ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับหลวง   ฉบับมหาจุฬาฯ   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๗ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๙ สุตฺต. ขุ. ชาตกํ (๑): เอก-จตฺตาลีสนิปาตชาตกํ

                                          ๓ มหาอุกฺกุสชาตกํ
     [๑๘๙๑]      อุกฺกา มิลาจา ๒- พนฺธนฺติ ทีเป
                       ปชา มม ขาทิตุํ ปตฺถยนฺติ
                       มิตฺตํ สหายญฺจ วเทหิ เสนก
                       อาจิกฺข ญาติพฺยสนํ ทิชานํ ฯ
     [๑๘๙๒]      ทิโช ทิชานํ ปวโรสิ ปกฺขิ จ ๓-
                       อุกฺกุสราช สรณํ ตํ อุเปมิ ๔-
                       ปชา มม ขาทิตุํ ปตฺถยนฺติ
                       ลุทฺทา มิลาจา ๕- ภว เม สุขาย ฯ
     [๑๘๙๓]      มิตฺตํ สหายญฺจ กโรนฺติ ปณฺฑิตา
                       กาเล อกาเล สุขเมสมานา
                       กโรมิ เต เสนก เอตมตฺถํ
@เชิงอรรถ:  ม. สมาคตาสฺมิ ฯ  ๒-๕ ม. จิลาจา ฯ   ม. ปกฺขิม ฯ สี. ยุ. จสทฺโท น ทิสฺสติ ฯ
@ ม. อุเปม ฯ
                       อริโย หิ อริยสฺส กโรติ กิจฺจํ ฯ
     [๑๘๙๔]      ยํ โหติ กิจฺจํ อนุกมฺปเกน
                       อริยสฺส อริเยน กตํ ตยิทํ
                       อตฺตานุรกฺขี ภว มา อฑยฺหิ
                       ลจฺฉาม ปุตฺเต ตยิ ชีวมาเน ฯ
     [๑๘๙๕]      ตเมว ๑- รกฺขาวรณํ กโรนฺโต
                       สรีรเภทาปิ น สนฺตสามิ
                       กโรนฺติ เหเต ๒- สขีนํ สขาโร
                       ปาณํ จชนฺตา ๓- สตเมส ธมฺโม ฯ
     [๑๘๙๖]      สุทุกฺกรํ กมฺมมกาสิ         อณฺฑโชยํ ๔- วิหงฺคโม
                       อตฺถาย กุรุโร ปุตฺเต        อฑฺฒรตฺเต อนาคเต ฯ
     [๑๘๙๗]      จุตาปิ เหเก ขลิตา สกมฺมุนา
                       มิตฺตานุกมฺปาย ปติฏฺฐหนฺติ
                       ปุตฺตา มมฏฺฏา คติมาคโตสฺมิ
                       อตฺถํ จเรถ มม วาริจร ๕- ฯ
     [๑๘๙๘]      ธเนน ธญฺเญน จ อตฺตนา จ
                       มิตฺตํ สหายญฺจ กโรนฺติ ปณฺฑิตา
                       กโรมิ เต เสนก เอตมตฺถํ
                       อริโย หิ อริยสฺส กโรติ กิจฺจํ ฯ
     [๑๘๙๙]      อปฺโปสฺสุกฺโก ตาต ตุวํ นิสีท
@เชิงอรรถ:  ม. ตเวว ฯ   ม. เหเก ฯ   สี. ยุ. จชนฺติ ฯ   ม. อณฺฑชายํ ฯ
                       ปุตฺโต ปิตุ จรติ อตฺถจริยํ
                       อหํ จริสฺสามิ ตเวว อตฺถํ ๑-
                       เสนสฺส ปุตฺเต ปริตฺตายมาโน ฯ
     [๑๙๐๐]      อทฺธา หิ ตาต สตเมส ธมฺโม
                       ปุตฺโต ปิตุ จเร ๒- อตฺถจริยํ
                       อปฺเปว มํ ทิสฺวาน ปวฑฺฒกายํ
                       เสนสฺส ปุตฺตานิ น เหฐเยยฺยุํ ฯ
     [๑๙๐๑]      ปสู มนุสฺสา มิควีรเสฏฺฐ
                       ภยฏฺฏิตา ๓- เสฏฺฐมุปพฺพชนฺติ
                       ปุตฺตา มมฏฺฏา คติมาคโตสฺมิ
                       ตฺวํ โนสิ ราชา ภว เม สุขาย ฯ
     [๑๙๐๒]      กโรมิ เต เสนก เอตมตฺถํ
                       อายามิ เต ตํ ทิสตํ วธาย
                       กถํ หิ วิญฺญู พหุสมฺปชาโน
                       น วายเม อตฺตชนสฺส คุตฺติยา ฯ
     [๑๙๐๓]      มิตฺตํ กยิราถ สุหทยญฺจ
                       อยิรญฺจ กยิราถ สุขาคมาย
                       นิวตฺถโกโชว สเรภิหนฺตฺวา
                       โมทาม ปุตฺเตหิ สมงฺคิภูตา ฯ
     [๑๙๐๔]      สกมิตฺตสฺส กมฺเมน          สหายสฺสาปลายิโน
@เชิงอรรถ:  ม. ตเวตมตฺถํ ฯ   ม. ปิตุยํ จเร ฯ สี. ยุ. ปิตุ ยญฺจเรถ ฯ   สี. ยุ.
@ภยทฺทิตา ฯ
                       กุชนฺตมุปกุชนฺติ               โลมหํสา หทยงฺคมํ ฯ
     [๑๙๐๕]      มิตฺตํ สหายํ อธิคมฺม ปณฺฑิโต
                       โส ภุญฺชติ ปุตฺตํ ปสุํ ธนํ วา
                       อหญฺจ ปุตฺตา จ ปตี จ มยฺหํ
                       มิตฺตานุกมฺปาย สมงฺคิภูตา ฯ
                       ราชวตา สุรวตา จ อตฺโถ
                       สมฺปนฺนสขิสฺส ภวนฺติ เหเต
                       โส มิตฺตวา ยสวา อุคฺคตตฺโต
                       อสฺมิญฺจ โลเก โมทติ กามกามิ ฯ
     [๑๙๐๖]      กรณียานิ มิตฺตานิ           ทลิทฺเทนาปิ เสนก
                       ปสฺส มิตฺตานุกมฺปาย       สมคฺคมฺหา สญาตเก ฯ
                       สูเรน พลวนฺเตน              โย มิตฺตํ ๑- กุรุเต ทิโช
                       เอวํ โส สุขิโต โหติ            ยถาหํ ตฺวญฺจ เสนกาติ ฯ
                                       มหาอุกฺกุสชาตกํ ตติยํ ฯ
                                                ---------


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๗ หน้าที่ ๓๗๑-๓๗๔. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=27&A=7603&w=&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=27&A=7603&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=27&item=1891&items=16              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=27&siri=486              ศึกษาอรรถกถาชาดกนี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=27&i=1891              อ่านอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=40&A=5399              The Pali Atthakatha in Roman :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=40&A=5399              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๗ https://84000.org/tipitaka/read/?index_27 https://84000.org/tipitaka/english/?index_27

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]