ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับหลวง   ฉบับมหาจุฬาฯ   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๗ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๙ สุตฺต. ขุ. ชาตกํ (๑): เอก-จตฺตาลีสนิปาตชาตกํ

                                          ๓ ชวนหํสชาตกํ
     [๑๗๕๑]      อิเธว หํส นิปต                ปิยํ เม ตว ทสฺสนํ
                       อิสฺสโรสิ อนุปฺปตฺโต        ยํ อิธตฺถิ ปเวทย ฯ
     [๑๗๕๒]      สวเนน เอกสฺส ปิยา ภวนฺติ
                       ทิสฺวา ปเนกสฺส วิเนติ ๕- ฉนฺโท
                       ทิสฺวา จ สุตฺวา จ ปิยา ภวนฺติ
                       กจฺจิ นุ โข เม ปิยสิ ทสฺสเนน ฯ
     [๑๗๕๓]      สวเนน ปิโย เมสิ             ภิยฺโย จาคมฺม ทสฺสนํ
                       เอวํ ปิยทสฺสโน สมาโน ๖-  วส หํส มม สนฺติเก ๗- ฯ
     [๑๗๕๔]      วเสยฺยาม ตวาคาเร         นิจฺจํ สกฺกตปูชิตา
                       มตฺโต จ เอกทา มชฺชํ ๘-  หํสราชํ ปจนฺตุ เม ฯ
@เชิงอรรถ:  ม. มนุสฺสานํ ฯ   ม. วิวทถ ฯ   ม. สามคฺคิเมว   ม. สามคฺคิรโต ฯ
@ ม. วิเยติ ฯ ยุ. วิเหติ ฯ  ม. เม ฯ   ม - มมนฺติเก ฯ  ม. วชฺเช ฯ
@สี. ยุ. วชฺชา ฯ

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๓๔๗.

[๑๗๕๕] ธิรตฺถุ ตํ มชฺชปานํ ยํ เม ปิยตรํ ตยา น จาปิ มชฺชํ ปิวิสฺสามิ ๑- ยาว เม วจฺฉสี ฆเร ฯ [๑๗๕๖] สุวิชานํ สิคาลานํ สกุณานญฺจ ๒- วสฺสิตํ ฯ มนุสฺสวสฺสิตํ ราช ทุพฺพิชานตรํ ตโต ฯ [๑๗๕๗] อปิ เจ มญฺญตี โปโส ญาติ มิตฺโต สขาติ วา โย ปุพฺเพ สุมโน หุตฺวา ปจฺฉา สมฺปชฺชเต ทิโส ฯ [๑๗๕๘] ยสฺมึ มโน นิวิสติ อวิทูเร สหาปิ โส สนฺติเกปิ หิ โส ทูเร ยสฺมา วิวสเต ๓- มโน ฯ [๑๗๕๙] อนฺโตปิ เจ ๔- โหติ ปสนฺนจิตฺโต ปารํ สมุทฺทสฺส ปสนฺนจิตฺโต อนฺโตปิ โส โหติ ปทุฏฺฐจิตฺโต ปารํ สมุทฺทสฺส ปทุฏฺฐจิตฺโต ฯ [๑๗๖๐] สํวสนฺตา วิวสนฺติ เย ทิสา เต รเถสภ อารา สนฺโต สํวสนฺติ มนสา รฏฺฐวฑฺฒน ฯ [๑๗๖๑] อติจิรํ นิวาเสน ปิโย ภวติ อปฺปิโย อามนฺต โข ตํ คจฺฉามิ ๕- ปุรา เต โหมิ อปฺปิโย ๖- ฯ [๑๗๖๒] เอวํ เจ ยาจมานานํ อญฺชลึ นาวพุชฺฌสิ ปริจารกานํ สนฺตานํ ๗- วจนํ น กโรสิ โน เอวนฺตํ อภิยาจาม ปุน กยิราสิ ปริยายํ ฯ [๑๗๖๓] เอวํ เจ โน วิหรตํ อนฺตราโย น เหสฺสติ @เชิงอรรถ: ม. ปิสฺสามิ ฯ สี. ยุ. ปายามิ ฯ สี. ยุ. สกุนฺตานญฺจ ฯ ม. ยสฺมึ @นาวิสเต ฯ ม. โส ฯ ม. คจฺฉาม. ม. โหม อปฺปิยา ฯ @ ม. สตํ ฯ ยุ. สตฺตานํ ฯ

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๓๔๘.

ตุยฺหํ วาปิ ๑- มหาราช มยฺหํ วา ๒- รฏฺฐวฑฺฒน อปฺเปวนาม ปสฺเสม อโหรตฺตานมจฺจเยติ ฯ ชวนหํสชาตกํ ตติยํ ฯ ---------

             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๗ หน้าที่ ๓๔๖-๓๔๘. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=27&A=7086&w=&modeTY=2&pagebreak=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=27&A=7086&modeTY=2&pagebreak=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=27&item=1751&items=13              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=27&siri=476              ศึกษาอรรถกถาชาดกนี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=27&i=1751              อ่านอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=40&A=3296              The Pali Atthakatha in Roman :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=40&A=3296              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๗ https://84000.org/tipitaka/read/?index_27 https://84000.org/tipitaka/english/?index_27

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]