ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับหลวง   ฉบับมหาจุฬาฯ   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๗ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๙ สุตฺต. ขุ. ชาตกํ (๑): เอก-จตฺตาลีสนิปาตชาตกํ

                                             ๔ สงฺขชาตกํ
     [๑๓๕๗]      พหุสฺสุโต สุตธมฺโมสิ สงฺข
                       ทิฏฺฐา ตยา สมณพฺราหฺมณา จ
                       อถกฺขเณ ทสฺสยเส วิลาปํ
                       อญฺโญ นุ โก เต ปฏิมนฺตโก มยา ฯ
     [๑๓๕๘]      สุพฺภา ๑- สุภา สุปฺปฏิมุกฺกกมฺพู ๒-
                       ปคฺคยฺห โสวณฺณมยาย ปาฏิยา
                       ภุญฺชสฺสุ ภตฺตํ อิติ มํ วเทติ
                       สทฺธา วิตฺตา ๓- ตมหํ โนติ พฺรูมิ ฯ
@เชิงอรรถ:  ม. สุพภู ฯ   ม. - กมฺพุ ฯ   สี. ยุ. จิตฺตา ฯ

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๒๗๘.

[๑๓๕๙] เอตาทิสํ พฺราหฺมณ ทิสฺวาน ยกฺขํ ปุจฺเฉยฺย โปโส สุขมาสสาโน ๑- อุฏฺเฐหิ นํ ปญฺชลิกาภิปุจฺฉ เทวี นุสิ ตฺวํ อุท มานุสีนุ ฯ [๑๓๖๐] ยํ ตฺวํ สุเขนาภิสเมกฺขเส มํ ภุญฺชสฺสุ ภตฺตํ อิติ มํ วเทสิ ปุจฺฉามิ ตํ นาริ มหานุภาเว เทวี นุสิ ตฺวํ อุท มานุสีนุ ฯ [๑๓๖๑] เทวี อหํ สงฺข มหานุภาวา อิธาคตา สาครวาริมชฺเฌ อนุกมฺปิกา โน จ ปทุฏฺฐจิตฺตา ตเวว อตฺถาย อิธาคตาสฺมิ ฯ [๑๓๖๒] อิธนฺนปานํ สยนาสนญฺจ ยานานิ นานาวิวิธานิ สงฺข สพฺพสฺส ตฺยาหํ ปฏิปาทยามิ ยงฺกิญฺจิ ตุยฺหํ มนสาภิปตฺถิตํ ฯ [๑๓๖๓] ยงฺกิญฺจิ ยิฏฺฐญฺจ หุตญฺจ มยฺหํ สพฺพสฺส โน อิสฺสรา ตฺวํ สุคตฺเต สุสฺโสณิ สุพฺภา สุวิลากมชฺเฌ ๒- กิสฺส เม กมฺมสฺส อยํ วิปาโก ฯ @เชิงอรรถ: ม. สุขมาสิสาโน ฯ ม. สุพฺภมุ สุวิลกฺกมชฺเฌ ฯ

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๒๗๙.

[๑๓๖๔] ฆมฺเม ปเถ พฺราหฺมณ เอกภิกฺขุํ อุสฺสฏฺฐปาทํ ๑- ตสิตํ กิลนฺตํ ปฏิปาทยิ สงฺข อุปาหนานิ ๒- สา ทกฺขิณา กามทุหา ตวชฺช ฯ [๑๓๖๕] สา โหตุ นาวา ผลกูปปนฺนา อนวสฺสุตา เอรกวาตยุตฺตา อญฺญสฺส ยานสฺส น เหตฺถ ภูมิ อชฺเชว มํ โมลินึ ปาปยสฺสุ ฯ [๑๓๖๖] สา ตุฏฺฐจิตฺตา สุมนา ปตีตา นาวํ สุจิตฺตํ อภินิมฺมินิตฺวา อาทาย สงฺขํ ปุริเสน สทฺธึ อุปานยี นครํ สาธุรมฺมนฺติ ฯ สงฺขชาตกํ จตุตฺถํ ฯ ---------

             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๗ หน้าที่ ๒๗๗-๒๗๙. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=27&A=5646&w=&modeTY=2&pagebreak=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=27&A=5646&modeTY=2&pagebreak=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=27&item=1357&items=10              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=27&siri=442              ศึกษาอรรถกถาชาดกนี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=27&i=1357              อ่านอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=39&A=8842              The Pali Atthakatha in Roman :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=39&A=8842              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๗ https://84000.org/tipitaka/read/?index_27 https://84000.org/tipitaka/english/?index_27

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]