ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับหลวง   ฉบับมหาจุฬาฯ   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๗ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๙ สุตฺต. ขุ. ชาตกํ (๑): เอก-จตฺตาลีสนิปาตชาตกํ

                                       ๑๒ พิลารโกสิยชาตกํ
     [๑๔๔๓]      อปจนฺตาปิ อิจฺฉนฺติ        สนฺโต ลทฺธาน โภชนํ
                       กิเมว ตฺวํ ปจมาโน         ยํ น ทชฺชา น ตํ สมํ ฯ
@เชิงอรรถ:  ม. กาลกตาภิปตฺถเย ฯ   ม. โอสิญฺจํ ฯ เอวมุปริปิ ฯ   ม. อพฺพหี ฯ
@เอวมุปริปิ ฯ

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๒๙๔.

[๑๔๔๔] มจฺเฉรา จ ปมาทา จ เอวํ ทานํ น ทิยฺยติ ปุญฺญํ อากงฺขมาเนน เทยฺยํ โหติ วิชานตา ฯ [๑๔๔๕] ยสฺเสว ภีโต น ททาติ (มจฺฉรี) ตเทวาททโต ภยํ ชิฆจฺฉา จ ปิปาสา จ ยสฺส ภายติ มจฺฉรี ตเมว พาลํ ผุสติ อสฺมึ โลเก ปรมฺหิ จ ฯ [๑๔๔๖] ตสฺมา วิเนยฺย มจฺเฉรํ ทชฺชา ทานํ มลาภิภู ปุญฺญํ ๑- หิ ปรโลกสฺมึ ปติฏฺฐา โหติ ปาณินํ ฯ [๑๔๔๗] ทุทฺททํ ททมานานํ ทุกฺกรํ กมฺมกุพฺพตํ อสนฺโต นานุกุพฺพนฺติ สตํ ธมฺโม ทุรนฺนโย ฯ [๑๔๔๘] ตสฺมา สตญฺจ อสตญฺจ ๒- นานา โหติ อิโต คติ อสนฺโต นิรยํ ยนฺติ สนฺโต สคฺคปรายนา ฯ [๑๔๔๙] อปฺปมฺเปเก ๓- ปเวจฺฉนฺติ พหุนาเก ๔- น ทิจฺฉเร อปฺปสฺมา ทกฺขิณา ทินฺนา สหสฺเสน สมํ มิตา ฯ [๑๔๕๐] ธมฺมญฺจเร โยปิ สมุจฺฉกํ จเร ทารญฺจ โปสํ ททมปฺปกสฺมึ สตสหสฺสานํ สหสฺสยาคินํ กลมฺปิ นาคฺฆนฺติ ตถาวิธสฺส เต ฯ [๑๔๕๑] เกเนส ยญฺโญ วิปุโล มหคฺฆโต สเมน ทินฺนสฺส อนคฺฆเมติ กถํ [๔]- สหสฺสานํ สหสฺสยาคินํ @เชิงอรรถ: ม. ปุญฺญานิ ฯ ม. จสทฺโท นตฺถิ ฯ ม. อุปสเมเก ฯ ม. พหุเนเก ฯ @ ม. สตํ ฯ

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๒๙๕.

กลมฺปิ นาคฺฆนฺติ ตถาวิธสฺส เต ฯ [๑๔๕๒] ททนฺติ เหเก วิสเม นิวิฏฺฐา ฆตฺวา ๑- วธิตฺวา อถ โสจยิตฺวา สา ทกฺขิณา อสฺสุมุขา สทณฺฑา สเมน ทินฺนสฺส น อคฺฆเมติ เอวํ [๒]- สหสฺสานํ สหสฺสยาคินํ กลมฺปิ นาคฺฆนฺติ ตถาวิธสฺส เตติ ฯ พิลารโกสิยชาตกํ ทฺวาทสมํ ฯ ---------

             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๗ หน้าที่ ๒๙๓-๒๙๕. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=27&A=5989&w=&modeTY=2&pagebreak=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=27&A=5989&modeTY=2&pagebreak=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=27&item=1443&items=10              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=27&siri=450              ศึกษาอรรถกถาชาดกนี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=27&i=1443              อ่านอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=39&A=10193              The Pali Atthakatha in Roman :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=39&A=10193              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๗ https://84000.org/tipitaka/read/?index_27 https://84000.org/tipitaka/english/?index_27

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]