บาลีพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๗ - พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๙

                                           ๒ ผนฺทนชาตกํ
     [๑๗๓๘]      กุฐาริหตฺโถ ปุริโส              วนโมคฺคยฺห ติฏฺฐสิ
                       ปุฏฺโฐ เม สมฺม อกฺขาหิ      กึ ทารุํ เฉตุมิจฺฉสิ ฯ
     [๑๗๓๙]      อีโส ^๑- วนานิ จรสิ           สมานิ วิสมานิ จ
                       ปุฏฺโฐ เม สมฺม อกฺขาหิ      กึ ทารุํ เนมิยา ทฬฺหํ ฯ
     [๑๗๔๐]      เนว สาโล น ขทิโร             นาสฺสกณฺโณ กุโต ธโว
                       รุกฺโข จ ^๒- ผนฺทโน นาม    ตํ ทารุํ เนมิยา ทฬฺหํ ฯ
     [๑๗๔๑]      กีทิสานิสฺส ปตฺตานิ           ขนฺโธ วา ปน กีทิโส
                       ปุฏฺโฐ เม สมฺม อกฺขาหิ      ยถา ชาเนมุ ผนฺทนํ ฯ
     [๑๗๔๒]      ยสฺส สาขา ปลมฺพนฺติ       นมนฺติ น จ ภญฺชเร
                       โส รุกฺโข ผนฺทโน นาม      ยสฺส มูเล อหํ ฐิโต ฯ
     [๑๗๔๓]      อรานํ จกฺกนาภีนํ             อีสาเนมิรถสฺส จ
                       สพฺพสฺส เต กมฺมนิโย        อยํ เหสฺสติ ผนฺทโน ฯ
     [๑๗๔๔]      อิติ ผนฺทนรุกฺโขปิ             เทวตา ^๓- อชฺฌภาสถ
                       มยฺหมฺปิ วจนํ อตฺถิ           ภารทฺวาช สุโณหิ เม ฯ
     [๑๗๔๕]      อิมสฺส ^๔- อุปกฺขนฺธมฺหา   อุกฺกจฺจ จตุรงฺคุลํ
                       เตน เนมึ ปริหเรสิ ^๕-        เอวํ ทฬฺหตรํ สิยา ฯ
     [๑๗๔๖]      อิติ ผนฺทนรุกฺโขปิ             เวรํ กปฺเปสิ เทวตา ^๖-
                       ชาตานญฺจ อชาตานํ        อีสานํ ทุกฺขมาวหิ ฯ
     [๑๗๔๗]      อิจฺเจวํ ^๗- ผนฺทโน อีสํ      อีโส จ ปน ผนฺทนํ
@เชิงอรรถ: ^๑ ม. สพฺพตฺถ อิสฺโส ฯ สี. อิโส ฯ  ^๒ สี. ยุ. รุกฺโขว ฯ  ^๓ ม. ตาวเท ฯ
@^๔ ม. อิสฺสสฺส ฯ  ^๕ ม. ปสาเรสิ ฯ  ^๖ ม. อปฺเปสิ ตาวเท ฯ  ^๗ สี. ยุ. อิจฺเจว ฯ
                       อญฺญมญฺญํ วิวาเทน      อญฺญมญฺญมฆาตยุํ ฯ
     [๑๗๔๘]      เอวเมว มนุสฺเสสุ ^๑-        วิวาโท ยตฺถ ชายติ
                       มยูรนจฺจํ นจฺจนฺติ            ยถา เต อีสผนฺทนา ฯ
     [๑๗๔๙]      ตํ โว วทามิ ภทฺทํ โว         ยาวนฺเตตฺถ สมาคตา
                       สมฺโมทถ มา วิวทิตฺถ ^๒-   มา โหถ อีสผนฺทนา ฯ
     [๑๗๕๐]      สามคฺยเมว ^๓- สิกฺเขถ      พุทฺเธเหตํ ปสํสิตํ
                       สามคฺยรโต ^๔- ธมฺมฏฺโฐ   โยคกฺเขมา น ธํสตีติ ฯ
                                         ผนฺทนชาตกํ ทุติยํ ฯ
                                                ---------

เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๗ หน้าที่ ๓๔๕-๓๔๖. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=27&A=7055&w=&modeTY=2 อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=27&A=7055&modeTY=2 อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=27&item=1738&items=13 อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=27&siri=475 ศึกษาอรรถกถาชาดกนี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=27&i=1738 อ่านอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=40&A=3188 The Pali Atthakatha in Roman :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=40&A=3188 สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๗ https://84000.org/tipitaka/read/?index_27 https://84000.org/tipitaka/english/?index_27