ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับหลวง   ฉบับมหาจุฬาฯ   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๗ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๙ สุตฺต. ขุ. ชาตกํ (๑): เอก-จตฺตาลีสนิปาตชาตกํ

                                         ๑๐ พกพฺรหฺมชาตกํ ๓-
     [๑๐๓๕]      ทฺวาสตฺตติ โคตม ปุญฺญกมฺมา
@เชิงอรรถ:  ม. นิวสติ ฯ   สี. ม. สีลปญฺญาสุตามิว ฯ   ม. พกชาตกํ ฯ

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๒๒๒.

วสวตฺติโน ชาติชรํ อตีตา อยมนฺติมา เวทคู พฺรหฺมุปปตฺติ ๑- อสฺมาภิชปฺปนฺติ ชนา อเนกา ฯ [๑๐๓๖] อปฺปญฺจ เหตํ ๒- น หิ ทีฆมายุ ยํ ตฺวํ พก มญฺญสิ ทีฆมายุํ สตํ สหสฺสาน ๓- นิรพฺพุทานํ อายุํ ปชานามิ ตวาห พฺรหฺเม ฯ [๑๐๓๗] อนนฺตทสฺสี ภควาหมสฺมิ ชาติชฺชรํ โสกมุปาติวตฺโต กึ เม ปุราณํ วตสีลวตฺตํ อาจิกฺข เมตํ ยมหํ วิชญฺญํ ฯ [๑๐๓๘] ยํ ตฺวํ อปาเยสิ พหู มนุสฺเส ปิปาสิเต ฆมฺมนิ สมฺปเรเต ตนฺเต ปุราณํ วตสีลวตฺตํ สุตฺตปฺปพุทฺโธว อนุสฺสรามิ ฯ [๑๐๓๙] ยํ เอณิกูลสฺมึ ชนตํ คหีตํ อโมจยี คยฺหก นียมานํ ตนฺเต ปุราณํ วตสีลวตฺตํ สุตฺตปฺปพุทฺโธว อนุสฺสรามิ ฯ [๑๐๔๐] คงฺคาย โสตสฺมึ คหีตนาวํ @เชิงอรรถ: ม. พฺรหฺมปตฺติ ฯ ม. อปฺปํ หิ เอตํ ฯ ม. สหสฺสานิ ฯ สี. ยุ. สหสฺสานํ ฯ

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๒๒๓.

ลุทฺเทน นาเคน มนุสฺสกปฺปา อโมจยี ตฺวํ พลสา ปสยฺห ตนฺเต ปุราณํ วตสีลวตฺตํ สุตฺตปฺปพุทฺโธว อนุสฺสรามิ ฯ [๑๐๔๑] กปฺโป จ เต ปตฺถจโร อโหสึ ๑- สมฺพุทฺธิวนฺตํ วติตํ ๒- อมญฺญํ ตนฺเต ปุราณํ วตสีลวตฺตํ สุตฺตปฺปพุทฺโธว อนุสฺสรามิ ฯ [๑๐๔๒] อทฺธา ปชานาสิ มเมตมายุํ อญฺญํปิ ชานาสิ ตถาหิ พุทฺโธ ตถาหิ ตายํ ชลิตานุภาโว โอภาสยํ ติฏฺฐติ พฺรหฺมโลกนฺติ ฯ พกพฺรหฺมชาตกํ ทสมํ ฯ กุกฺกุวคฺโค ปฐโม ฯ --------- ตสฺสุทฺทานํ วรกณฺณิก จาปวโร สุตโน อถ คิชฺฌ สโรหิตมจฺฉวโร ปุน ทสณฺณก ๓- เสนก ยาจนโก อถ เวรี สพฺรหฺมพเกน ทส ฯ @เชิงอรรถ: ม. พทฺธจโร อโหสิ ฯ ม. สมฺพุทฺธิมนฺตํ วตินํ ฯ ม. ปณฺณก ฯ

             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๗ หน้าที่ ๒๒๑-๒๒๓. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=27&A=4510&w=&modeTY=2&pagebreak=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=27&A=4510&modeTY=2&pagebreak=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=27&item=1035&items=8              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=27&siri=405              ศึกษาอรรถกถาชาดกนี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=27&i=1035              อ่านอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=39&A=3442              The Pali Atthakatha in Roman :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=39&A=3442              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๗ https://84000.org/tipitaka/read/?index_27 https://84000.org/tipitaka/english/?index_27

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]