ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับหลวง   ฉบับมหาจุฬาฯ   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๖ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๘ สุตฺต. ขุ. วิมานวตฺถุ-เปตวตฺถุ-เถรคาถา-เถรีคาถา

     [๙๐]   |๙๐.๑๔| ๕ ติโรกุฑฺเฑสุ ๓- ติฏฺนฺติ   สนฺธิสิงฺฆาฏเกสุ จ
                       ทฺวารพาหาสุ ติฏฺนฺติ  อาคนฺตฺวาน สกํ ฆรํ ฯ
     |๙๐.๑๕|     ปหูเต อนฺนปานมฺหิ     ขชฺชโภชฺเช อุปฏฺิเต
                      น เตสํ โกจิ สรติ              สตฺตานํ กมฺมปจฺจยา ฯ
     |๙๐.๑๖|     เอวํ ททนฺติ าตีนํ       เย โหนฺติ อนุกมฺปกา
                       สุจึ ปณีตํ กาเลน           กปฺปิยํ ปานโภชนํ
                       อิทํ โว าตีนํ โหตุ        สุขิตา โหนฺตุ าตโย ฯ
     |๙๐.๑๗|     เต จ ตตฺถ สมาคนฺตฺวา าติเปตา สมาคตา
                       ปหูเต อนฺนปานมฺหิ       สกฺกจฺจํ อนุโมทเร
     |๙๐.๑๘|     จิรํ ชีวนฺตุ โน าตี       เยสํ เหตุ ลภามเส
                       อมฺหากญฺจ กตา ปูชา    ทายกา จ อนิปฺผลา ฯ
     |๙๐.๑๙|     น หิ ตตฺถ กสิ อตฺถิ      โครกฺเขตฺถ น วิชฺชติ
                      วณิชฺชา ตาทิสี นตฺถิ        หิรญฺเน กยากยํ ฯ
@เชิงอรรถ:  ยุ. ตเมว ฯ   ม. าตกา ฯ   ม. ติโรกุฏฺเฏสุ ฯ

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๑๖๐.

อิโต ทินฺเนน ยาเปนฺติ เปตา กาลกตา ตหึ |๙๐.๒๐| อุนฺนเม ๑- อุทกํ วุฏฺ ยถา นินฺนํ ปวตฺตติ เอวเมว อิโต ทินฺนํ เปตานํ อุปกปฺปติ ฯ |๙๐.๒๑| ยถา วาริวหา ปูรา ปริปูเรนฺติ สาครํ เอวเมว อิโต ทินฺนํ เปตานํ อุปกปฺปติ ฯ |๙๐.๒๒| อทาสิ เม อกาสิ เม าติมิตฺตา สขา จ เม เปตานํ ทกฺขิณํ ทชฺชา ปุพฺเพ กตมนุสฺสรํ |๙๐.๒๓| น หิ รุณฺณํ วา โสโก วา ยาวญฺา ปริเทวนา น ตํ เปตสฺส ๒- อตฺถาย เอวํ ติฏฺนฺติ าตโย ฯ |๙๐.๒๔| อยญฺจ โข ทกฺขิณา ทินฺนา สงฺฆมฺหิ สุปฺปติฏฺิตา ทีฆรตฺตํ หิตายสฺส านโส อุปกปฺปติ ฯ |๙๐.๒๕| โส าติธมฺโม จ อยํ นิทสฺสิโต เปตาน ปูชา จ กตา อุฬารา พลญฺจ ภิกฺขูนมนุปฺปทินฺนํ ตุเมฺหหิ ปุญฺ ปสุตํ อนปฺปกนฺติ ฯ ติโรกุฑฺฑเปตวตฺถุ ปญฺจมํ ฯ

             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๖ หน้าที่ ๑๕๙-๑๖๐. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=26&A=3206&w=&modeTY=1&pagebreak=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=26&A=3206&modeTY=1&pagebreak=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=26&item=90&items=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=26&siri=90              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=26&i=90              อ่านอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=31&A=437              The Pali Atthakatha in Roman :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=31&A=437              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๖ https://84000.org/tipitaka/read/?index_26 https://84000.org/tipitaka/english/?index_26

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย

บันทึก ๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]