บาลีพระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๒ - พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๒๔

หน้าที่ ๑๒๙.

นวมํ ธมฺมจกฺกิกตฺเถราปทานํ (๓๙) [๔๑] |๔๑.๑๐๒| สิทฺธตฺถสฺส ภควโต สีหาสนสฺส สมฺมุขา ธมฺมจกฺกํ มยา ฐปิตํ สุกตํ วิญฺญุวณฺณิตํ ฯ |๔๑.๑๐๓| จตุวณฺณาย ^๑- โสภามิ สโยคฺคพลวาหโน ปริวาเรนฺติ มํ นิจฺจํ อนุยนฺตา พหู ชนา ฯ |๔๑.๑๐๔| สฏฺฐีตุริยสหสฺเสหิ ปริวาเรมหํ สทา ปริวาเรน โสภามิ ปุญฺญกมฺมสฺสิทํ ผลํ ฯ |๔๑.๑๐๕| จตุนวุเต อิโต กปฺเป ยํ จกฺกํ ฐปยึ อหํ ทุคฺคตึ นาภิชานามิ ธมฺมจกฺกสฺสิทํ ผลํ ฯ |๔๑.๑๐๖| อิโต เอกาทเส กปฺเป อฏฺฐาสึสุ ชนาธิปา สหสฺสราชา นาเมน จกฺกวตฺตี มหพฺพลา ฯ |๔๑.๑๐๗| ปฏิสมฺภิทา จตสฺโส วิโมกฺขาปิจ อฏฺฐิเม ฉฬภิญฺญา สจฺฉิกตา กตํ พุทฺธสฺส สาสนนฺติ ฯ อิตฺถํ สุทํ อายสฺมา ธมฺมจกฺกิโก เถโร อิมา คาถาโย อภาสิตฺถาติ ฯ ธมฺมจกฺกิกตฺเถรสฺส อปทานํ สมตฺตํ ฯ