฺสติ   เอวํ   พหุลีกตา   มหปฺผลา   โหติ   มหานิสํสา  อมโตคธา
อมตปริโยสานาติ ฯ


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๓ หน้าที่ ๓๓๐-๓๓๓. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=23&A=7030&w=&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=23&A=7030&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=23&item=171&items=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=23&siri=147              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=23&i=171              อ่านอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=16&A=6307              The Pali Atthakatha in Roman :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=16&A=6307              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๓ https://84000.org/tipitaka/read/?index_23 https://84000.org/tipitaka/english/?index_23

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]