ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับหลวง   ฉบับมหาจุฬาฯ   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๗ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๙ สุตฺต. ขุ. ชาตกํ (๑): เอก-จตฺตาลีสนิปาตชาตกํ

                                          ๘ ปณฺฑรกชาตกํ ๒-
     [๒๓๘๗]      วิกิณฺณวาจํ อนิคุยฺหมนฺตํ
                       อสญฺญตํ อปริจกฺขิตารํ
                       ภยนฺตมเนฺวติ สยํ อโพธํ
                       นาคํ ยถา ปณฺฑรกํ สุปณฺโณ ฯ
                       โย คุยฺหมนฺตํ ปริรกฺขเนยฺยํ
                       โมหา นโร สํสติ หาสมาโน ๓-
                       ตํ ภินฺนมนฺตํ ภยมเนฺวติ ขิปฺปํ
                       นาคํ ยถา ปณฺฑรกํ สุปณฺโณ ฯ
                       นานุมิตฺโต ครุํ อตฺถํ          คุยฺหํ เวทิตุมรหติ
                       สุมิตฺโต จ อสมฺพุทฺธํ         สมฺพุทฺธํ วา อนตฺถวา ฯ
                       วิสฺสาสมาปชฺชิมหํ อเจลํ ๔-
@เชิงอรรถ:  มหตฺถิยาติปิ ฯ ม. มหตฺถิกา ฯ   ม. ปญฺฑรนาคชาตกํ ฯ    ยุ. ภาสมาโน ฯ
@ สี. ยุ. อเจโล ฯ
                       สมโณ อยํ สมฺมโต ภาวิตตฺโต
                       ตสฺสาหมกฺขึ วิวรึ คุยฺหมตฺถํ
                       อตีตมตฺโถ กปณํ ๑- รุทามิ ฯ
                       ตสฺสาหํ ปรมํ พฺรเหฺม คุยฺหํ
                       วาจญฺหิมํ นาสกฺขึ ๒- สํยเมตุํ
                       ตปฺปกฺขโต หิ ภยมาคตํ มม
                       อตีตมตฺโถ กปณํ รุทามิ ฯ
                       โย เว นโร สุหทํ มญฺญมาโน
                       คุยฺหมตฺถํ สํสติ ทุกฺกุลีเน
                       โทสา ภยา อถวา ราครตฺโต ๓-
                       ปลฺลิตฺถิโต ๔- พาโล อสํสยํ โส ฯ
                       ติโรกฺขวาโจ อสตํ ปวิฏฺโฐ
                       โย สงฺคตีสุ มุทิเรติ วากฺยํ
                       อาสีวิโส ทุมฺมุโขตฺยาหุ ตํ นรํ
                       อารา อารา สํยเม ตาทิสมฺหา ฯ
                       อนฺนํ ปานํ กาสิกจนฺทนญฺจ
                       มนาปิตฺถิโย มาลมุจฺฉาทนญฺจ
                       โอหาย คจฺฉามเส สพฺพกาเม
                       สุปณฺณ ปาณูปคตาว ตฺยมฺหา ฯ
     [๒๓๘๘]      โกนีธ ติณฺณํ ครหํ อุเปติ
@เชิงอรรถ:  ยุ. กปโณ ฯ    ยุ. นาสกฺขิ ฯ   ม. ราครตฺตา ฯ   ม. ปสฺลตฺถโต ฯ
@ยุ. ปลฺลิตฺโถ ฯ
                       อสฺมึธ โลเก ปาณภู นาคราช
                       สมโณ สุปณฺโณ อถวา ตฺวเมว
                       กึการณา ปณฺฑรก คหิโต ฯ
     [๒๓๘๙]      สมโณ หิ เม สมฺมตตฺโต อโหสิ
                       ปิโย จ เม มนสา ภาวิตตฺโต
                       ตสฺสาหมกฺขึ วิวรึ คุยฺหมตฺถํ
                       อตีตมตฺโถ กปณํ รุทามิ ฯ
     [๒๓๙๐]      น จตฺถิ สตฺโต อมโร ปฐพฺยา
                       ปญฺญาวิธา นตฺถิ น นินฺทิตพฺพา
                       สจฺเจน จ ๑- ธมฺเมน ธิติยา ทเมน
                       อลพฺภมพฺยาหรตี นโร อิธ ฯ
                       มาตาปิตา ปรมา พนฺธวานํ
                       นาสฺส ตติโย อนุกมฺปกตฺถิ
                       เตสมฺปิ คุยฺหํ ปรมํ น สํเส
                       มนฺตสฺส เภทํ ปริสงฺกมาโน ฯ
                       มาตาปิตา ภคินีภาตโร จ
                       สหายา วา ยสฺส โหนฺติ สปกฺขา
                       เตสมฺปิ คุยฺหํ ปรมํ น สํเส
                       มนฺตสฺส เภทํ ปริสงฺกมาโน ฯ
                       ภริยา เจ ปุริสํ วชฺชา       โกมารี ปิยภาณินี
@เชิงอรรถ:  ม. จสทฺโท นตฺถิ ฯ
                       ปุตฺตรูปยสูเปตา              ญาติสงฺฆปุรกฺขตา
                       ตสฺสาปิ คุยฺหํ ปรมํ น สํเส
                       มนฺตสฺส เภทํ ปริสงฺกมาโน ฯ
     [๒๓๙๑]      น คุยฺหมตฺถํ วิวเรยฺย        รกฺเขยฺย นํ ยถา นิธึ
                       น หิ ปาตุกโต สาธุ          คุโยฺห อตฺโถ ปชานตา ฯ
                       ถิยา คุยฺหํ น สํเสยฺย        อมิตฺตสฺส จ ปณฺฑิโต
                       โย จามิเสน สํหีโร           หทยตฺเถโน จ โย นโร ฯ
                       คุยฺหมตฺถมสมฺพุทฺธํ         สมฺโพธยติ โย นโร
                       มนฺตเภทภยา ตสฺส          ทาสภูโต ติติกฺขติ ฯ
                       ยาวนฺโต ปุริสสฺสตฺถํ         คุยฺหํ ชานนฺติ มนฺตินํ
                       ตาวนฺโต ตสฺส อุพฺเพคา    ตสฺมา คุยฺหํ น วิสฺสเช ฯ
                       วิวิจฺจ ภาเสยฺย ทิวา รหสฺสํ
                       รตฺตึ คิรํ นาติเวลํ ปมุญฺเจ
                       อุปสฺสุติกา หิ สุณนฺติ มนฺตํ
                       ตสฺมา มนฺโต ขิปฺปมุเปติ เภทํ ฯ
     [๒๓๙๒]      ยถาปิ อโยนครํ ๑- มหนฺตํ
                       อทฺวารกํ อายสํ ภทฺทสาลํ ๒-
                       สมนฺตขาตาปริขาอุเปตํ
                       เอวมฺปิ เม เต อิธ คุยฺหมนฺตา ฯ
                       เย คุยฺหมนฺตา อวิกิณฺณวาจา
@เชิงอรรถ:  ม. อสฺส นครํ ฯ      ภณฺฑสาลนฺติปิ ฯ
                       ทฬฺหา สทตฺเถสุ นรา ทุชิวฺหา
                       อารา อมิตฺตา พฺยวชนฺติ เตหิ
                       อาสีวิสา วาริว สตฺตสงฺฆา ๑- ฯ
     [๒๓๙๓]      หิตฺวา ฆรํ ปพฺพชิโต อเจโล
                       นคฺโค มุณฺโฑ จรติ ฆาสเหตุ
                       ตมฺหิ นุโข วิวรึ คุยฺหมตฺถํ
                       อตฺถา จ ธมฺมา จ อปคตมฺหา ฯ
                       กถํกโร โหติ สุปณฺณราช
                       กึสีโล เกน วเตน วตฺตํ
                       สมโณ จรํ หิตฺวา มมายิตานิ
                       กถํกโร สคฺคมุเปติ ฐานํ ฯ
     [๒๓๙๔]      หิริยา ติติกฺขาย ทเมน ขนฺติยา ๒-
                       อกฺโกธโน เปสุณิยํ ปหาย
                       สมโณ จรํ หิตฺวา มมายิตานิ
                       เอวํกโร สคฺคมุเปติ ฐานํ ฯ
     [๒๓๙๕]      มาตาว ปุตฺตํ ตรุณํ ตนุชฺชํ
                       สมฺผสฺสตา ๓- สพฺพคตฺตํ ผเรติ
                       เอวมฺปิ เม ตฺวํ ปาตุรหุ ทิชินฺท
                       มาตาว ปุตฺตํ อนุกมฺปมาโน ฯ
@เชิงอรรถ:  ม. สตฺตุสงฺฆา ฯ    ม. ทเมนุเปโต ฯ    สี. ยุ. สมฺปสฺส ตํ ฯ
     [๒๓๙๖]      หนฺทชฺช ตฺวํ มุจฺจ วธา ทุชิวฺห
                       ตโย หิ ปุตฺตา นหิ อญฺโญ อตฺถิ
                       อนฺเตวาสี ทินฺนโก อตฺรโช จ
                       รชสฺสุ ๑- ปุตฺตญฺญตโร เม อโหสิ ฯ
     [๒๓๙๗]      อิจฺเจว วากฺยํ วิสชฺชิ สุปณฺโณ
                       ภูมฺยํ ปติฏฺฐาย ทิโช ทุชิวฺหํ
                       มุตฺตชฺช ตฺวํ สพฺพภยาติวตฺโต
                       ถลูทเก โหหิ มยาภิคุตฺโต ฯ
                       อาตงฺกินํ ยถา กุสโล ภิสกฺโก
                       ปิปาสิตานํ รหโทว สีโต
                       เวสฺมํ ยถา หิมสีตฏฺฏิตานํ ๒-
                       เอวมฺปิ เต สรณมหํ ภวามิ ฯ
     [๒๓๙๘]      สทฺธึ กตฺวา อมิตฺเตน       อณฺฑเชน ชลาพุช
                       วิวริย ทาฐํ ปสฺสสิ ๓-      กุโต ตํ ภยมาคตํ ฯ
     [๒๓๙๙]      สงฺเกเถว อมิตฺตสฺมึ          มิตฺตสฺมึปิ น วิสฺสเส
                       อภยา ภยมุปฺปนฺนํ           อปิ มูลานิ กนฺตติ ฯ
                       กถํ นุ วิสฺสเส ตฺยมฺหิ         เยนาสิ กลโห กโต
                       นิจฺจยตฺเตน ฐาตพฺพํ         โส ทิสพฺภิ น รชฺชติ ฯ
                       วิสฺสาสเย น จ นํ วิสฺสเสยฺย
                       อสงฺกิโต สงฺกิโต จ ภเวยฺย
@เชิงอรรถ:  ม. รชฺชสฺสุ ฯ    ยุ. หิมสิสริฏฺฏิตานํ   ฯ     ม. เสสิ ฯ
                       ตถา ตถา วิญฺญู ปรกฺกเมยฺย
                       ยถา ยถา ภาวํ ปโร น ชญฺญา ฯ
     [๒๔๐๐]      เต เทววณฺณา ๑- สุขุมาลรูปา
                       อุโภ สมา สุชยา ปุญฺญกฺขนฺธา
                       อุปาคมุํ กรมฺปิยํ ๒- อเจลํ
                       มิสฺสีภูตา อสฺสวาหาว นาคา ฯ
     [๒๔๐๑]      ตโต หเว ปณฺฑรโก อเจลํ
                       สยเมวุปาคมฺม อิทํ อโวจ
                       มุตฺตชฺชหํ สพฺพภยาติวตฺโต
                       น หิ นูน ตุยฺหํ มนโส ปิยมฺหา ฯ
     [๒๔๐๒]      ปิโย หิ เม อาสิ สุปณฺณราชา
                       อสํสยํ ปณฺฑรเกน สจฺจํ
                       โส ราครตฺโต จ อกาสิ เอตํ ๓-
                       ปาปกมฺมํ สมฺปชาโน น โมหา ฯ
     [๒๔๐๓]      น เม ปิยํ อปฺปิยํ วาปิ โหติ
                       สมฺปสฺสโต โลกมิมํ ปรญฺจ
                       สุสญฺญตานญฺหิ วิยญฺชเนน
                       อสญฺญโต โลกมิมํ จราสิ ฯ
                       อริยาวกาโสสิ อนริโยว โหสิ ๔-
                       อสญฺญโต สญฺญตสนฺนิกาโส
@เชิงอรรถ:  ยุ. เทววณฺณี ฯ     สี. กาทมฺพิยํ ฯ ยุ. การมฺพิยํ ฯ   ม. -รตฺโตว
@อกาสิเมตํ ฯ     ม. อนริโยวาสิ ฯ
                       กณฺหาภิชาติโก ๑- อนรียรูโป
                       ปาปํ พหุํ ทุจฺจริตํ อจาริ ฯ
     [๒๔๐๔]      อทุฏฺฐสฺส ตุวํ ทุพฺภิ         ทุพฺภี จ ปิสุโณ จสิ
                       เอเตน สจฺจวชฺเชน           มุทฺธา เต ผลตุ สตฺตธา ฯ
     [๒๔๐๕]      ตสฺมา หิ มิตฺตานํ น ทุพฺภิตพฺพํ
                       มิตฺตทุพฺภา หิ ๒- ปาปิโย นตฺถิ อญฺโญ
                       อาสิตฺตสตฺโต นิหโต ปฐพฺยา
                       อินฺทสฺส วาเกฺยน หิ สํวโร หโตติ ฯ
                                         ปณฺฑรกชาตกํ อฏฺฐมํ ฯ
                                                ---------


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๗ หน้าที่ ๕๑๒-๕๑๙. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=27&A=10571&w=&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=27&A=10571&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=27&item=2387&items=19              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=27&siri=518              ศึกษาอรรถกถาชาดกนี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=27&i=2387              อ่านอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=41&A=5817              The Pali Atthakatha in Roman :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=41&A=5817              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๗ https://84000.org/tipitaka/read/?index_27 https://84000.org/tipitaka/english/?index_27

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]