ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับหลวง   ฉบับมหาจุฬาฯ   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๖ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๘ สุตฺต. ขุ. วิมานวตฺถุ-เปตวตฺถุ-เถรคาถา-เถรีคาถา

     [๙๘]   |๙๘.๙๕| ๑ นคฺคา ทุพฺพณฺณรูปาสิ   กีสา ธมนิสณฺฐิตา ๔-
                       อุปฺผาสุฬิเก กีสิเก       กา นุ ตฺวํ อิธ ติฏฺฐสีติ ฯ
     |๙๘.๙๖|     อหํ ภทนฺเต เปตีมฺหิ    ทุคฺคตา ยมโลกิกา
                       ปาปกมฺมํ กริตฺวาน      เปตโลกมิโต คตาติ ฯ
     |๙๘.๙๗|     กินฺนุ กาเยน วาจาย  มนสา ทุกฺกฏํ กตํ
                       กิสฺส กมฺมวิปาเกน       เปตโลกํ อิโต คตาติ ฯ
     |๙๘.๙๘|     อนุกฺกมฺปกา มยฺหํ นาเหสุํ ภนฺเต
                       ปิตา มาตา จ อถ วาปิ ญาตกา
                       เย มํ นิโยเชยฺยุํ ททาหิ ทานํ
                       ปสนฺนจิตฺตา สมณพฺราหฺมณานํ ฯ
     |๙๘.๙๙|     อิโต อหํ วสฺสสตานิ ปญฺจ
                       ยํ เอวรูปา วิจรามิ นคฺคา
@เชิงอรรถ:  ตสฺสุทฺทานํ ฯ
@ ม.     เขตฺตํ จ สูกรํ ปูติ        ปิฏฺฐํ จาปิ ติโรกุฏฺฏํ
@         ปญฺจาปิ สตฺตปุตฺตญฺจ   โคณํ เปสการกญฺจ
@         ตถา ขลฺลาฏิยํ นาคํ       ทฺวาทสํ อุทคญฺเจวาติ ฯ
@ ยุ. อิทํ อุทฺทานํ น ทิสฺสติ ฯ   ม. ธมนิสนฺถตา ฯ เอวมุปริปิ ฯ
                        ขุทาย ตณฺหาย จ ขชฺชมานา
                        ปาปสฺส กมฺมสฺส ผลํ มเมทํ ฯ
     |๙๘.๑๐๐|    วนฺทามิ ตํ อยฺย ปสนฺนจิตฺตา
                        อนุกมฺป มํ วีร มหานุภาว
                        ทตฺวา จ เม อาทิส ยาหิ ๑- กิญฺจิ
                        โมเจหิ มํ ทุคฺคติยา ภทนฺเตติ ฯ
     |๙๘.๑๐๑|    สาธูติ โส ตสฺสา ๒- ปฏิสุณิตฺวา   สารีปุตฺโต อนุกมฺปโก
                        ภิกฺขูนํ อาโลปํ ทตฺวา    ปาณิมตฺตญฺจ โจลกํ
                        ถาลกสฺส จ ปานียํ        ตสฺสา ทกฺขิณมาทิสิ
     |๙๘.๑๐๒|    สมนนฺตรา อนุทิฏฺเฐ    วิปาโก อุปปชฺชถ ฯ
                        โภชนจฺฉาทนปานียํ       ทกฺขิณาย อิทํ ผลํ
     |๙๘.๑๐๓|    ตโต สุทฺธา สุจิวสนา    กาสิกุตฺตมธารินี
                        วิจิตฺตวตฺถาภรณา          สารีปุตฺตํ อุปสงฺกมิ ฯ
     |๙๘.๑๐๔|    อภิกฺกนฺเตน วณฺเณน     ยา ตฺวํ ติฏฺฐสิ เทวเต
                        โอภาเสนฺตี ทิสา สพฺพา    โอสธี วิย ตารกา ฯ
     |๙๘.๑๐๕|    เกน เตตาทิโส วณฺโณ    เกน เต อิธมิชฺฌติ
                        อุปฺปชฺชนฺติ จ เต โภคา     เย เกจิ มนโส ปิยา
     |๙๘.๑๐๖|    ปุจฺฉามิ ตํ เทวิ มหานุภาเว
                        มนุสฺสภูตา กิมกาสิ ปุญฺญํ
                        เกนาปิ ๓- เอวํ ชลิตานุภาวา
@เชิงอรรถ:  ม. ยํ หิ ฯ   ม. อยํ ปาโฐ นตฺถิ ฯ   ม. เกนาสิ ฯ เอวมุปริปิ ฯ
                        วณฺโณ จ เต สพฺพทิสา ปภาสตีติ ฯ
     |๙๘.๑๐๗|    อุปฺปณฺฑุกึ ๑- กิสํ ฉาตํ  นคฺคสมุฏิตจฺฉวึ ๒-
                        มุนิ การุณิโก โลเก           ตํ มํ อทกฺขิ ทุกฺขิตํ ๓-
     |๙๘.๑๐๘|    ภิกฺขูนํ อาโลปํ ทตฺวา     ปาณิมตฺตญฺจ โจลกํ
                        ถาลกสฺส จ ปานียํ            มม ทกฺขิณมาทิสิ ฯ
     |๙๘.๑๐๙|    อาโลปสฺส ผลํ ปสฺส       ภตฺตํ วสฺสสตํ ทส
                        ภุญฺชามิ กามกามินี         อเนกรสพฺยญฺชนํ ฯ
     |๙๘.๑๑๐|    ปาณิมตฺตสฺส โจลสฺส     วิปากํ ปสฺส ยาทิสํ
                        ยาวตา นนฺทราชสฺส         วิชิตสฺมึ ปฏิจฺฉทา
     |๙๘.๑๑๑|    ตโต พหุตรา ภนฺเต        วตฺถานิจฺฉาทนานิ เม
                        โกเสยฺยกมฺพลียานิ         โขมกปฺปาสิกานิ จ
     |๙๘.๑๑๒|    วิปุลา จ มหคฺฆา จ        เตปากาเสว ลมฺพเร
                        สาหํ ตํ ปริทหามิ             ยํ ยํ หิ มนโส ปิยํ
     |๙๘.๑๑๓|    ถาลกสฺส จ ปานียํ         วิปากํ ปสฺส ยาทิสํ ฯ
                        คมฺภีรา จตุรสฺสา จ          โปกฺขรญฺญา ๔- สุนิมฺมิตา
     |๙๘.๑๑๔|    เสโตทกา สุปติตฺถา        สีตา อปฺปฏิคนฺธิยา
                        ปทุมุปฺปลสญฺฉนฺนา         วาริกิญฺชกฺขปูริตา
     |๙๘.๑๑๕|    สาหํ รมามิ กีฬามิ         โมทามิ อกุโตภยา
                        มุนึ การุณิกํ โลเก            ภนฺเต วนฺทิตุมาคตาติ ฯ
                                    สํสารโมจกเปตวตฺถุ ปฐมํ ฯ
@เชิงอรรถ:  ยุ. อุปกณฺฑกึ ฯ   สี. อาปติตจฺฉวึ ฯ ม. นคฺคํ สมฺปติตจฺฉวึ ฯ ยุ. นคฺคํ
@อปฺปฏิจฺฉวึ ฯ   ม. ทุคฺคตํ ฯ   ม. โปกฺขรญฺโญ ฯ


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๖ หน้าที่ ๑๗๐-๑๗๒. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=26&A=3437&w=&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=26&A=3437&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=26&item=98&items=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=26&siri=98              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=26&i=98              อ่านอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=31&A=1579              The Pali Atthakatha in Roman :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=31&A=1579              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๖ https://84000.org/tipitaka/read/?index_26 https://84000.org/tipitaka/english/?index_26

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]