ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับหลวง   ฉบับมหาจุฬาฯ   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๗ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๙ สุตฺต. ขุ. ชาตกํ (๑): เอก-จตฺตาลีสนิปาตชาตกํ

                                         ๕ คงฺคมาลชาตกํ
     [๑๑๕๕]      องฺคารชาตา ปฐวี          กุกฺกุลานุคตา มหี
                       อถ คายสิ วตฺตานิ         น ตํ ตปติ อาตโป ฯ
                       อุทฺธํ ตปติ อาทิจฺโจ       อโธ ตปติ วาลุกา
                       อถ คายสิ วตฺตานิ         น ตํ ตปติ อาตโป ฯ
     [๑๑๕๖]      น มํ ตปติ อาตโป          อาตปฺปา ตปยนฺติ มํ
                       อตฺถา หิ วิวิธา ราช       เต ตปนฺติ น อาตโป ฯ
     [๑๑๕๗]      อทฺทสํ กาม เต มูลํ        สงฺกปฺปา กาม ชายสิ
                       น ตํ สงฺกปฺปยิสฺสามิ      เอวํ กาม น เหหิสิ ฯ
     [๑๑๕๘]      อปฺปาปิ กามา น อลํ      พหูหิปิ น ตปฺปติ
                       อโห พาลานลปนา ๓-   ปฏิวชฺเชถ ๔- ชคฺคโต ฯ
@เชิงอรรถ:  ยุ. สุรินีเตน ฯ   ม. เมทินินฺติ ฯ   สี. ม. อหหา พาลลปนา ฯ
@ ม. ปริวชฺเชถ สี. ยุ. ปฏิวิชฺเฌถ ฯ
     [๑๑๕๙]      อปฺปสฺส กมฺมสฺส ผลํ มเมทํ
                       อุทโย อชฺฌคมา มหตฺตปตฺตํ
                       สุลทฺธลาโภ วต มาณวสฺส
                       โย ปพฺพชิ กามราคํ ปหาย ฯ
     [๑๑๖๐]      ตปสา ปชหนฺติ ปาปกมฺมํ
                       ตปสา นฺหาปิตกุชฺฌการภาวํ ๑-
                       ตปสา อภิภุยฺย คงฺคมาล
                       นาเมนาลปสิชฺช พฺรหฺมทตฺตํ ฯ
     [๑๑๖๑]      สนฺทิฏฺฐิกเมว อมฺม ปสฺสถ
                       ขนฺติโสรจฺจสฺส โย ๒- วิปาโก
                       โส ๓- สพฺพชนสฺส วนฺทิโต อหุ
                       ตํ วนฺทาม สราชิกา สมจฺจา ฯ
     [๑๑๖๒]      มา กิญฺจิ อวจุตฺถ คงฺคมาลํ
                       มุนินํ โมนปเถสุ สิกฺขมานํ
                       เอโส หิ อตริ อณฺณวํ
                       ยํ ตริตฺวา วิจรนฺติ ๔- วีตโสกาติ ฯ
                                     คงฺคมาลชาตกํ ปญฺจมํ ฯ
                                                ---------
@เชิงอรรถ:  ม. นฺหาปิตกุมฺภการภาวํ ฯ   ม. อยํ ฯ   ม. โย ฯ   ม. จรนฺติ ฯ


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๗ หน้าที่ ๒๔๔-๒๔๕. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=27&A=4965&w=&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=27&A=4965&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=27&item=1155&items=8              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=27&siri=421              ศึกษาอรรถกถาชาดกนี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=27&i=1155              อ่านอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=39&A=5828              The Pali Atthakatha in Roman :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=39&A=5828              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๗ https://84000.org/tipitaka/read/?index_27 https://84000.org/tipitaka/english/?index_27

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]