บาลีพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๗ - พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๙

๕ โสมทตฺตชาตกํ [๑๐๗๒] โย มํ ปุเร ปจฺจุเทติ ^๓- อรญฺเญ ทูรมายโต ^๔- โส น ทิสฺสติ มาตงฺโค โสมทตฺโต กุหึ คโต ฯ [๑๐๗๓] อยํ วา โส มโต เสติ อลฺลปิตํว วิจฺฉิโต ^๕- ภูมฺยา นิปติโต เสติ อมรา วต กุญฺชโร ฯ [๑๐๗๔] อนคาริยุเปตสฺส วิปฺปมุตฺตสฺส เต สโต สมณสฺส น ตํ สาธุ ยํ เปตมนุโสจติ ฯ [๑๐๗๕] สํวาเสน หเว สกฺก มนุสฺสสฺส มิคสฺส วา @เชิงอรรถ: ^๑ ยุ. ตถาหิ ฯ ^๒ ม. ภทฺทนฺเต ฯ ^๓ ม. ปจฺจุฑฺเฑติ ฯ ^๔ สี. ทูรมาคโต ฯ @^๕ ม. อลฺลสิงฺคํว วจฺฉิโต ฯ สี. ยุ. อลฺลปึกํว ฉิชฺชิโต ฯ

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๒๒๙.

หทเย ชายตี เปมํ น ตํ สกฺกา อโสจิตุํ ฯ [๑๐๗๖] มตํ มริสฺสํ โรทนฺติ เย รุทนฺติ ลปนฺติ จ ตสฺมา ตฺวํ อิสิ มา โรทิ โรทิตํ โมฆมาหุ สนฺโต ฯ [๑๐๗๗] กนฺทิเตน หเว พฺรหฺเม มโต เปโต สมุฏฺฐเห สพฺเพ สงฺคมฺม โรทาม อญฺญมญฺญสฺส ญาตเก ฯ [๑๐๗๘] อาทิตฺตํ วต มํ สนฺตํ ฆตสิตฺตํว ปาวกํ วารินา วิย โอสิญฺจิ ^๑- สพฺพํ นิพฺพาปเย ทรํ ฯ อพฺพูฬฺหํ ^๒- วต เม สลฺลํ ยมาสิ หทยสฺสิตํ โย เม โสกปเรตสฺส ปุตฺตโสกํ อปานุทิ ฯ โสหํ อพฺพูฬฺหสลฺโลสฺมิ วีตโสโก อนาวิโล น โสจามิ น โรทามิ ตว สุตฺวาน วาสวาติ ฯ โสมทตฺตชาตกํ ปญฺจมํ ฯ ---------