ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับหลวง   ฉบับมหาจุฬาฯ   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๒ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๒๔ สุตฺต. ขุ. อปทานํ (๑)

                                       นวมํ ปทุมตฺเถราปทานํ (๕๙)
     [๖๑]   |๖๑.๖๗| จตุสจฺจํ ปกาเสนฺโต      วรธมฺมํ ปวตฺตโก ๓-
                      วสฺสเต อมตํ วุฏฺฐึ             นิพฺพาเปนฺโต มหาชนํ ฯ
       |๖๑.๖๘| สธชํ ปทุมํ คยฺห                 อฑฺฒโกเส ฐิโต อหํ
                      ปทุมุตฺตรมุนิสฺส               หฏฺโฐ ๕- อุกฺขิปิมมฺพเร ฯ
       |๖๑.๖๙| อาคจฺฉนฺเต จ ปทุเม           อพฺภูโต อาสิ ตาวเท
                      มม สงฺกปฺปมญฺญาย         ปคฺคณฺหิ วทตํ วโร ฯ
@เชิงอรรถ:  ม. ยุ. อุคฺคตสวฺหโย ฯ  ม. ยุ. ปญฺญาสสตสหสฺเส ขตฺติโย เมฆสวฺหโย ฯ
@ ยุ. วรธมฺมจกฺกปวตฺติโก ฯ  ม. ปหฏฺโฐ ฯ

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๑๕๘.

|๖๑.๗๐| กรเสฏฺเฐน ปคฺคยฺห ชลชํ ปุปฺผมุตฺตมํ ภิกฺขุสงฺเฆ ฐิโต สตฺถา อิมา คาถา อภาสถ ฯ |๖๑.๗๑| เยนิทํ ปทุมํ ขิตฺตํ สพฺพญฺญุตฺตมนายเก ๑- ตมหํ กิตฺตยิสฺสามิ สุณาถ มม ภาสโต ฯ |๖๑.๗๒| ตึสกปฺปานิ เทวินฺโท เทวรชฺชํ กริสฺสติ ปฐพฺยา รชฺชํ สตฺตสตํ วสุธํ อาวสิสฺสติ ฯ |๖๑.๗๓| ตตฺถ สตฺตํ ๒- คเหตฺวาน จกฺกวตฺติ ภวิสฺสติ อากาสโต ปุปฺผวุฏฺฐิ อภิวสฺสิสฺสตี ตทา ฯ |๖๑.๗๔| กปฺเป สตสหสฺสมฺหิ โอกฺกากกุลสมฺภโว โคตโม นาม นาเมน สตฺถา โลเก ภวิสฺสติ ฯ |๖๑.๗๕| ตสฺส ธมฺเมสุ ทายาโท โอรโส ธมฺมนิมฺมิโต สพฺพาสเว ปริญฺญาย นิพฺพายิสฺสตฺยนาสโว ฯ |๖๑.๗๖| นิกฺขมิตฺวาน กุจฺฉิมฺหา สมฺปชาโน ปฏิสฺสโต ชาติยา ปญฺจวสฺโสหํ อรหตฺตํ อปาปุณึ ฯ |๖๑.๗๗| ปฏิสมฺภิทา จตสฺโส วิโมกฺขาปิจ อฏฺฐิเม ฉฬภิญฺญา สจฺฉิกตา กตํ พุทฺธสฺส สาสนนฺติ ฯ อิตฺถํ สุทํ อายสฺมา ปทุโม เถโร อิมา คาถาโย อภาสิตฺถาติ ฯ ปทุมตฺเถรสฺส อปทานํ สมตฺตํ ฯ @เชิงอรรถ: ม. สพฺพญฺญุมฺหิ วินายเก ฯ ยุ. สพฺพญฺญุตมนาสเว ฯ ม. ยุ. ปตฺตํ ฯ

             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๒ หน้าที่ ๑๕๗-๑๕๘. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=32&A=3235&w=&modeTY=2&pagebreak=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=32&A=3235&modeTY=2&pagebreak=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=32&item=61&items=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=32&siri=61              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=32&i=61              อ่านอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=50&A=2232              The Pali Atthakatha in Roman :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=50&A=2232              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๒ https://84000.org/tipitaka/read/?index_32 https://84000.org/tipitaka/english/?index_32

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]