บาลีพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๗ - พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๙

๘ ตจสารชาตกํ [๗๘๘] อมิตฺตหตฺถตฺถคตา ตจสารสมปฺปิตา ปสนฺนมุขวณฺณาตฺถ กสฺมา ตุเมฺห น โสจถ ฯ [๗๘๙] น โสจนาย ปริเทวนาย อตฺโถ จ ลพฺภา ^๑- อปิ อปฺปโกปิ โสจนฺตเมนํ ทุขิตํ วิทิตฺวา ปจฺจตฺถิกา อตฺตมนา ภวนฺติ ฯ [๗๙๐] ยโต จ โข ปณฺฑิโต อาปทาสุ น เวธติ อตฺถวินิจฺฉยญฺญู ปจฺจตฺถิกาสฺส ทุขิตา ภวนฺติ ทิสฺวา มุขํ อวิการํ ปุราณํ ฯ [๗๙๑] ชปฺเปน มนฺเตน สุภาสิเตน อนุปฺปทาเนน ปเวณิยา วา @เชิงอรรถ: ^๑ ม. อตฺโถว ลพฺโภ ฯ

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๑๘๐.

ยถา ยถา ยตฺถ ลเภถ อตฺถํ ตถา ตถา ตตฺถ ปรกฺกเมยฺย ฯ [๗๙๒] ยโต จ ชาเนยฺย อลพฺภเนยฺโย มยา วา อญฺเญน วา เอส อตฺโถ อโสจมาโน อธิวาสเยยฺย กมฺมํ ทฬฺหํ กินฺติ กโรมิทานีติ ฯ ตจสารชาตกํ อฏฺฐมํ ฯ ---------