ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับหลวง   ฉบับมหาจุฬาฯ   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๓ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๒๕ สุตฺต. ขุ. อปทานํ (๒) พุทฺธวํโส จริยาปิฏกํ

                                           ทสมํ สสปณฺฑิตจริยํ
     [๑๐]   |๑๐.๑๒๖| ปุนาปรํ ยทา โหมิ     สสโก ปวนจาริโก ๑-
                        ติณปณฺณสากผลภกฺโข   ปรเหฐนวิวชฺชิโต ฯ
       |๑๐.๑๒๗| มกฺกโฏ จ สิงฺคาโล จ       สุตฺตโปโต ๒- จหํ ตทา
                        วสาม เอกสมคฺคา ๓-     สายํ ปาโต จ ทิสฺสเร ๔- ฯ
       |๑๐.๑๒๘| อหนฺเต อนุสาสามิ          กิริเย กลฺยาณปาปเก
                        ปาปานิ ปริวชฺเชถ           กลฺยาเณ อภินิวิสฺสถ ฯ
       |๑๐.๑๒๙| อุโปสถมฺหิ ทิวเส            จนฺทํ ทิสฺวาน ปูริตํ
                        เอเตสํ ตตฺถ อาจิกฺขึ ๕-    ทิวโส อชฺชุโปสโถ ฯ
       |๑๐.๑๓๐| ทานานิ ปฏิยาเทถ          ทกฺขิเณยฺยสฺส ทาตเว
                        ทตฺวา ทานํ ทกฺขิเณยฺเย ๖-    อุปวสฺสถุโปสถํ ฯ
@เชิงอรรถ:  ม. ปวนจารโก ฯ  ม. อุทฺทโปโต ฯ  ม. ยุ. เอกสมนฺตา ฯ  ยุ.
@ปทิสฺสเร ฯ  ยุ. อาจิกฺขิ ฯ  ยุ. ทกฺขิเณยฺยํ ฯ
       |๑๐.๑๓๑| เต เม สาธูติ วตฺวาน         ยถาสตฺติ ยถาพลํ
                        ทานานิ ปฏิยาเทตฺวา      ทกฺขิเณยฺยํ คเวสิสุํ ฯ
       |๑๐.๑๓๒| อหํ นิปชฺช ๑- จินฺเตสึ       ทานํ ทกฺขิณนุจฺฉวํ
                         ยทิหํ ลเภ ทกฺขิเณยฺยํ      กึ เม ทานํ ภวิสฺสติ ฯ
       |๑๐.๑๓๓| น เม อตฺถิ ติลมุคฺคา         น มาสา ตณฺฑุลา ฆตํ
                        อหํ ติเณน ยาเปมิ           น สกฺกา ติณทาตเว ฯ
       |๑๐.๑๓๔| ยทิ โกจิ เอติ ทกฺขิเณยฺโย  ภิกฺขาย มม สนฺติเก
                        ทชฺชาหํ สกมตฺตานํ         น โส ตุจฺโฉ คมิสฺสติ ฯ
       |๑๐.๑๓๕| มม สงฺกปฺปมญฺญาย       สกฺโก พฺราหฺมณวณฺณินา
                        อาสยํ เม อุปคจฺฉิ           ทานํ วีมํสนาย เม ฯ
       |๑๐.๑๓๖| ตมหํ ทิสฺวาน สนฺตุฏฺโฐ    อิทํ วจนมพฺรวึ
                        สาธุ โขสิ อนุปฺปตฺโต       ฆาสเหตุ มมนฺติเก ฯ
       |๑๐.๑๓๗| อทินฺนปุพฺพํ ทานวรํ        อชฺช ทสฺสามิ เต อหํ
                        ตุวํ สีลคุณูเปโต              อยุตฺตนฺเต ปรเหธนํ ฯ
       |๑๐.๑๓๘| เอหิ อคฺคึ ปทีเปหิ           นานากฏฺเฐ สมานย
                        อหํ ปจิสฺสมตฺตานํ           ปกฺกํ ตฺวํ ภกฺขยิสฺสสิ ฯ
        |๑๐.๑๓๙| สาธูติ โส หฏฺฐมโน         นานากฏฺเฐ สมานยิ
                        มหนฺตํ อกาสิ จิตฺตกํ        กตฺวานงฺคารคพฺภกํ ฯ
       |๑๐.๑๔๐| อคฺคึ ตตฺถ ปทีเปสิ ๒-      ยถา โส ขิปฺปํ มหาภเว
                        โผเฏตฺวา รชคเต คตฺเต     เอกมนฺตํ อุปาวิสึ ๓-@เชิงอรรถ:  ม. ยุ. นิสชฺช ฯ  ยุ. ปทีเปติ ฯ  ยุ. อุปาวิสิ ฯ
       |๑๐.๑๔๑| ยทา มหากฏฺฐปุญฺโช       อาทิตฺโต ธมธมายติ ๑-
                       ตทุปฺปติตฺวา ปปติ ๒-       มชฺเฌ ชาลสิขนฺตเร ฯ
       |๑๐.๑๔๒| ยถา สีโตทกํ นาม           ปวิฏฺฐํ ยสฺส กสฺสจิ
                        สเมติ ทรถปริฬาหํ          อสฺสาทํ เทติ ปีติ จ ฯ
       |๑๐.๑๔๓| ตเถว ชลิตํ อคฺคึ              ปวิฏฺฐสฺส มมํ ตทา
                        สพฺพํ สเมติ ทรถํ             ยถา สีโตทกํ วิย ฯ
       |๑๐.๑๔๔| ฉวิ จมฺมญฺจ มํสญฺจ         นฺหารุ อฏฺฐิ หทยพนฺธนํ
                        เกวลํ สกลํ กายํ              พฺราหฺมณสฺส อทาสหนฺติ ฯ
                                          สสปณฺฑิตจริยํ ทสมํ ฯ
                                                 ตสฺสุทฺทานํ
                     อกิตฺติ พฺราหฺมโณ สงฺโข       กุรุราชา ธนญฺชโย
                     มหาสุทสฺสโน ราชา             มหาโควินฺทพฺราหฺมโณ ฯ
                     เนมิ ๓- จนฺทกุมาโร จ          สิวิ เวสฺสนฺตโร สโส
                     อหเมว ตทา อาสึ                โย เต ทานวเร อทา ฯ
                     เอเต ทานปริกฺขารา             เอเต ทานสฺส ปารมี
                     ชีวิตํ ยาจเก ทตฺวา               อิมํ ๔- ปารมิ ปูรยึ ฯ
                     ภิกฺขาย อุปคตํ ทิสฺวา           สกตฺตานํ ปรจฺจชึ
                     ทาเนน เม สโม นตฺถิ            เอสา เม ทานปารมีติ ฯ
                                           ทานปารมิตา นิฏฺฐิตา ฯ
@เชิงอรรถ:  ยุ. ธูมมายติ ฯ  ม. ปปตึ ฯ  ม. ยุ. นิมิ ฯ  ยุ. อิทํ ฯ


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๓ หน้าที่ ๕๖๕-๕๖๗. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=33&A=11640&w=&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=33&A=11640&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=33.3&item=10&items=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=33&siri=229              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=33&i=218              อ่านอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=52&A=2704              The Pali Atthakatha in Roman :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=52&A=2704              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๓ https://84000.org/tipitaka/read/?index_33 https://84000.org/tipitaka/english/?index_33

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]