ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับหลวง   ฉบับมหาจุฬาฯ   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๒ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๒๔ สุตฺต. ขุ. อปทานํ (๑)

หน้าที่ ๔๑๖.

ปญฺจมํ ผุสฺสิตกมฺมิยตฺเถราปทานํ (๓๓๕) [๓๓๗] |๓๓๗.๓๙| วิปสฺสี นาม สมฺพุทฺโธ โลกเชฏฺโฐ นราสโภ ขีณาสเวหิ สหิโต สงฺฆาราเม วสี ตทา ฯ |๓๓๗.๔๐| อารามทฺวารา นิกฺขมฺม วิปสฺสี โลกนายโก สห สตสหสฺเสหิ อฏฺฐขีณาสเวหิ โส ฯ |๓๓๗.๔๑| อชิเนน นิวตฺโถหํ วากจีรธโรปิ จ กุสุมฺโภทกมาทาย ๑- สมฺพุทฺธํ อุปสงฺกมึ ฯ |๓๓๗.๔๒| สกํ จิตฺตํ ปสาเทตฺวา เวทชาโต กตญฺชลี กุสุมฺโภทกมาทาย ๒- พุทฺธมพฺภุกิรึ ๓- อหํ ฯ |๓๓๗.๔๓| เตน กมฺเมน สมฺพุทฺโธ ชลชุตฺตมนามโก มม กมฺมํ ปกิตฺเตตฺวา อคมา เยน ปตฺถิตํ ฯ |๓๓๗.๔๔| ผุสฺสิตา ปญฺจสหสฺสา เยหิ ปูเชสหํ ชินํ อฑฺฒเตยฺยสหสฺเสหิ เทวรชฺชมการยึ ฯ |๓๓๗.๔๕| อฑฺฒเตยฺยสหสฺเสหิ จกฺกวตฺติ อโหสหํ อวเสเสน กมฺเมน อรหตฺตํ อปาปุณึ ฯ |๓๓๗.๔๖| เทวราชา ยทาโหสึ ๔- มนุชาธิปติ ตทา ๕- ตํเยว นามเธยฺยํ เม ผุสฺสิโต นามโหสหํ ๖- ฯ |๓๓๗.๔๗| เทวภูตสฺส สนฺตสฺส อถาปิ มานุสสฺส วา สมนฺตา พฺยามโต มยฺหํ ผุสฺสิตํปิ ๗- ปวสฺสติ ฯ @เชิงอรรถ: ๑-๒ ม. กุสุโมทกมาทาย ฯ ม. ยุ. พุทฺธมพฺภุกฺกิรึ ฯ ม. ยุ. ยถา โหมิ ฯ @ ม. ยทา ฯ ยุ. ยถา ฯ ม. ยุ. นามโหมหํ ฯ ม. ยุ. ผุสฺสิตํว ฯ

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๔๑๗.

|๓๓๗.๔๘| ภวา อุคฺฆาฏิตา มยฺหํ กิเลสา ฌาปิตา มม สพฺพาสวปริกฺขีโณ ผุสฺสิตสฺส อิทํ ผลํ ฯ |๓๓๗.๔๙| จนฺทนสฺเสว เม วสฺโส ๑- ตถา คนฺโธ ปวายติ สารีรโก ๒- มม คนฺโธ อฑฺฒโกเส ปวายติ ฯ |๓๓๗.๕๐| ทิพฺพคนฺธํ สมฺปวนฺตํ ปุญฺญกมฺมสมงฺคินํ คนฺธํ ฆตฺวาน ชานนฺติ ผุสฺสิโต อาคโต อิธ ฯ |๓๓๗.๕๑| สาขา ปลาสกฏฺฐานิ ติณานิปิจ สพฺพโส มม สงฺกปฺปมญฺญาย คนฺโธ สมฺปชฺชเต ขเณ ฯ |๓๓๗.๕๒| สตสหสฺเส อิโต กปฺเป จนฺทนํ อภิปูชยึ ทุคฺคตึ นาภิชานามิ ผุสฺสิตทสฺสิทํ ผลํ ฯ |๓๓๗.๕๓| ปฏิสมฺภิทา จตสฺโส วิโมกฺขาปิจ อฏฺฐิเม ฉฬภิญฺญา สจฺฉิกตา กตํ พุทฺธสฺส สาสนนฺติ ฯ อิตฺถํ สุทํ อายสฺมา ผุสฺสิตกมฺมิโย เถโร อิมา คาถาโย อภาสิตฺถาติ ฯ ผุสฺสิตกมฺมิยตฺเถรสฺส อปทานํ สมตฺตํ ฯ

             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๒ หน้าที่ ๔๑๖-๔๑๗. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=32&A=8151&w=&modeTY=2&pagebreak=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=32&A=8151&modeTY=2&pagebreak=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=32&item=337&items=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=32&siri=337              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=32&i=337              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๒ https://84000.org/tipitaka/read/?index_32 https://84000.org/tipitaka/english/?index_32

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]