ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับหลวง   ฉบับมหาจุฬาฯ   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๗ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๙ สุตฺต. ขุ. ชาตกํ (๑): เอก-จตฺตาลีสนิปาตชาตกํ

                                            ๖ สุสีมชาตกํ
     [๑๐๗๙]      กาฬานิ เกสานิ ปุเร อเหสุํ
                       ชาตานิ สีสมฺหิ ยถาปเทเส
                       ตานิชฺช ๓- เสตานิ สุสีม ทิสฺวา
                       ธมฺมํ จร พฺรหฺมจริยสฺส กาโล ฯ
     [๑๐๘๐]      มเมว เทว ปลิตํ น ตุยฺหํ
                       มเมว สีสํ มม อุตฺตมงฺคํ
@เชิงอรรถ:  ม. โอสิญฺจํ ฯ   ม. อพฺพหี ฯ   ม. ตานชฺช ฯ
                       อตฺถํ กริสฺสนฺติ มุสา อภาณึ
                       เอกาปราธํ ขมถ ๑- ราชเสฏฺฐ ฯ
     [๑๐๘๑]      ทหโร ตฺวํ ทสฺสนีโยสิ ราช
                       ปฐมุคฺคโต โหสิ ยถา กลีโร
                       รชฺชญฺจ กาเรหิ มมญฺจ ปสฺส
                       มา กาลิกํ อนุธาวิ ชนินฺท ฯ
     [๑๐๘๒]      ปสฺสามิ โวหํ ทหรึ กุมารึ
                       สามฏฺฐปสฺสํ สุตนุํ สุมชฺฌํ
                       กาลปฺปลฺลวาว ๒- ปเวลฺลมานา
                       ปโลภยนฺตีว ๓- นเรสุ คจฺฉติ ฯ
     [๑๐๘๓]      ตเมน ปสฺสามิ ปเรน นารึ
                       อาสีติกํ นาวุติกญฺจ ชจฺจา
                       ทณฺฑํ คเหตฺวาน ปเวธมานํ
                       โคปาณสีภคฺคสมํ จรนฺตํ ๔- ฯ
     [๑๐๘๔]      โสหํ ตเมวานุวิจินฺตยนฺโต
                       เอโก สยามิ สยนสฺส มชฺเฌ
                       อหมฺปิ เอวํ อิติ เปกฺขมาโน
                       เคเห น รเม ๕- พฺรหฺมจริยสฺส กาโล ฯ
     [๑๐๘๕]      รชฺชุ วาลมฺพนี เจสา        ยา เคเห วสโต รติ
@เชิงอรรถ:  ม. ขม ฯ   สี. กาลาปวาลาว ฯ ม. กาลปฺปวาฬาว ฯ   ยุ. สา โลภยนฺตีว ฯ
@ ม. โคปานสีโภคฺคสมํ จรนฺตึ ฯ   ม. น คเห รเม ฯ
                       เอตํปิ เฉตฺวาน วชนฺติ ธีรา
                       อนเปกฺขิโน กามสุขํ ปหายาติ ฯ
                                           สุสีมชาตกํ ฉฏฺฐํ ฯ
                                                ---------


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๗ หน้าที่ ๒๒๙-๒๓๑. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=27&A=4670&w=&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=27&A=4670&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=27&item=1079&items=7              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=27&siri=411              ศึกษาอรรถกถาชาดกนี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=27&i=1079              อ่านอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=39&A=4361              The Pali Atthakatha in Roman :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=39&A=4361              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๗ https://84000.org/tipitaka/read/?index_27 https://84000.org/tipitaka/english/?index_27

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]