ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับหลวง   ฉบับมหาจุฬาฯ   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๗ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๙ สุตฺต. ขุ. ชาตกํ (๑): เอก-จตฺตาลีสนิปาตชาตกํ

                                           ๘ มหาโมรชาตกํ
     [๑๙๖๑]      สเจ หิ ตฺยาหํ ธนเหตุ คหิโต ๑-
                       มา มํ อวธิ ชีวคาหํ คเหตฺวา
                       รญฺโญ จ ๒- มํ สมฺม อุปนฺติ ๓- เนหิ
                       มญฺเญ ธนํ ลจฺฉสินปฺปรูปํ ฯ
     [๑๙๖๒]      น เม อยํ ตุยฺห วธาย อชฺช
                       สมาหิโต จาปวโร ๔- ขุรปฺโป
                       ปาสญฺจ ตฺยาหํ อธิปาตยิสฺสํ
                       ยถาสุขํ คจฺฉตุ โมรราชา ฯ
     [๑๙๖๓]      ยํ สตฺต วสฺสานิ มมานุพนฺธิ
                       รตฺตินฺทิวํ ขุปฺปิปาสํ สหนฺโต
                       อถ กิสฺส มํ ปาสวสูปนีตํ
                       ปมุตฺตเว อิจฺฉสิ พนฺธนสฺมา ฯ
                       ปาณาติปาตา วิรโต นุสชฺช
                       อภยนฺนุ เต สพฺพภูเตสุ ทินฺนํ
                       ยํ มํ ตุวํ ปาสวสูปนีตํ
@เชิงอรรถ:  ม. คาหิโต ฯ    สี. ยุ. ว ฯ    ม. อุปนฺติกํ ฯ   ถามธนูติปิ ปาโฐ ฯ สี.
@จาปวเร ฯ ม. จาปธุเร ฯ
                       ปมุตฺตเว อิจฺฉสิ พนฺธนสฺมา ฯ
     [๑๙๖๔]      ปาณาติปาตา วิรตสฺส พฺรูหิ
                       อภยญฺจ โย สพฺพภูเตสุ เทติ
                       ปุจฺฉามิ ตํ โมรราเชตมตฺถํ
                       อิติ ๑- จุโต กึ ลภเต สุขํ โส ฯ
     [๑๙๖๕]      ปาณาติปาตา วิรตสฺส พฺรูมิ
                       อภยญฺจ โย สพฺพภูเตสุ เทติ
                       ทิฏฺเฐว ธมฺเม ลภเต ปสํสํ
                       สคฺคญฺจ โส ยาติ สรีรเภทา ฯ
     [๑๙๖๖]      น สนฺติ เทวา อิติ อาหุ ๒- เอเก
                       อิเธว ชีโว วิภวํ อุเปติ
                       ตถา ผลํ สุกตทุกฺกฏานํ
                       ทตฺตุปญฺญตฺตญฺจ วทนฺติ ทานํ
                       เตสํ วโจ อรหตํ สทฺทหาโน
                       ตสฺมา อหํ สกุเณ พาธยามิ ฯ
     [๑๙๖๗]      จนฺโท จ สุริโย จ อุโภ สุทสฺสนา
                       คจฺฉนฺติ โอภาสยมนฺตลิกฺเข
                       อิมสฺส โลกสฺส ปรสฺส วา เต
                       กถนฺนุ เต อาหุ มนุสฺสโลเก ฯ
     [๑๙๖๘]      จนฺโท จ สุริโย จ อุโภ สุทสฺสนา
@เชิงอรรถ:  ม. อิโต ฯ     สี. ยุ. อิจฺจาหุ ฯ
                       คจฺฉนฺติ โอภาสยมนฺตลิกฺเข
                       ปรสฺส โลกสฺส น เต อิมสฺส
                       เทวาติ เต อาหุ มนุสฺสโลเก ฯ
     [๑๙๖๙]      เอตฺเถว เต นีหตา หีนวาทา
                       อเหตุกา เย น วทนฺติ กมฺมํ
                       ตถา ผลํ สุกตทุกฺกฏานํ
                       ทตฺตุปญฺญตฺตํ เย จ วทนฺติ ทานํ ฯ
     [๑๙๗๐]      อทฺธา หิ สจฺจํ วจนํ ตเวตํ ๑-
                       กถญฺหิ ทานํ อผลํ ภเวยฺย ๒-
                       ตถา ผลํ สุกตทุกฺกฏานํ
                       ทตฺตุปญฺญตฺตญฺจ กถํ ภเวยฺย ฯ
                       กถงฺกโร กินฺติกโร กิมาจรํ
                       กึ เสวมาโน เกน ตโปคุเณน
                       อกฺขาหิ เม โมรราเชตมตฺถํ
                       ยถา อหํ โน นิรยํ ปเตยฺยํ ฯ
     [๑๙๗๑]      เยเกจิ อตฺถิ สมณา ปฐพฺยา
                       กาสายวตฺถา อนคาริยํ จรนฺติ ๓-
                       ปาโตว ปิณฺฑาย จรนฺติ กาเล
                       วิกาลจริยา วิรตา หิ สนฺโต ฯ
                       เต ตตฺถ กาเลนุปสงฺกมิตฺวา
@เชิงอรรถ:  ม. ตเวทํ ฯ    สี. ยุ. วเทยฺย ฯ    ม. อนคาริยา เต ฯ
                       ปุจฺฉาหิ ยํ เต มนโส ปิยํ สิยา
                       เต ตํ ๑- ปวกฺขนฺติ ยถาปชานํ
                       อิมสฺส โลกสฺส ปรสฺส จตฺถํ ฯ
     [๑๙๗๒]      ตจํว ชิณฺณํ อุรโค ปุราณํ
                       ปณฺฑุปลาสํ หริโต ทุโมว
                       เอสปฺปหีโน มม ลุทฺทภาโว
                       ชหามหํ ลุทฺทกภาวมชฺช ฯ
     [๑๙๗๓]      เย จาปิ เม สกุณา อตฺถิ พนฺธา
                       สตานิเนกานิ นิเวสนสฺมึ
                       เตสํ อหํ ๒- ชีวิตมชฺช ทมฺมิ
                       โมกฺขญฺจ เต อจฺฉ ๓- สกํ นิเกตํ ฯ
     [๑๙๗๔]      ลุทฺโทจรี ปาสหตฺโถ อรญฺเญ
                       พาเธตุ โมราธิปตึ ยสสฺสึ
                       พนฺธิตฺวา โมราธิปตึ ยสสฺสึ
                       ทุกฺขา ปมุญฺจิ ๔- ยถาหํ ปมุตฺโตติ ฯ
                                         มหาโมรชาตกํ อฏฺฐมํ ฯ
                                                ---------


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๗ หน้าที่ ๓๘๘-๓๙๑. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=27&A=7963&w=&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=27&A=7963&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=27&item=1961&items=14              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=27&siri=491              ศึกษาอรรถกถาชาดกนี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=27&i=1961              อ่านอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=40&A=6623              The Pali Atthakatha in Roman :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=40&A=6623              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๗ https://84000.org/tipitaka/read/?index_27 https://84000.org/tipitaka/english/?index_27

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]